Έπος του 1940, «ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν»
Έπος του 1940, «ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται, ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν»
Έμπρακτη απόδειξη της Πίστεως του ανθρώπου στον Θεό είναι η χωρίς αμφιβολία εφαρμογή των Θείων Γραφών. Έτσι έκαμαν οι Έλληνες το 1940, όταν με πίστη στον Θεό και αγάπη για την πατρίδα και την ελευθερία, κίνησαν για τον πόλεμο.
Η νίκη του μικρόσωμου, αλλά γενναίου και ευφυούς Δαυίδ ενάντια στον υπερμεγέθη Γολιάθ, και του θαρραλέου και αυτοθυσιαστικού νεαρού Νέστωρος ενάντια στον φοβερό και θηριώδη Λυαίο, αποτελούν για τον Χριστιανό τον κανόνα και όχι την εξαίρεση, όταν η αναμέτρηση είναι άδικη και προκλητική, όταν συγκρούεται το καλό με το κακό. Τόσο τα παραδείγματα της πίστεως, όσο και αυτά του ένδοξου παρελθόντος της νεότερης, αλλά και αρχαιότερης ιστορίας μας, δυνάμωσαν τις ψυχές και φώτισαν τον νου των ηρωικών Ελλήνων. Οι Έλληνες τον Οκτώβρη του 1940, από τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, τον Βασιλιά Γεώργιο τον Β’, και τους Αξιωματικούς του Ελληνικού Στρατού έως τον τελευταίο νεαρό, εθελοντή στρατιώτη, τον γέροντα, τη γυναίκα και το ελληνόπουλο, όλοι μα όλοι, αντιστάθηκαν χωρίς δισταγμό στην έπαρση, την αλαζονεία, την υπεροψία και την αναίδεια. Η πίστη των Ελλήνων ήταν τέτοια, που ακόμη κι αν ήταν άλλο το θέλημα του Θεού για την έκβαση του πολέμου, εκείνοι και πάλι, με το ίδιο χαμόγελο και με την ίδια πίστη θα υπερασπίζονταν τα δίκαια μέχρι τέλους. Το ηρωικό «ΟΧΙ» του 40 και η θυσιαστική «Αντίσταση» της περιόδου 41-44, ήταν για την Ελλάδα, τη συνυφασμένη τότε ακόμη με την Ορθοδοξία, η έμπρακτη απόδειξη της εναπόθεσης της ελπίδας στον Θεό. Οι Έλληνες δεν πολέμησαν για να επιδείξουν στρατιωτική υπεροχή και ικανότητα ή πολιτική και διπλωματική ευστοχία. Δεν αξίωσαν ποτέ να επιτύχουν την πρώτη και καθοριστική νίκη των Συμμαχικών Δυνάμεων από την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπως έγινε, ούτε επεδίωξαν να αποτελέσουν την αιτία αναθεώρησης της στρατηγικής των Δυνάμεων του Άξονα, γεγονός που έφερε τελικά, την ήττα των ναζιστών και των φασιστών της Ευρώπης. Οι Έλληνες πολέμησαν για να υπερασπιστούν τα κεκτημένα και την ταυτότητά τους. Πολέμησαν για ν’ αντισταθούν στη βαρβαρότητα, την καταστροφή και τον όλεθρο και ν’ αντιτάξουν τη σεμνότητα, την αρετή και τη σωφροσύνη. Γι’ αυτό άλλωστε συνέδραμε κι η Παναγιά. Οι Έλληνες πολέμησαν, θυσιάστηκαν για άλλη μια φορά… καθώς έπρεπε, για να δικαιώσουν τον Δημιουργό και Λευτερωτή τους. Έτσι ήρθε η Χάρις. Κι έτσι ήρθε η Νίκη!
Με πανηγυρικά στημένα τα λάβαρα και τον Σταυρό, με σημαίες στα χέρια και ενδεδυμένα με παραδοσιακές φορεσιές ή στα χρώματα της γαλανόλευκης, εισήλθαν σήμερα τα παιδιά μας στους Ιερούς Ναούς της Μητροπόλεως Αττικής και Βοιωτίας, για να αποτίσουν μαζί όλους εμάς, φόρο τιμής στους άξιους κι αθάνατους -στην εθνική μας συνείδηση- θυσιασμένους υποστηρικτές του «ΟΧΙ».
Από τον Καθεδρικό Ι.Ν. Αγίου Νικολάου Αχαρνών
Ανήμερα της Εθνικής μας Επετείου τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία σε Ναούς και Μονές της Μητροπολιτικής μας περιφέρειας, καθώς και Δοξολογία για την ελευθερία της πατρίδος και Επιμνημόσυνη Δέηση υπέρ αναπαύσεως των ηρωικώς πεσόντων του 40.
Από τον Ι.Π.Ν. Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου
Οι εόρτιες εκδηλώσεις στις κατά τόπους ενορίες ολοκληρώθηκαν με συγκινητικές ομιλίες, παραστατικές αναφορές και αφιερώματα από τα παιδιά των Κατηχητικών Σχολείων της Μητροπόλεως, τα οποία στα πρόσωπα των ανδρείων του έπους της Βορείου Ηπείρου, αναγνωρίζουν ακόμη και σήμερα πρότυπα ζωής.
Ο θερμότατος σεβασμός και η βαθιά, έμπρακτη επιθυμία για απόδοση τιμής στη μνήμη των «ταπεινών» εκείνων προγόνων, έτσι όπως εκδηλώθηκε σήμερα από τους νέους της Εκκλησίας μας, δηλώνει πως θα μπορούσαμε ίσως και πάλι, να πολεμήσουμε για τη υπεράσπιση των κεκτημένων και της ταυτότητάς μας, για τη δικαίωση του Δημιουργού και Λευτερωτή μας.
Από τον Ι.Ν. Αγίας Τριάδος Ασπροπύργου
Ζήτω το έπος του 40!
