Στο κοινωνικό, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στον τιμώμενο Άγιο Προφήτη Ηλία, τονίζοντας ότι η προσευχή του προς τον Θεό είναι ό,τι πιο δυνατό, δεδομένου ότι μέσω αυτής προκάλεσε ξηρασία για τρισήμισυ χρόνια και έκανε το θυσιαστήριο να πάρει φωτιά ύστερα από τριπλό βρέξιμο, για να δείξει σε όλους την δύναμη του αληθινού Θεού, έναντι του ψεύτικου Βάαλ. Εξαιτίας του δυνατού της προσευχής του Προφήτη, ο Σεβασμιώτατος προτρέπει πολλούς ανθρώπους να επικαλούνται την πρεσβεία του για να λυθούν τα προβλήματά τους, γεγονός που πράγματι συμβαίνει. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι όχι μόνο ακούει την δέησή μας, αλλά είναι πάρα πολύ κοντά μας και σε πολλούς έχει φανερωθεί, χωρίς να καταλάβουν στην αρχή ότι είναι εκείνος. Αυτό συμβαίνει διότι ο Προφήτης δεν έχει πεθάνει, αλλά έχει αναληφθεί στους ουρανούς. Προ δε της Δευτέρας Παρουσίας, θα προετοιμάσει την οδό, ως δεύτερος Πρόδρομος της Παρουσίας Χριστού.






Προ της απολύσεως, τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Εφημερίου του Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Γκορυτσάς, π. Ηλία Μαυρίδη.
Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον εορτάζοντα την επέτειο της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του, π. Κωνσταντίνο Πετσαλίδη, ως και στους λοιπούς εορτάζοντες, όπως έχουν Χαρά, Ειρήνη και Ελπίδα στις ψυχές τους.