Η σύναξη της Παναγιάς της Ελευθερώτριας τιμήθηκε ιδιαιτέρως στο ομώνυμο Ιερό Ησυχαστήριο στο Κορωπί. Αφ' εσπέρας τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός από Κληρικούς, ενώ ανήμερα της Εθνικής Επετείου τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία χοροστατούντος και ιερουργούντος, αντιστοίχως, του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.

   Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, κατόπιν προτροπής του Σεπτού Ποιμενάρχου μας, πραγματοποιήθηκε τόσο στο εορτάζον Ησυχαστήριο, όσο και σε όλους τους Ναούς και Μονές της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας Δοξολογία για την ελευθερία της πατρίδος και Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως εκείνων που θυσίασαν τα "θέλω" και τα όνειρά τους στα πεδία των μαχών.

  Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος εκφώνησε εόρτιο λόγο, κατά τον οποίο αναφέρθηκε στην προστασία της Γλυκιάς Μαριάμ και την συμβολή της φτωχής, πλην ενδόξου Ελλάδας στην αίσια έκβαση του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Συγκεκριμένα, ανέφερε ότι η Κυρά-Δέσποινα, η Παναγία μας, στάθηκε στο πλευρό των Ελλήνων στρατιωτών, διότι με γενναιότητα πολέμησαν όχι για την εκπλήρωση ατομικών συμφερόντων, αλλά για τα δίκαια της πατρίδας μας, και κατ' επέκταση, όλης της οικουμένης. Η γενναιότητά τους, την οποία επαίνεσε ο ίδιος ο Χίτλερ, πήγαζε από την πνευματική τους προετοιμασία με τη νηστεία, την εξομολόγηση, και την Θεία Κοινωνία, αλλά και από την ευχή της μάνας, της κάθε μάνας που με επίγνωση έστελνε το σπλάχνο της στον πόλεμο, ή μάλλον στον θάνατο, τον γλυκό υπέρ της ελευθερίας θάνατο. Όλοι αυτοί οι παράγοντες σε συνδυασμό με την επιθυμία των φαντάρων να φανούν αντάξιοι της ιστορικής τους κληρονομιάς καρποφόρησαν τον πολύτιμο καρπό της ελευθερίας. Η ηρωική αντίσταση των Ελλήνων ανάγκασε στον Χίτλερ να αλλάξει τα σχέδιά του και να καθυστερήσει την εκστρατεία στη Σοβ. Ένωση. Αποτέλεσμα ήταν ο στρατός των Δυνάμεων του Άξονα να πέσει δέσμιος του σκληρού χειμώνα, και τελικά να ηττηθεί. Όπως τότε ο Θεμιστοκλής και τα παλληκάρια του κατά την ναυμαχία της Σαλαμίνας λύτρωσαν την οικουμένη από την μνησικακία του Ξέρξη, έτσι έπραξαν και οι πρόγονοι μας μόλις πριν από μερικές δεκαετίες, αυτή τη φορά όμως εναντίον του αλαζόνα Μουσολίνι και του απάνθρωπου Χίτλερ.

   Είναι αδιανόητο μια τόσο βαρύνουσας σημασίας επέτειος να μην τιμηθεί φέτος με τον καθιερωμένο θεσμό των παρελάσεων. Είναι ειρωνεία να ακυρώνονται οι παρελάσεις τη στιγμή που τα παιδιά συνωστίζονται στα σχολικά προαύλια. Ήταν επιτακτική ανάγκη η πραγματοποίηση των παρελάσεων για να μαθαίνουν τα μικρά παιδιά και να ενθυμούνται οι μεγάλοι ένδοξες σελίδες ελληνικής ιστορίας, μέσα από ενέργειες απόδοσης φόρου  τιμής στους θυσιασμένους. Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε να έλθει ο καθένας μας εις εαυτόν και να ανακάμψουμε πνευματικά, ώστε η Μεγάλη Μητέρα του Γένους να μας οδηγεί, όπως τότε, από νίκη σε νίκη και να ανυψωθεί και πάλι η Ελλάδα μας στη θέση που της ανήκει.