Ρίγη συγκινήσεως προκάλεσε το έργο «Αναστορώ τα παλαιά» στον Γαλαξία Ασπροπύργου
Ρίγη συγκινήσεως προκάλεσε το έργο «Αναστορώ τα παλαιά» στον Γαλαξία Ασπροπύργου
Απόψε το απόγευμα ακόμη ενός Μαΐου, συγκέντρωσε το πλήρωμα της τοπικής μας Εκκλησίας στην φιλόξενη αίθουσα του Δήμου Ασπροπύργου «Γαλαξίας», η Ιστορία· εκείνη που είναι ριζωμένη στο αίμα μας και αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες που στηρίζουν την ρωμαίικη ταυτότητά μας. Στην προκειμένη περίπτωση, τον ευσεβή κλήρο και τον πιστό λαό ένωσε μία Ιστορία πικρή και οδυνηρή· η Ιστορία της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, ενός εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας, το οποίο εμπνεύσθηκαν και υλοποίησαν μεθοδικά κατά τα έτη 1914 - 1923 οι Νεότουρκοι, επιτυγχάνοντας την εκδίωξη των Ελλήνων από τα εδάφη που κατοικούσαν επί τρείς χιλιετίες. Τα θύματα αυτής της φρικτής τραγωδίας της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας, κάθε ηλικίας και ιδιότητας: γέροντες, γερόντισσες, πατέρες και μητέρες, παιδιά και βρέφη, πλούσιοι και πτωχοί, επώνυμοι και ανώνυμοι. 353.000 αθώες ψυχές, οι οποίες έκτοτε ζητούν δικαίωση, η οποία σημαίνει την αναγνώριση του εγκλήματος και την μεταμέλεια από την αυτουργό Τουρκία. Σημαίνει, επίσης, την διατήρηση της μνήμης και την διασφάλιση της ιστορικής αλήθειας από εμάς, τους σύγχρονους Έλληνες. Η μνήμη, άλλωστε, του παρελθόντος αποτελεί τον μεγαλύτερο δάσκαλο για την διαμόρφωση του παρόντος και του μέλλοντος.
Η Ιερά Μητρόπολις Αττικής και Βοιωτίας, φέροντας στο δυναμικό της πλήθος Ελλήνων με καταγωγή από τις Αλησμόνητες Πατρίδες, με την εμπνευσμένη καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου έχει υπάρξει από ετών πρωτοπόρος στην διατήρηση της ιστορικής μνήμης και την μεταλαμπάδευσή της στις νεότερες γενιές μέσα από μία πληθώρα δράσεων θρησκευτικών, εκπαιδευτικών και πολιτιστικών. Ένα δείγμα αυτών αποτελεί και το έργο που παρουσιάσθηκε απόψε, μία ταπεινή προσπάθεια για αναβαπτισμό όλων στα ζείδωρα νάματα της πονεμένης Ρωμιοσύνης.
«Αναστορώ τα παλαιά» ήταν ο τίτλος του έργου, καθώς μέσω αυτού επιθυμία ήταν οι συντελεστές να εξιστορήσουν ημέρες παλαιές, αλλά ζωντανές στη μνήμη μας, αξέχαστες· ημέρες που δεν επιτρέπουμε στον εαυτό μας να καλυφθούν από την λήθη.