2b.jpg

Διεύθυνση

Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας
Δημοκρίτου 18, Ἀχαρναί, 136 71 
Τηλ. 210 2466385
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε./ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Αναζήτηση άρθρων

Κείμενο
Από
Έως

Η Ακολουθία των Βασιλικών Ωρών η Αποκαθήλωση στον Καθεδρικό

Παρασκευή26Απρίλιος2019

Η Ακολουθία των Βασιλικών Ωρών η Αποκαθήλωση στον Καθεδρικό

   Την κορύφωση του Θείου Δράματος ζήσαμε σήμερα, πρωί της Μεγάλης Παρασκευής, στην Ακολουθία των Βασιλικών Ωρών και τον Εσπερινό της Αγίας Αποκαθήλωσης, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αμερικής κ. Δημητρίου, με τη συμμετοχή του Σεβ. Τορόντο κ. Μωυσέως και του σεπτού μας Ποιμενάρχη κ. Χρυσοστόμου.

   Ως ακροατές των συγκλονιστικών Θείων Παθών, αλλά και ως θεατές της αναπαραστάσεως της Αποκαθηλώσεως του Κυρίου από τον μαρτυρικό Σταυρό, αυτό το οποίο μας συντρίβει, είπε ο Επίσκοπός μας, είναι η σιωπηλή και καρτερική αντιμετώπιση του «πόνου», την οποία υπέδειξε ο Εσταυρωμένος, αλλά και το πιο Άγιο πρόσωπο της ανθρωπότητος, η Παναγία. Δεν αναφερόμαστε μόνον στον σωματικό πόνο, αυτόν που προκαλούν τα ραπίσματα, τα γρονθοκοπήματα και το ίδιο το μαρτύριο της Σταύρωσης που υπέστη ο Ιησούς, αλλά στην ψυχική λύπη, τον «ψυχικό πόνο», αυτόν που προκαλεί η αγνωμοσύνη και η αχαριστία των ευεργετηθέντων ανθρώπων. Ο Χριστός, το πρόσωπο που συνέπαιρνε τα πλήθη με την αγάπη και τις ευεργεσίες Του, έμεινε μόνος και εγκαταλελειμμένος πάνω στον Σταυρό. Λίγο πιο πέρα, η μητέρα του Θεού, έβλεπε το παιδί της να σέρνεται, να βασανίζεται, και με αντίστοιχη σιωπή υπέμεινε τον δικό της ψυχικό πόνο. Οι Άγιοι πατέρες λένε πως ο ψυχικός πόνος είναι οξύς, δριμύς και βαθύτατα έντονος, μεγαλύτερος από τον σωματικό. Η δύναμη που εμείς αντλούμε, από τα Θεία αυτά τα γεγονότα, προκύπτουν από την ιερή σιωπή, την ταπείνωση, την αγάπη και την άπειρη ευσπλαχνία με την οποία αντιμετώπισε την ανθρώπινη αγνωμοσύνη ο Κύριος. Ο Σεβασμιώτατος, ολοκλήρωσε με την προτροπή να αναγνωρίσουμε επιτέλους τα σφάλματά μας για να καταφέρουμε να σταθούμε πλάι Του, ως αδέλφια και ως παιδιά Του, και ευχήθηκε στο ποίμνιο καλή Ανάσταση.

Η Ακολουθία των Αγίων Παθών στον Καθεδρικό

Πέμπτη25Απρίλιος2019

Η Ακολουθία των Αγίων Παθών στον Καθεδρικό

   Την απόλυτη συντριβή βιώσαμε ως ακροατές του Θείου Δράματος απόψε, στην Ακολουθία των Αχράντων Παθών του Κυρίου και την ανάγνωση των Δώδεκα Ευαγγελίων, στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών, όπου χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, πλαισιούμενος υπό των Σεβασμιωτάτων Μητροπλιτών Τορόντο κ. Μωϋσή και Αμερικής κ. Δημήτριο.

   Ως ακροατές, είπε ο Επίσκοπός μας, στην κατανυκτική ομιλία του, βιώνουμε το συγκλονιστικό και μέγα αυτό γεγονός, θέτοντας το ερώτημα «πώς θα νιώθαμε αν είμασταν θεατές του». Ο Σεβασμιώτατος υπέβαλε το ποίμνιο σε κατάσταση περισυλλογής μέσα από μία μονον λέξη. «Διψώ», είπε, ήταν η θεία εκείνη λέξη, που ο Χριστός μας είπε την ώρα του μαρτυρίου Του επάνω στο Σταυρό, εκφράζοντας την “ανάγκη” Του να εισπράξει αυτό για το οποίο θυσιάστηκε, τον άνθρωπο δίπλα Του. «Διψώ» εννοούσε ο Κύριος για την δική σας αγάπη, την αγάπη του ανθρώπου, για τη μετάνοιά του, τη συγχωρητικότητα, την ταπείνωση, την ανεξικακία, για τη συμμετοχή του σε όσα Εκείνος δίδαξε, για την συνοχή και την αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων. Η «δίψα» του Χριστού μας, η εκδήλωση αυτής της ανάγκης, ακόμη και την ύστατη ώρα του μαρτυρίου Του, αποτελεί ένα διαχρονικό προσκλητήριο από τον Θεό προς τον άνθρωπο. Ανταποκρινόμαστε σε αυτό το προσκλητήριο, είμαστε πρόθυμοι να σηκώσουμε κι εμείς αγόγγυστα το Σταυρό μας και να εφαρμόσουμε όσα Εκείνος μας γνώρισε; Aν ναι, θα βιώσουμε κι εμείς τη χαρά της Αναστάσεως, θα βρεθούμε κοντά Του και θα ικανοποιήσουμε την "δίψα" Του, είπε ο Επίσκοπός μας.

Συνοδικόν Συλλείτουργον καί Καθαγιασμός τοῦ Ἁγίου Μύρου

Πέμπτη25Απρίλιος2019

Συνοδικόν Συλλείτουργον καί Καθαγιασμός τοῦ Ἁγίου Μύρου

   Τήν Μεγάλη Πέμπτη, 12/25-04-2019, στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν στήν Νέα Φιλαδέλφεια, πραγματοποιήθηκε πολυαρχιερατικό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἐλλάδος κ. Καλλινίκου μέ τήν συμμετοχή τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν Πειραιῶς καί Σαλαμῖνος κ. Γεροντίου, Ἀττικῆς καί Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου, Δημητριάδος κ. Φωτίου, Τορόντο κ. Μωϋσέως, Ἀμερικῆς κ. Δημητρίου, Φιλίππων καί Μαρωνείας κ. Ἀμβροσίου, Ὠρωποῦ καί Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ καί τῶν Θεοφιλεστάτων Ἐπισκόπων Μεθώνης κ. Ἀμβροσίου καί Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, καθώς καί εἰκοσιπέντε Ἱερέων καί ἑπτά Διακόνων.

Ἀναστάσιμο μήνυμα Ἱερὰς Συνόδου 2019

Τετάρτη24Απρίλιος2019

Ἀναστάσιμο μήνυμα Ἱερὰς Συνόδου 2019

Ἀριθμός Πρωτ. 2822

Ἐν Ἀθήναις, 29-03/11-04-2019

ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ 2019


«Δεῦτε λάβετε Φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου Φωτός, καὶ δοξάσατε Χριστόν, τὸν Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν»!

  Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι·

  ΣΤΗΝ φωτόλουστη καὶ μέγιστη Ἑορτὴ τῶν Ἑορτῶν καὶ Πανήγυρη τῶν Πανηγύρεων, ὁ Νικητὴς τοῦ θανάτου Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς μᾶς χαρίζει Φῶς ἀνέσπερο Ἀναστάσεως καὶ Ζωῆς. Μᾶς προσκαλεῖ χαρμόσυνα, μέσα στὴν ἁγία Ἐκκλησία Του, νὰ μὴ δειλιάζουμε· νὰ μὴ μείνουμε στὸ ψυχρὸ σκοτάδι τῶν παθῶν καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ νὰ ἀνάψουμε τὶς λαμπάδες μας μὲ τὸ αἰσθητὸ Φῶς, ποὺ ἐκπηγάζει ἀπὸ τὸν Πανάγιο Τάφο Του· καὶ κυρίως νὰ ἐλλαμφθοῦμε στὶς ψυχές μας μὲ συμμετοχὴ καρδιακὴ στὴν θριαμβευτικὴ Ἔγερσή Του· δηλαδή, νὰ ἐπιτρέψουμε νὰ καταυγάσει ἐσωτερικὰ καὶ μᾶς ἡ φωτοπλημμύρα, ἡ ὁποία γέμισε τὰ πάντα, οὐράνια, ἐπίγεια καὶ καταχθόνια, μὲ τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως:

  «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια», βεβαιώνει ἐνθουσιαστικὰ ὁ ἱερὸς Ὑμνογράφος. Διότι τὸ ὑπέρχρονο θεῖο Φῶς τοῦ Ἀναστάντος Δεσπότου Χριστοῦ, γέμισε ἀκόμη καὶ τὸν ζοφερὸ Ἅδη μὲ τὴν ἐντὸς αὐτοῦ κάθοδό Του!

  Γιατί; Διότι προηγουμένως, λόγῳ τῆς ἁμαρτίας, ἦλθε στοὺς ἀνθρώπους σκοτάδι, ἐξουσίαζε τὸ κακὸ πλήρως καὶ εἴχαμε παραδοθεῖ στὴν δουλεία τοῦ θανάτου· ὁ δὲ ἐχθρὸς διάβολος, ὁ «ἀνθρωποκτόνος» (Ἰω. 8, 44), εἶχε δύναμη καὶ καυχιόταν γιὰ τὴν ἐξαπάτηση ποὺ μᾶς ἔκανε.

  Ὅμως, ὁ Σωτῆρας Χριστός, τὸ Φῶς τὸ Ἀληθινόν, μὲ τὸν ἀναμάρτητο Σταυρικὸ Θάνατό Του, μᾶς ἐξαγόρασε ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἐπαίσχυντη δουλεία καὶ ἀνυπόφορη κατάσταση. Στὴν ἀπέραντη Φιλανθρωπία καὶ ἀνέκφραστη Ἀγάπη Του προσέλαβε ἑκούσια τὸν θάνατο, γιὰ νὰ κατέλθει στὸ βασίλειο τοῦ Ἅδου καὶ νὰ συναντήσει τὶς δέσμιες ψυχὲς τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος θανέντων. Κι ἐκεῖ νέκρωσε τὸν Ἅδη μὲ τὴν Ἀστραπὴ τῆς Θεότητός Του, κατέλυσε τὸ βασίλειο τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας, συνέτριψε τὸν παγκάκιστο ἐχθρό, καὶ ὡς Νέος Ἀδὰμ ἔφερε Ἐλευθερία καὶ Λύτρωση.

  Ὅλα τὰ ὑπέστη ὁ Πανάγαθος Κύριός μας, ὅπως τονίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, «γιὰ νὰ ἀναστήσει τὴν σάρκα καὶ νὰ ἐξασφαλίσει τὴν σωτηρία τῆς εἰκόνος Του καὶ νὰ ἀναπλάσει τὸν ἄνθρωπο» (Λόγος Ζ’, 23).

  Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐρωτᾶ ἀπολογούμενος στοὺς Ἰουδαίους καὶ Ἐθνικούς: «τί ἄπιστον κρίνεται παρ᾽ ὑμῖν εἰ ὁ Θεὸς νεκροὺς ἐγείρει;» [γιατί θεωρεῖται ἀπίστευτο ἀπὸ σᾶς, ὅτι ὁ Θεὸς ἀνασταίνει νεκρούς;] (Πράξ. 26, 9). Ἡ Ἀνάσταση γιὰ τὸν Ἀπόστολο ἦταν ἡ πιὸ ἁπτὴ βεβαιότητα καὶ πραγματικότητα, διότι ὁ ἴδιος, ὡς διώκτης Σαούλ, μεταστράφηκε στὴν πίστη ὅταν τὸν περιέλαμψε Φῶς ἀπὸ τὸν οὐρανό, πιὸ δυνατὸ στὴν λαμπρότητα ἀπὸ τὸν ἥλιο, καὶ ἄκουσε τὸν Ἀναστημένο Ἰησοῦ νὰ τὸν ἐπιτιμᾶ γιὰ τὸν ἐναντίον Του διωγμό, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν καλεῖ νὰ ἀναστηθεῖ καὶ νὰ ἐγερθεῖ, γιὰ νὰ τοῦ ἀναθέσει τὴν πιὸ μεγάλη καὶ ἔνδοξη ἀποστολή: «νὰ ἀνοίξει τὰ μάτια [τῶν ἀπίστων], ὥστε νὰ ἐπιστραφοῦν ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ φῶς, καὶ ἀπὸ τὴν ἐξουσία τοῦ σατανᾶ στὸν Θεό, γιὰ νὰ λάβουν διὰ τῆς πίστεως σὲ Ἐμένα [τὸν Ἰησοῦ] ἄφεση ἁμαρτιῶν καὶ μερίδα μεταξὺ ἐκείνων ποὺ ὁ Θεὸς ἔκανε δικούς Του» (Πράξ. 26, 18).

  Ἡ πίστη στὴν φωτοφόρο Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐλευθερώνει καὶ φωτίζει τὸν ἄνθρωπο, ἐνῶ ἀντίθετα ἡ ἀπιστία καὶ ἡ συνακόλουθη ἁμαρτία ὑποδουλώνουν καὶ σκοτίζουν.

  Μόνον ὅσοι ἐπιμένουν «ἐν τοῖς ἔργοις τοῖς πονηροῖς» (Κολασ. 1, 21) τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς πλάνης, καταλαμβάνονται ἀπὸ τὸ σκοτάδι καὶ ἀποξενώνονται ἀπὸ τὸν Θεό, ὥστε νὰ θεωροῦν τὴν ἁμαρτία σὰν φυσικὴ ἀναγκαιότητα, σὰν σκοπὸ καὶ τρόπο ζωῆς, οὕτως ὥστε νὰ ὁδηγοῦνται στὴν δικαιολόγησή της, στὸν ἀγνωστικισμὸ καὶ τὴν ἀθεΐα.

  Ὅμως, πρέπει νὰ τονίσουμε ὅτι ἀκόμη καὶ οἱ πιστοί, οἱ ὁποῖοι περιπίπτουν σὲ φαινομενικὰ μικρὰ παραπτώματα, ἀλλὰ τὰ ἀγαποῦν καὶ τὰ δικαιολογοῦν, γίνονται κατὰ τὸν Μέγα Βασίλειο «σκοτεινοχαρεῖς», χωρὶς Φῶς καὶ Ζωὴ Αἰώνιο!

***

  Τέκνα ἐν Κυρίῳ Ἀναστάντι·

  Στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, μὲ τὴν Ὀρθόδοξη πίστη καὶ τὰ ἀγαθὰ ἔργα, γινόμαστε «συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ» (Ἐφ. 2, 19), λαμβάνουμε τὴν ἀνώτερη, πνευματική, χαρισματικὴ ζωή, καὶ εἴμαστε «Φῶς ἐν Κυρίῳ... τέκνα φωτὸς» (Ἐφ. 5, 8), παιδιὰ τῆς Ἀναστάσεως (Λουκ. 20, 38).

  Θὰ μᾶς χαρισθεῖ δὲ αὐτὴ ἡ δωρεὰ μέχρι τέλους καὶ θὰ καταξιωθοῦμε τῶν θείων καὶ αἰωνίων ἀγαθῶν, μὲ τὴν συμμετοχὴ στὸ Πάθος τοῦ Χριστοῦ, ὥστε νὰ ἔχουμε μετοχὴ στὴν Ἀνάσταση καὶ τὴν Θέωση, σύμφωνα μὲ τὴν Χριστοπόθητη ἐπιθυμία τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «Χριστῷ συνταφῆναι με δεῖ, Χριστῷ συναναστῆναι, συγκληρονομῆσαι Χριστῷ, υἱὸν γενέσθαι Θεοῦ, θεὸν αὐτὸν» [πρέπει νὰ εἰσέλθω στὸν τάφο μαζὶ μὲ τὸν Χριστό, μὲ τὸν Χριστὸ νὰ ἀναστηθῶ, νὰ γίνω μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸ συγκληρονόμος, νὰ γίνω υἱὸς Θεοῦ, θεὸς ὁ ἴδιος] (Αὐτόθι).

  Ἑπομένως, τὰ προβλήματα καὶ οἱ δυσκολίες στὴν ζωή μας δὲν πρέπει νὰ μᾶς πτοοῦν καὶ ἀποθαρρύνουν. Ἡ θυσιαστικὴ ἐπιτέλεση τῶν ἀρετῶν δὲν πρέπει νὰ μᾶς φοβίζει, ἀλλὰ νὰ δινόμαστε μὲ ἱερὸ πόθο καὶ θεάρεστο ζῆλο στὸν ὑπὲρ ἡμῶν Παθόντα καὶ Ἀναστάντα Σωτῆρα μας Χριστό, μὲ τὴν προσευχή, τὴν ἀγάπη, τὴν ἐγκράτεια, τὴν ἐλπίδα, τὴν πραότητα, τὴν συγχώρηση, τὸ ἔλεος, τὴν ὑπομονή· καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα μὲ τὴν ἐν μετανοίᾳ συμμετοχὴ στὴν Θεία Κοινωνία. Χωρὶς καθόλου νὰ ἀδρανοῦμε καὶ ἀμελοῦμε πνευματικά, ὡς δῆθεν ἐπιτυχημένοι, φτασμένοι καὶ τελειωμένοι, μὲ ἔπαρση καὶ αὐτο-έπαινο. Διότι εἴμαστε πάντοτε χρεῶστες, «ἀχρεῖοι δοῦλοι» καὶ «ὅ ὠφείλομεν ποιῆσαι πεποιήκαμεν» (Λουκ. 17, 10). Διανοίγονται συνεχῶς ἐνώπιόν μας φωτεινοὶ ὁρίζοντες καὶ ὑπέρλαμπρες κορυφὲς τελειότητος, ποὺ μᾶς καλοῦν «ἐπὶ τὸ βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως τοῦ Θεοῦ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Φιλιπ. 3, 14).

  Εἴθε ὁ λαμπρὸς ἑορτασμὸς τοῦ Ἁγίου Πάσχα στὴν γῆ νὰ εἶναι πρόγευση τῆς ἄρρητης θείας Δόξας καὶ φωταύγειας τοῦ Αἰωνίου Πάσχα ἐν τοῖς Οὐρανοῖς. Ἀμήν!

Χριστὸς Ἀνέστη!

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ

Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος

† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

Τὰ Μέλη

† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ 

† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ 

† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ 

† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 

† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ

† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ 

† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ 

† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ 

† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ

† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ 

† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ 

† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ 

† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ 

† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ 

† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ

† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ

ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ 

Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς 

† Ὁ Δημητριάδος Φώτιος

Τελευταία Νέα

Αναζήτηση

Copyright 2013-2022 Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας - Powered & designed by MXcom
Free Joomla! templates by AgeThemes