Κυριακή προ της Υψώσεως στον Αγ. Κωνσταντίνο Ασπροπύργου και Αγιασμός για την έναρξη των Κατηχητικών
Σήμερα, Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, τέλεσε τη Θεία Λειτουργία που πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στον Ασπρόπυργο.
Κεντρικό θέμα του κηρύγματος του Σεβασμιωτάτου ήταν η «Προτύπωσις του Μωυσέως», εμπνευσμένο από την Ευαγγελική περικοπή της ημέρας και δη της φράσεως "καὶ καθὼς Μωυσῆς ὕψωσεν τὸν ὄφιν ἐν τῇ ἐρήμῳ, οὕτως ὑψωθῆναι δεῖ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου". Ο Μωυσής, σύμφωνα με την Παλαιά διαθήκη, ο πιστός εντολοδόχος του Θεού, ανέβηκε σε όρος υψηλό και φέροντας στα χέρια φίδι από χαλκό, σχημάτισε το σημείο του Σταυρού. Διαβεβαίωσε δε, τον λαό του Ισραήλ πως αν έχει στραμμένο το βλέμμα του προς εκείνον, θα σώζονταν από τα φαρμακερά φίδια. Η παραστατική αυτή περιγραφή του γεγονότος, στόχο έχει την προτύπωση και προεικόνιση της Σωτηρίας του Γένους των ανθρώπων. Τα φίδια συμβολίζουν την αμαρτία, τους πειρασμούς και όλα όσα μας αποσπούν την προσοχή και γίνονται αιτία ή αφορμή να χάσουμε την προσήλωσή μας από τον στόχο, που τελικά δεν είναι άλλος από τον Σταυρό και τον Σταυρωθέντα Χριστό. Η ανύψωση του βλέμματος προς τον Σταυρωθέντα, είπε, και η μίμησις Αυτού, προϋποθέτει την με επίγνωση και θάρρος αποδοχή της θέας του Σταυρού πάνω στον οποίο Εκείνος, έκανε πράξη την ανάληψη της ευθύνης για λογαριασμό της ανθρωπότητας. Προϋποθέτει ακόμη, πρόσθεσε, τη συνειδητή εκ μέρους μας σταυρική βιωματική γνώση και εμπειρία. Τον Σταυρό, είπε, το σημείο που συμβολίζει τη Θυσία ως στάδιο για τη Σωτηρία, όσο βασανιστικός κι αν είναι, πρέπει με αγάπη να τον αποδεχθούμε, μένοντας σταθεροί και ακλόνητοι στη θέα και στο βάρος του, τόνισε ο Επίσκοπός μας.
Με την ολοκλήρωση της Θείας Λειτουργίας, παιδιά, νέοι, γονείς και Κατηχητές συγκεντρώθηκαν στον κέντρο του Ιερού Ναού για την τέλεση του καθιερωμένου Αγιασμού των Κατηχητικών Σχολείων, η έναρξη των μαθημάτων των οποίων θα πραγματοποιηθεί -Θεού θέλοντος- την επόμενη Κυριακή, μετά την Ύψωσιν.
Ο Σεβασμιώτατος, αναφέρθηκε επίσης, στη σημαντικότητα του ρόλου του Κατηχητικού στις μέρες μας και στην ανάγκη αναβάθμισής του στη συνείδηση όλων. Η συμβολή του Κατηχητικού, σημείωσε, στη ζωή του σύγχρονου Ορθοδόξου Έλληνα, είναι καθοριστική και απαιτεί τη ριζική -εκ μέρους μας- αντιμετώπισή του ως σύγχρονου μέσου συνειδητοποίησης της Αλήθειας και όχι αναχρονιστικού και γραφικού μέσου «εκκλησιαστικής κατήχησης». Ευχήθηκε τέλος, σε Κατηχητές και κατηχητόπουλα μια καλή και δημιουργική χρονιά.
