Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι,
«Δεῦτε προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν·
ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ»
Ὁ Γλυκύτατος Κύριός μας, Ἐκεῖνος ποὺ ἀγάπησε τὸν καθένα μας σὲ τέτοιο βαθμὸ ὥστε νὰ καταδεχθεῖ νὰ ἐνδυθεῖ τὴν ἀνθρώπινη φύση χάριν τῆς δικῆς μας σωτηρίας, ἔφερε στὸν κόσμο τὴν μεγαλύτερη ἀνατροπή: Μέσα ἀπὸ τὸν πόνο βλάστησε τὴν ἐλπίδα. Μέσα ἀπὸ τὸν Σταυρὸ σκόρπισε τὴν χαρά. Μέσα ἀπὸ τὸν θάνατο κατάργησε τὸν θάνατο.
Ὅταν ὁ ὄχλος ἔκραζε τὸ «Σταυρωθήτω», μὲ τὸ ὁποῖο ζητοῦσε ἀπὸ τὸν Πιλάτο νὰ σταυρώσει τὸν Ἰησοῦ, θὰ περίμενε κανεὶς ὅτι ὡς Θεάνθρωπος θὰ συνέτριβε μὲ ἕνα Του μόνο λόγο ὅλους ὅσοι ἐπιθυμοῦσαν τὸν θάνατό Του, λυτρώνοντας τὸν Ἑαυτό Του. Ὁ Πανίσχυρος, ὅμως, ἐπέλεξε ἄλλον τρόπο. Ἄλλωστε, δὲν ἦρθε στὴ γῆ γιὰ νὰ ὑπηρετηθεῖ ἀπὸ τοὺς ἀνθρώπους, ἀλλὰ γιὰ νὰ θυσιασθεῖ ὑπὲρ αὐτῶν. Ἔτσι, προχώρησε ἀμίλητος τὴν ὁδὸ τῆς θυσίας. Ὑπέμεινε ὕβρεις, χλευασμούς, συκοφαντίες, ἐμπτυσμούς, ραπίσματα, μαστιγώσεις καὶ αὐτὸν τὸν πιὸ ἀτιμωτικὸ θάνατο ποὺ ὁ νόμος ἐπεφύλασσε γιὰ τοὺς κακούργους· τὴν Σταύρωση.
Ὁ Παντοδύναμος μᾶς ἔδειξε τὴν δύναμή Του ὄχι μὲ τὸ νὰ καταστρέψει τοὺς χριστοκτόνους, ἀλλὰ μὲ τὸ νὰ ὑποστεῖ, νὰ ὑπομείνει καὶ νὰ ἀντέξει τὰ φρικτὰ Πάθη, συγχωρῶντας, μάλιστα, τοὺς φονευτάς Του.
Αὐτό, ὅμως, ποὺ κατέστησε τὴν θυσία Του ἀκόμη σπουδαιότερη, εἶναι ἡ ἐξέλιξη ποὺ εἶχε ὁ θάνατός Του. Ποιά ἦταν αὐτὴ ἡ ἐξέλιξη; Ὅτι Χριστὸς Ἀνέστη καὶ Ἅδης ἐσκυλεύθη!
Αὐτὴ εἶναι ἡ ὁδὸς γιὰ τὸν κάθε Χριστιανό. Αὐτὸ εἶναι τὸ κεντρικὸ μήνυμα τῆς πίστης μας. Αὐτὸ κηρύττει σήμερα ὁ Ἄρχων τῆς Ζωῆς: «Παιδιά μου, στὸν κόσμο θὰ συναντήσετε θλίψεις, θὰ ἀντιμετωπίσετε ἀσθένειες, θὰ βιώσετε συμφορές, θὰ γευθεῖτε τὴν δική σας Σταύρωση. Ἀξίζει, ὅμως, νὰ ἔχετε θάρρος, νὰ μὴν χάνετε τὴν ἐλπίδα, νὰ ὑπομένετε σθεναρῶς, διότι εἶναι νόμος τῆς νέας ζωῆς ὅτι ἐκεῖνος ποὺ κάνει ὑπομονὴ στὴν Σταύρωση, ἀναμφίβολα θὰ βιώσει τὴν προσωπική του Ἀνάσταση». Καὶ ὅταν αἰσθανθοῦμε τὴν χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως, τότε κάθε πίκρα χάνεται στὸ παρελθόν.
Εὐγνωμοσύνη ἄπειρη ὀφείλουμε στὸν Θεὸ ποὺ μᾶς ἀξίωσε νὰ ἐνταχθοῦμε στὴν Ἁγία Του Ἐκκλησία, στὸ Σῶμα ποὺ προσφέρει ζωὴ καὶ ἀθανασία. Ὅλοι ἐμεῖς ἔχουμε ἱερὸ καθῆκον νὰ ζοῦμε στὸ ἑξῆς γιὰ νὰ ἀρέσουμε πρωτίστως στὸν Ἀναστάντα Χριστό, καθὼς μόνο Ἐκεῖνος μᾶς ἐγγυᾶται τὴν σωτηρία ἀπὸ τὴν φθορὰ τοῦ θανάτου. Μακάριος ὅποιος νωρὶς κατάλαβε αὐτὴ τὴν ἀλήθεια. Ὅποιος δὲν κατάλαβε, ἀναζητεῖ τὴν λύτρωσή του στὰ πράγματα τοῦ κόσμου, στὰ πράγματα τῆς ἁμαρτίας, τὰ ὁποῖα, ὅμως, φθείρονται. Καὶ καθὼς φθείρονται, δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ προσφέρουν σωτηρία στὴν ψυχή. Σὲ ἐκεῖνον ποὺ μάταια ἀναζητᾶ τὴν λύτρωση μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό, ὁ Ἄγγελος τῆς Ἀναστάσεως φωνάζει: «γιατί ψάχνετε τὴν ζωὴ ἀνάμεσα στὸν θάνατο; Ὁ Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀναζητεῖστε Τον καὶ θὰ βρεῖτε στὸ Πρόσωπό Του ὅ,τι ἁγνό, ὅ,τι ἅγιο, ὅ,τι ὑψηλὸ ποθεῖ ἡ ψυχή σας».
Ἀγαπητοί μου συμπανηγυριστὲς τῆς Τριημέρου Ἐγέρσεως,
Εὔχομαι ὁ φετινὸς ἑορτασμὸς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ νὰ ἀποτελέσει γιὰ ἐμᾶς τὴν Ἀνατροπὴ τῆς ἁμαρτίας, τὴν Ἀνακαίνιση τῆς ζωῆς, τὴν Ἀναγέννηση τῆς ψυχικῆς ὡραιότητος, τὴν Ἀνάκληση τῆς ἁγιότητος ποὺ στερηθήκαμε μὲ τὶς πτώσεις μας, τὴν Ἀναπτέρωση τοῦ ἠθικοῦ, τὴν Ἀνάπαυση ἀπὸ τὶς θλίψεις, τὴν διαρκῆ Ἀνάκρουση στὴν καρδιὰ τοῦ ὕμνου τῆς νίκης τῆς Ζωῆς ἐπὶ τοῦ θανάτου:
Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας,
καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.
Ὁ Κύριός μας νὰ πλημμυρίζει τὶς ζωὲς ὅλων μας
μὲ τὸ Φῶς καὶ τὴν Χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως Του!
Ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
