Η εορτή της Αγίας Αικατερίνης στο Λουτουφί Βοιωτίας και στην Γκορυτσά Ασπροπύργου

   Στο Ιερό Κάθισμα του Αγίου Δημητρίου στην Δόμβραινα Βοιωτίας τέλεσε το ετήσιο Μνημόσυνο του μακαριστού Μοναχού και κτήτορος του καθίσματος, π. Ιγνατίου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.

   Ο αείμνηστος Μοναχός π. Ιγνάτιος υπήρξε μία εξαιρετική φυσιογνωμία, χαρισματική από τον Θεό, με πλούσια τάλαντα τα οποία δίδαξε σε όποιον θέλησε να εμπεδωθεί σε αυτά όπως η αγιογραφία, το πλέξιμο κομποσκοινιού, το ψηφιδωτό.

   Επί σειρά πέντε δεκαετιών, ως Μοναχός, στήριξε πνευματικά όσους τον γνώρισαν από κοντά και τον προσέγγισαν. Με αισθήματα συγκίνησης και σεβασμό στο πρόσωπό του, όλοι αυτοί, έχουν να θυμούνται τις πνευματικές του νουθεσίες.

Η μνήμη αυτού αιωνία.

   Στον Ιερό Ναό Υπαπαντής Μαρκοπούλου λειτούργησε σήμερα, Θ’ Κυριακή Λουκά, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος με συλλειτουργούς του τον εφημέριο του Ναού π. Λεωνίδα Πίττο και τον Διάκονο π. Αγάπιο.

   Ο Επίσκοπός μας, κατά την ομιλία του, ερμήνευσε την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας. Η παραβολή του άφρονος πλούσιου, είπε, αναφέρεται σε έναν από τους μεγαλύτερους πειρασμούς, σε μία  θλιβερή και αξιολύπητη για τον άνθρωπο κατάσταση, την πλεονεξία. Η πλασματική αίσθηση ότι με τον πλούτο και την αφθονία της ύλης διασφαλίζουμε την ευτυχία και την ευημερία, έχει γίνει, ειδικά στις μέρες μας, «αρχή» πάνω στην οποία βασίζουμε τη ζωή μας. 

   Η ακατανόητη, για τον υγιή νου, συνθήκη της πλεονεξίας στην οποία συχνά υπεισέρχεται ο άνθρωπος, δεν αφορά μόνον τους έχοντας και τους πλουσίους, αυτούς που διαχειρίζονται τεράστιες περιουσίες με την πεποίθηση ότι θα ζήσουν αιώνια, λησμονώντας την ματαιότητα του κόσμου τούτου. Η ολέθρια, για τον Χριστιανό, αυτή κατάσταση, χαρακτηρίζει συχνά και τους φτωχούς, αυτούς που ακόμη και τα λίγα, τα ανάγουν σε πανάκεια και αυτοσκοπό της ζωής τους. 

   Είναι σημαντικό, είπε ο Επίσκοπός μας, να λυτρωθούμε από μανίες όπως αυτή της πλεονεξίας, να ελευθερωθούμε, να επιτρέψουμε επιτέλους στον Κύριό μας να γίνει η πανάκεια και ο Κυρίαρχος στη ζωή μας. Όταν αυτό επιτευχθεί, τότε θα αντιληφθούμε τον πραγματικό πλούτο, θα αισθανθούμε τα «αγαθά» εκείνα που θα αποτελέσουν την μόνιμη και παντοτινή περιουσία μας. Τότε και μόνον τότε, είπε, δεν θα πεθάνουμε όταν πεθάνουμε. Ο αληθινός Χριστιανός δεν είναι άπληστος, δεν είναι ατομιστής· είναι καλός διαχειριστής, δοτικός, απλόχερος και γι’ αυτό αθάνατος, τόνισε μεταξύ άλλων στην ομιλία του, ο Επίσκοπός μας.