Ὁ Συνοδικὸς Ἑορτασμὸς τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας

   ΟΠΩΣ κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ φέτος ἑωρτάσθηκε μὲ λαμπρότητα ἡ Ἑορτὴ τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας, ὡς κατ᾿ ἐξοχὴν Ἑορτὴ Αὐτῆς.

   Τὸ πρωὶ τῆς Κυριακῆς Α’ τῶν Νηστειῶν, 4/17.3.2019, τελέσθηκε ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸν ἱστορικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Παρασκευῆς στὸ Μοναστηράκι, στὸ παλαιὸ κέντρο τῶν Ἀθηνῶν.

   Στὴν Θεία Λειτουργία προεξῆρχε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλίνικος. Ἔλαβαν μέρος, ὅπως εἶχε Συνοδικὰ ἀποφασισθεῖ, οἱ Σεβασμ. Μητροπολῖτες Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος καὶ Δημητριάδος κ. Φώτιος. Ἔψαλε ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστικὴ Βυζαντινὴ Χορωδία ὑπὸ τὴν διεύθυνσι τοῦ Μουσικοδιδασκάλου κ. Μιχαὴλ Μακρῆ. Παρέστη πλῆθος Ὀρθοδόξων πιστῶν. Τὸν θεῖο λόγο κήρυξε ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Φώτιος.

   Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θ. Λειτουργίας τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἀνεγνώσθησαν τὰ ἀποσπάσματα τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ἔξωθεν τοῦ Ναοῦ.

   ΤΟ ΕΣΠΕΡΑΣ, στὶς 18:00, πραγματοποιήθηκε ἡ Συνοδικὴ Ἐκδήλωση γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ Ἑορτὴ στὴν Αἴθουσα τοῦ Φιλολογικοῦ Συλλόγου «Παρνασσὸς» στὴν Πλατεῖα Καρύτση τῶν Ἀθηνῶν, ἐνώπιον ἐκλεκτοῦ καὶ πυκνοῦ ἀκροατηρίου.

   Στὴν Ἐκδήλωση παρέστησαν ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας μας Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλίνικος, οἱ Σεβασμ. Μητροπολῖτες Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος κ. Γερόντιος, ο Ποιμενάρχης μας Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, Δημητριάδος κ. Φώτιος, Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανός, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιος καὶ Γαρδικίου κ. Κλήμης, ἀρκετοὶ Κληρικοί μας, Μοναχοὶ καὶ Μοναχές, καὶ πλῆθος εὐσεβῶν πιστῶν.

   Παρουσιαστὴς τῆς Ἐκδηλώσεως ἦταν ὁ Πρωτοπρ. π. Μιχαὴλ Κωνσταντινίδης, ὁ ὁποῖος ἔκανε καὶ τὴν Εἰσαγωγὴ αὐτῆς.

   Στὸ Μέρος Α’ τῆς Ἐκδηλώσεως, ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησιαστικὴ Βυζαντινὴ Χορωδία ὑπὸ τοῦ διεύθυνση τοῦ Μουσικολογιωτάτου κ. Μιχαὴλ Μακρῆ ἀπέδωσε μὲ ἐπιτυχία ἐπίκαιρα μέλη τῆς περιόδου ἀπὸ τὸ θησαυροφυλάκειο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας μουσικῆς παραδόσεως: «Τῇ Ὑπερμάχῳ», Κοντάκιον Ἀκαθίστου Ὕμνου, «Τὴν Ἄχραντον Εἰκόνα Σου», Ἀπολυτίκιον, «Τὸν σαρκὶ ἑκουσίως», ἦχος α’, Στιχηρὸν Ἀναστάσιμον, Ἰωάννου Πρωτοψάλτου, «Τὴν ὡραιότητα τῆς Παρθενίας σου», ἦχος γ’, Θεοτοκίον, «Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις», ἦχος πλ. β’, Κοντάκιον Μ. Κανόνος, Πέτρου Λαμπαδαρίου, «Ἔδωκας κληρονομίαν», ἦχος πλ. δ’, Μ. Προκείμενον Τεσσαρακοστῆς, «Οὐ κατέλιπες Θεοτόκε», ἦχος γ’, Στίχος ἐκ τοῦ ὀκταήχου διχόρου Ἀπολυτικίου, Ἰωάσαφ Διονυσιάτου, «Τίς Θεὸς μέγας», ἦχος βαρύς, Προκείμενον, Πέτρου Λαμπαδαρίου.

   Στὸ Μέρος Β’, ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ἔκανε τὴν Πανηγυρικὴ Ὁμιλία μὲ θέμα: «1919-2019, Ἑκατὸ ἔτη μιᾶς ἀντορθοδόξου πορείας. Ἡ καθοριστικὴ συμβολὴ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐπισήμου Ἐκκλησίας στὴν θεμελίωση καὶ ἐξέλιξη τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως», ἡ ὁποία καὶ θὰ δημοσιευθεῖ. Μὲ ἀπόλυτη τεκμηρίωση, βάσει τῶν ἱστορικῶν πηγῶν, ἀποδείχθηκε ἡ καθοριστικὴ συμβολὴ τῶν πρωτεργατῶν τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως στὴν Ἑλλάδα, οἱ ὁποῖοι συνέδεσαν ἐξ ἀρχῆς τὴν οἰκουμενιστικὴ αἱρετικὴ ἐκτροπὴ μὲ τὸ θέμα τῆς Ἡμερολογιακῆς Μεταρρυθμίσεως, καὶ ἐξήχθησαν ἀσφαλῆ συμπεράσματα γιὰ τὴν πλήρη ἐκτροπὴ τῆς Οἰκουμενιστικῆς ἐξελίξεως, καὶ μάλιστα μέσῳ τοῦ προσφάτου σταθμοῦ στὴν ἀποστατικὴ αὐτὴ πορεία, δηλαδὴ τῆς Οἰκουμενιστικῆς Ψευδοσυνόδου τοῦ Κολυμβαρίου τὸν Ἰούνιο τοῦ 2016.

   Οἱ θέσεις τῆς Ὁμιλίας τεκμηριώθηκαν ἔτι περισσότερο καὶ ἐποπτικά, μέσῳ τῆς εἰδικῶς πρὸς τοῦτο ἑτοιμασθείσης ταινίας, στὸ Μέρος Γ’ τῆς Ἐκδηλώσεως, ἡ ὁποία προβλήθηκε, μὲ τίτλο: «Ἡ Συγκρητιστικὴ Αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Οἰκουμενικὴ Κίνησις καὶ “Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν”».

   Στὸ Μέρος Δ‘, ἔγινε ἡ ἀπονομὴ τιμητικῶν διακρίσεων. Κατόπιν προσκλήσεως τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου, ὁ πολιὸς Πρωτοπρ. π. Γεώργιος Κεπάπογλου ἔλαβε ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν κ. Καλλινίκου τὸ Ἀργυροῦν Μετάλλιον τῆς Γ’ Ἐμφανίσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, γιὰ τὴν ὑποδειγματικὴ καὶ θυσιαστικὴ πολυετῆ διακονία του ἀπὸ τὴν νεότητά του, καὶ στὰ 53 ἔτη τῆς Ἱερωσύνης του, στὶς ἀνάγκες τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας.

   Ἐπίσης, τὸ Χρυσοῦν Μετάλλιον τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου τοῦ Νέου Ὁμολογητοῦ ἔλαβε τὸ ζεῦγος Παναγιώτου καὶ Ἀντωνίας Καϊμασίδη, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν ὥστε νὰ περιέλθει στὸ Γενικὸ Ταμεῖο τῆς Ἐκκλησίας μας ἡ δωρεὰ Ἡσυχαστηρίου συγγενοῦς τους κοιμηθείσης Μοναχῆς, ὡς φυσικοὶ κληρονόμοι αὐτῆς, κατὰ τὴν ἐπιθυμία της.

   Ἀκόμη, Πιστοποιητικὸ Ἐπιμορφώσεως τῆς Σχολῆς Κατηχητῶν τῆς Ἐκκλησίας μας ἐπιδόθηκε ἀπὸ τὸν Μακαριώτατο στὶς ἀπόφοιτες Γεωργία Κουκούδα, Γιασεμὴ Οὐασφή, καὶ Κωνσταντῖνα Γιαννοπούλου.

   Τέλος, ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος κ. Καλλίνικος ἔθεσε καὶ τὴν κατακλεῖδα τῆς ἐπιτυχοῦς ὁμολογιακῆς αὐτῆς Ἐκδηλώσεως τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ ἀκολούθησε ἡ καθιερωμένη ἀναμνηστικὴ φωτογραφία τῶν Κληρικῶν ἐπὶ τῆς ἐξέδρας τῆς Αἰθούσης.

   Ο εορτασμός της επετείου της νίκης της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας ενάντια στην αίρεση της εικονομαχίας πραγματοποιήθηκε σήμερα, Α' Κυριακή των Νηστειών της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Αχαρνών, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, κ. Χρυσοστόμου. 

   Τη μεγάλη αυτή και λαμπρή ημέρα, την Κυριακή της Ορθοδοξίας, καθιέρωσαν οι Άγιοι Πατέρες για να μνημονεύουμε εσαεί και να θυμόμαστε το θριαμβευτικό γεγονός της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου το 787μ.Χ. ,όταν ύστερα από 50 χρόνια θύελλας και αναταραχής στους κόλπους της Εκκλησίας, οι Άγιοι Πατέρες υπερμάχησαν για την προσκύνηση των Αγίων εικόνων, είπε ο Σεβασμιώτατος. Η εικονομαχία συνεχίστηκε έως το 842μ.Χ., περίοδος κατά την οποία οι αιρετικοί μάχονταν με μένος τους Χριστιανούς με την κατηγορία ότι η προσκύνηση των Αγίων εικόνων ταυτίζεται με την λατρεία των ειδώλων, των υλικών, τού ξύλου, του χαρτιού και των χρωμάτων. Την εποχή εκείνη, της εικονομαχίας, ήταν που οι εικόνες άρχισαν να μυροβλύζουν, να δακρύζουν, να θαυματουργούν, κάνοντας έτσι σαφές πως η προσκύνηση δεν αφορά στο οιοδήποτε υλικό που φέρει το πρόσωπο, αλλά στο Άγιο πρόσωπο το οποίο εικονίζει. Η εικόνα αποκτά υπόσταση επειδή ακριβώς εικονίζει την Αγία μορφή στην οποία εμείς, οι Χριστιανοί, με ευσέβεια απευθυνόμαστε. Αν ανατρέξουμε, είπε ο Επίσκοπός μας στην ομιλία του, στα χρόνια των ίδιων των Αποστόλων, θα διαπιστώσουμε με βεβαιότητα πως ο Ευαγγελιστής Λουκάς που μαθήτευσε δίπλα στον Απόστολο Παύλο, αγιογράφησε πρώτος εικόνες που έφεραν την Αγία μορφή της Παναγίας μας. Μία εξ αυτών, που ιστορικώς χρονολογείται στο 45 μ.Χ., βρίσκεται σήμερα στην Ι.Μ. Παναγίας Κύκκου στην Κύπρο. Η παράδοση ακόμη λέει πως η εικόνα της Οδηγήτριας, η Παναγία η Αθηνιώτισσα, σήμερα Παναγία Σουμελά, είναι κι αυτή αγιογραφημένη δια χειρός Αποστόλου Λουκά. Από τα χρόνια των Αποστολών βεβαιώνεται λοιπόν η ύπαρξη και η προσκύνηση των Ιερών Εικόνων. Έπειτα περίπου από 120 χρόνων εικονομαχίας τη μεγάλη μάχη υπέρ αυτών έδωσαν ο Αγιώτατος Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Άγιος Μεθόδιος, η Αυτοκράτειρα Θεοδώρα μετά του υιού της Αυτοκράτορος Μιχαήλ το 842 μ.Χ. σε συνεργασία με την Αγία και Ιερά Σύνοδο της εποχής όπου και αγωνίστηκαν για την αναστήλωση των Αγίων εικόνων.

   Ακολούθησε η λιτανευτική πομπή -συμβολικά- πέριξ του οικοδομικού τετραγώνου και αναγνώστηκε το Συνοδικό της ημέρας. Στη συνέχεια κληρικοί και ποίμνιο ανέπεμψαν τη δέηση στον Θεό για μακαρία και αιωνία ανάπαυση όλων όσοι αγωνίστηκαν υπέρ των αγίων παραδόσεων της Εκκλησίας, και ακούστηκαν οι αρές (αναθέματα) για εκείνους που τραυμάτισαν το ιερό σώμα της Εκκλησίας. Η εορτή ολοκληρώθηκε με τους κληρικούς και το εκκλησίασμα να υψώνει τις Ιερές Εικόνες ψάλλοντας παράλληλα το "Τις Θεός μέγας".