«Τὸν μέγαν ἀρχιποίμενα, καὶ Ἱεράρχην ἅπαντες, τὸν πρόεδρον τῶν Μυρέων, Νικόλαον εὐφημοῦμεν».
Η ημέρα μνήμης του Αγίου Νικολάου αποτελεί για την Μητρόπολη μας αιτία ευφροσύνης διότι πανηγυρίζει το Ιερό Σεμνείο του Αγίου, ο Καθεδρικός Ιερός Ναός της Μητροπόλεως μας.
Από νωρίς το πρωί της Κυριακής Ι’ Λουκά τελέσθηκε ο Όρθρος χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, ο οποίος προεξήρχε και της Θείας Λειτουργίας συλλειτουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού.
Κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας έλαβε χώρα η δια της Χάριτος του Παναγίου Πνεύματος προχείρισις του επί σχεδόν τετραετία διατελέσαντος Διακόνου, αγαπητού π. Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου εις Πρεσβύτερον. Μετά την Μεγάλη Είσοδο των Τιμίων Δώρων, ως ορίζει η τάξις της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας, οι συνδιάκονοί του κράτησαν των χειρών του π. Κωνσταντίνου και τον οδήγησαν στους Πρεσβυτέρους. Με τη σειρά τους οι Πρεσβύτεροι τον οδήγησαν ενώπιον του Αρχιερέως, ο οποίος τον ευλόγησε και του έδωσε τον λόγο.
Στον χειροτονητήριο λόγο του (βλ. εδώ) ο π. Κωνσταντίνος αρχικά αναφέρθηκε στο μέγεθος του καθήκοντος που περικλείει το υπούργημα της Ιερωσύνης και έπειτα εξέφρασε ευχαριστίες στα πρόσωπα τα οποία στήριξαν τόσο αυτόν, όσο και την Διακόνισσα του, Αφροδίτη. Πρωτίστως, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για τις καλές αρχές και την συμπαράσταση του. Έπειτα, τον Πρωτοσύγκελο π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδη, δίπλα στον οποίο διακόνησε το Ιερό Θυσιαστήριο αρκετό καιρό, τους λοιπούς πατέρες, τους γονείς του, Παναγιώτη και Κυριακή, συγγενείς, φίλους, ως και την πνευματική οικογένεια του Αγίου Νικολάου της οποίας αποτελεί γέννημα-θρέμμα. Κλείνοντας, αιτήθηκε τις προσευχές κλήρου και λαού, ζήτησε συγχώρεση και παρέδωσε εαυτόν στο Θέλημα του Κυρίου.
Στην αντιφώνηση του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην φράση «πείθομαι τω Θείῳ Βουλήματι» που λένε οι εψηφισμένοι Αρχιερείς πριν λάβουν την Αρχιερωσύνη. Αυτή την φράση την ομολογεί ενώπιον Θεού ο κάθε ένας που αφιερώνει τον εαυτό του στο Θυσιαστήριο και σημαίνει ότι ο κληρικός αφήνει στην άκρη τις προσωπικές του επιθυμίες, την ιδιοτέλεια, τα προσωπικά του ελαττώματα και προσφέρει εαυτόν θυσία στο Θεό και στους ανθρώπους. Αυτό ευχήθηκε ο Μητροπολίτης μας στον π. Κωνσταντίνο, προσθέτοντας την ευχή να διατηρήσει τον καρδιακό του ζήλο και να μεταδίδει χαρά, ειρήνη και φως στους ανθρώπους που θα τον πλησιάζουν. Επιπροσθέτως, με έκδηλη συγκίνηση τόνισε ότι «αποτελεί μεγάλη χαρά για εμάς το σημερινό γεγονός, διότι βλέπουμε τους πνευματικούς καρπούς να ανθίζουν. Μεγάλωσες δίπλα μας, ανατράφηκες στην οικογένεια του Αγίου Νικολάου, και να που τώρα ήρθε η στιγμή της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας σου». Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος είπε στον Διάκονο «σε λίγα λεπτά θα λάβεις στα χέρια σου τον Άγιο Άρτο, το Σώμα του Χριστού. Αυτή είναι η Παρακαταθήκη την Οποία πρέπει να φυλάξεις διότι θα στην απαιτήσει ο Κύριος στην Δευτέρα Παρουσία. Για να καταφέρεις να Την φυλάξεις, οφείλεις να κάνεις σημαία την ταπείνωση, γνωρίζοντας ότι οτιδήποτε και αν προσφέρεις, οτιδήποτε και αν δημιουργήσεις δεν είναι δικό σου, αλλά του Θεού, τον Οποίο αποφάσισες να υπηρετήσεις. Είσελθε, λοιπόν, εις την χαράν του Κυρίου σου».
Ακολούθησε η Χειροτονία ενώπιον του Θυσιαστηρίου και η ένδυση του νέου Πρεσβυτέρου, κατά την οποία σύσσωμο το εκκλησίασμα αναφώνησε το «Άξιος» υπέρ στερεώσεως του π. Κωνσταντίνου.
Παρά το δριμύ ψύχος, πλήθος πιστών προσήλθε στην Ιερά Πανήγυρη και μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων.
Προ της Απολύσεως, ευλογήθηκε το περίτεχνο κόλλυβο του Αγίου, στο οποίο εικονίσθηκε ο Άγιος ως Προστάτης των ναυτικών, πλησίον ενός πλοίου εν μέσω της θαλάσσης.
Εν συνεχεία, έγινε η Απόλυση και ο Σεβασμιώτατος, αναφορικά και με το σημερινό Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της συγκύπτουσας γυναικός, προέτρεψε τον νέο Πρεσβύτερο, π. Κωνσταντίνο, με τα εξής λόγια «πρόσεξε, παιδί μου, μην κυρτώσεις στα πνευματικά. Στάσου στο ύψος των περιστάσεων και μην επιτρέψεις στον εαυτό σου να μιμηθεί το παράδειγμα των φαρισαίων, οι οποίοι ήταν γεμάτοι από υποκρισία και ευσεβισμό. Υποκρίνονταν τους ευσεβείς στους ανθρώπους, μα τον Θεό Τον χλεύασαν, Τον δίωξαν, και, τελικά, Τον σταύρωσαν. Να είσαι ειλικρινής απέναντι στον Θεό για να τύχεις της Ουρανίου Βασιλείας».
Ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε να ευχηθεί στους εορτάζοντες, ενώ εξέφρασε ευχές και ευχαριστίες στον εφημέριο του Ναού και Πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως μας, π. Μιχαήλ, για την άρτια διοργάνωση της πανηγύρεως αλλά και για την εορτάζουσα θυγατέρα του.
Εν κατακλείδι, η επιτροπή του Ναού παρέθεσε τράπεζα, όπου ο Σεβασμιώτατος Ωρωπού ευχαρίστησε εκ βαθέων τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας για τις όμορφες στιγμές της Θείας Λειτουργίας και της Χειροτονίας, ευχήθηκε στον π. Κωνσταντίνο και τον προέτρεψε να διατηρεί την καρδιακή επικοινωνία με τον Επίσκοπο και πνευματικό του Πατέρα, διότι όταν ο κληρικός δεν διατηρεί αυτήν την επικοινωνία και πορεύεται μόνος του, η ευλογία φυγαδεύεται και δημιουργούνται πολλά προβλήματα. Ακολούθησαν εποικοδομητικά λογύδρια από τους Σεβασμιωτάτους, έγινε η απόλυση της τραπέζης και άπαντες έφυγαν πλημμυρισμένοι με αισθήματα χαράς.
Άξιος ο νέος Πρεσβύτερος της Εκκλησίας μας, π. Κωνσταντίνος!
