Ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴ Θήβα
Τρίτη07Απρίλιος2015
Ἡ ἑορτὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὴ Θήβα
«Εὐαγγελίζου γῆ χαρὰ μεγάλη, αἰνεῖτε οὐρανοὶ Θεοῦ τὴ δόξα» ἀναφώνησε στὸν κατάμεστο ἱστορικὸ ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ στὸ Πυρὶ Θηβῶν ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, κ. Χρυσόστομος. Στὴν ὁμιλία του τόνισε ὅτι αἰσθανόμαστε χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση, διότι ἡ ἀνθρωπότητα διὰ τῆς Θεοτόκου συγκατέθεσε στὸ σχέδιο τῆς Οἰκονομίας τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἡ ζωὴ τοῦ Χριστιανοῦ εἶναι ἔμπλεη χαρᾶς, ἀφοῦ γνωρίζει ὅτι ὁ θάνατος καταργήθηκε διὰ τοῦ Σταυρικοῦ Πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου. Ἂν παρατηροῦνται σήμερα ὑψηλὰ ποσοστὰ φαινομένων κατάθλιψης, ἀπογοήτευσης καὶ μελαγχολίας στοὺς σύγχρονους ἀνθρώπους εἶναι γιατί ξεχνοῦν αὐτὴ τὴν πολὺ σημαντικὴ παράμετρο, (τὸ θεμέλιο ὅλης τῆς πίστεώς μας, ὅπως λέει καὶ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος) ὅτι ὁ Χριστὸς πάτησε τὸ θάνατο μὲ θάνατο.
Σημείωσε δὲ ὅτι σὲ παλαιότερες ἐποχὲς ποὺ οἱ ἄνθρωποι στεροῦνταν καὶ τὰ στοιχειώδη καὶ χρειώδη δὲν κυριεύονταν ἀπὸ τέτοια αὐτοκαταστρεπτικὰ αἰσθήματα. Ὁ σημερινὸς πανηγυρίζων ναὸς ἀποτελεῖ μαρτυρία ὅτι καὶ ἐν καιρῷ διωγμοῦ τῶν γνησίων ὀρθοδόξων, αὐτοὶ δὲν ἔχασαν τὴν ἐλπίδα καὶ τὴ χαρά τους, ἀντίθετα μὲ τὴν εὐχὴ τοῦ ἴδιου του Ἁγίου Νεκταρίου μετέτρεψαν τὸ σπίτι τους σὲ χῶρο λατρείας καὶ μάλιστα πρὸς τιμὴν τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Παναγίας μας ἀναμένοντες τὸν προσωπικό τους εὖ - ἀγγελισμό, χαίροντες γιὰ τὴν χαρὰ καὶ τὴν εὐλογία ποὺ λάμβαναν ἀπὸ τὴν ἀκώλυτη τέλεση τῶν ἀκολουθιῶν καὶ τῶν Μυστηρίων, ἔστω καὶ ὑπὸ σκληρὲς συνθῆκες. Ὅσοι ἀγωνίσθηκαν τῷ Καιρῷ ἐκείνῳ καὶ φώναζαν ἀπό χωριὸ σὲ χωριὸ τῆς Βοιωτίας μας «φράγκεψαν» εἶχαν ἀπόλυτο δίκιο καὶ σὲ καμία περίπτωση δὲν ἦταν πεισματάρηδες, ἀλλὰ ὀρθόδοξοι συνειδητοὶ Χριστιανοί. Χαρακτηριστικὰ εἶπε: Ἂς θυμοῦνται οἱ παλαιότεροι κι ἂς γνωρίζουν οἱ νεώτεροι, γιὰ νὰ κρατήσουν δυνατὰ τὴ ζέση τῆς πίστεως ὡς ἱερὰ παρακαταθήκη.
Στὸ ἱερὸ ἀναλόγιο διακόνησε μὲ νεανικὸ παλμὸ καὶ σφρίγος ὁ ἐπὶ σχεδὸν ἐνενήντα χρόνια ἀκάματος κ. Εὐάγγελος Τούτουζας, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τὴν εἰσέτι ζωντανὴ μαρτυρία τοῦ ἱστορικοῦ παραρτήματος Θηβῶν. Ὁ κυρ-Βαγγέλης, μουσικολογιώτατος καὶ ταπεινός, ἔψαλε ἀργὴ Δοξολογία σὲ πλ. Α’ καὶ λειτουργικὰ σὲ ἦχο Ἅγια, προσδίδοντας ἰδιαίτερα πανηγυρικὸ τόνο στὴν ἑορτή, σὰν ἕνα μικρὸ ἀναστάσιμο διάλειμμα μεσούσης τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος τῶν Παθῶν. Ὁ Σεβασμιώτατος τοῦ εὐχήθηκε ἀπὸ καρδιᾶς ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἔχει καλά, νὰ τοῦ ἀνταποδώσει τὶς μεγάλες του ὑπηρεσίες στὴν Ἐκκλησία καὶ τέλος ἀγαθό.
