Εγκύκλιος Χριστουγέννων Ιεράς Συνόδου
Ἀριθμός Πρωτ. 2535
ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ 2016
«Αὐτὸς ἐνηνθρώπησεν, ἵνα ἡμεῖς θεοποιηθῶμεν»
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί· τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
Η ΓΕΝΝΗΣΗ τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, στὴν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, πρὶν ἀπὸ εἴκοσι αἰῶνες, σήμανε τὴν Ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ Λόγου καὶ τὴν φανέρωση τοῦ Θεοῦ στὴν γῆ: «Θεὸς ἐφανερώθη ἐν σαρκὶ» (Α’ Τιμ. γ’ 16). Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἐμφανίσθηκε μὲ Σάρκα, ὡς Θεάνθρωπος, γιὰ νὰ μᾶς ἐπαναφέρει στὴν θεία ζωή, ἀπὸ ὅπου ἐξεπέσαμε.
Σαρκώθηκε ὁ Χριστός, στὸ ἀσύλληπτο μέγεθος τῆς Ἀγάπης Του, γιὰ νὰ θεωθεῖ ὁ ἄνθρωπος: «Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ υἱὸς ἀνθρώπου γέγονεν», τονίζει ὁ Μέγας Ἀθανάσιος, «ἵνα οἱ υἱοὶ τοῦ ἀνθρώπου, τοὐτέστι τοῦ Ἀδάμ, υἱοὶ Θεοῦ γένωνται».
Ὅσοι δέχθηκαν τὴν θεία Φανέρωση μὲ πίστη, ὁ Κύριός μας «ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι» (Ἰωάν. α’ 12). Ἡ θεία υἱοθεσία ἀποτελεῖ τὸ μεγαλύτερο ἀξίωμα καὶ τὴν μεγαλύτερη ἀξία γιὰ τὸν πιστὸ ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος εἶναι πλέον τέκνο κατὰ χάριν τοῦ Ὑψίστου, Παντοδυνάμου καὶ Ἀθανάτου Θεοῦ!
Ὁ ἄνθρωπος πλάσθηκε ὡς γνωστὸν ἐξ ἀρχῆς «κατ’ εἰκόνα Θεοῦ», ἀλλὰ ἐφθάρη καὶ ἀπώλεσε τὴν βασιλικὴ χάρη καὶ διέστρεψε τὴν υἱϊκὴ πρὸς τὸν Θεὸ Πατέρα σχέση. Ὅμως, μὲ τὴν Γέννηση τοῦ Χριστοῦ θεώθηκε, ἐφ’ ὅσον ἑνώθηκε μὲ τὴν Σάρκα τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἐνσωματώθηκε στὴν Ἐκκλησία Του, τῆς ὁποίας ὁ Χριστὸς εἶναι Κεφαλή.
Στὸ Θεανθρώπινο Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας δόθηκε ὅλη ἡ Χάρη τῆς Τριαδικῆς Θεότητος, ἡ ὁποία σώζει ἀπὸ τὴν ἁμαρτία, ἀναγεννᾶ, ἁγιάζει καὶ θεώνει τὸν ἄνθρωπο.
ΣΤΟΝ καθένα ὅμως ἀπὸ ἐμᾶς, ἡ Χάρη δίδεται «κατὰ τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφ. δ’ 7). Ὁ Κύριος διανέμει τὴν Χάρη Του κατὰ τὸν «ἴδιον κόπον» μας (Α’ Κορ. γ’ 8) στὶς Ἀρετὲς καὶ τὰ Μυστήρια.
Μὲ τὸ ἅγιο Βάπτισμα ἐντασσόμαστε στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ μὲ τὴν Μετάληψη τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἑνωνόμαστε μαζί Του καὶ μεταξύ μας. Γιὰ τὴν πραγματοποίηση τοῦ χαρισματικοῦ αὐτοῦ δώρου, γιὰ τὴν διαφύλαξη καὶ αὔξησή του, χρειάζεται ὁπωσδήποτε καὶ ἡ δική μας προσφορά. Πρέπει νὰ ἐπιθυμεῖ ὁ ἄνθρωπος ἐλεύθερα τὴν θέωσή του. Μπορεῖ νὰ ἔλαβε τὴν χάρη τῆς θείας υἱοθεσίας, νὰ ἀπογράφθηκε ὡς τέκνο Θεοῦ, ἀλλὰ ἔχει σημασία κατὰ πόσον ἐνεργοποίησε τὴν χάρη στὴν καθημερινὴ ζωή του.
Αὐτὸ σημαίνει, ὅτι ὀφείλουμε νὰ διεξάγουμε ἀγῶνα συνεχῆ κατὰ τοῦ κόσμου, τῆς σαρκὸς καὶ τοῦ διαβόλου, ποὺ ἀντιστρατεύονται στὴν θεία κλήση μας καὶ ἀγωνίζονται νὰ μᾶς αἰχμαλωτίσουν. Ἄς μὴ λησμονοῦμε, ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀπαρτίζεται ἀπὸ ἀγωνιστὲς καὶ μετανοοῦντες, ποὺ ποθοῦν ὄχι ἁπλῶς τὴν ἠθικὴ βελτίωσή τους, ἀλλὰ τὴν ἁγιότητα, τὴν κατὰ χάριν ἕνωση μὲ τὸν Θεό, τὴν θέωση!
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ λοιπὸν ἐνδυνάμωση ἡ πίστη καὶ ἡ ἀσταθὴς βούλησή μας, ὥστε νὰ ἀποκρούει τὴν ἐκπλήρωση τῶν ἀπατηλῶν καὶ ἐφαμάρτων ἀπολαύσεων, οἱ ὁποῖες μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸ θεῖον Βρέφος. Θεία υἱοθεσία καὶ ἱκανοποίηση ἁμαρτωλῶν ἐπιθυμιῶν δὲν συμβιβάζονται.
Πῶς ὅμως θὰ παραμείνουμε στὴν εὐλογημένη κατάσταση τῆς θείας υἱοθεσίας καὶ θὰ διαφύγουμε τὴν πίεση τῶν κακῶν λογισμῶν, οἱ ὁποῖοι βομβίζουν συνεχῶς μέσα μας, μὲ σκοπὸ νὰ μᾶς ἐκτρέψουν ἀπὸ τὴν ὁδὸ τῆς σωτηρίας;
Καθοριστικὸ γεγονὸς ἀποτελεῖ ἡ διατήρηση τῆς ἐσωτερικῆς ἐγγύτητος μὲ τὸν Σωτῆρα Χριστό. Ἡ ζωντανὴ πίστη, ἡ ἀδιάλειπτη προσευχή, τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ ἐλέους, ἡ ὑπομονὴ στὶς δοκιμασίες καὶ τοὺς πειρασμούς, διαφυλάσσουν τὴν κοινωνία μαζί Του καὶ τὴν ἰσχυροποιοῦν. Ἡ μετάνοια, ἡ συγχώρηση, καὶ ἡ κατόπιν πνευματικῆς προετοιμασίας νηστείας καὶ ἐγκρατείας Κοινωνία τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, ζωοποιοῦν καὶ ἀνανεώνουν τὴν ἕνωση μὲ τὸν Χριστό.
Οἱ δὲ κακοὶ λογισμοὶ φυγαδεύονται μὲ ἱκεσία ἔντονη καὶ ἔμπονη στὸν Θεό, τὸν μόνο Ἐλευθερωτή. Ὁ γλυκύτατος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν καλεῖται σὲ βοήθεια ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο, τότε «διέρχεται εἰς τὰ κρύφια τῆς ψυχῆς» καὶ διώχνει τὸν βαρὺ ζυγὸ καὶ τὴν πικρὴ δουλεία τῶν πονηρῶν λογισμῶν (Ἅγιος Μακάριος Αἰγύπτιος).
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
ΑΣ ἀναλογισθοῦμε ὅτι μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἁγία Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία διαφυλάσσει τὴν θεία διδασκαλία καὶ τὴν μέθοδο καθάρσεως καὶ ἁγιασμοῦ, ὑπάρχει μόνον ἡ πλάνη, ἡ ἁμαρτία, ἡ ἀπώλεια. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, μὲ τὴν πνευματικὴ Παράδοσή της, μᾶς χειραγωγεῖ μέσῳ τῶν Ἁγίων της καὶ μέσῳ τῆς Ἱεραρχίας καὶ τῶν Πνευματικῶν πατέρων στὴν ὀρθὴ κατανόηση καὶ βίωση τῆς Πίστεως, ἀλλὰ καὶ στὴν ἐνσωμάτωση στὸν Σαρκωθέντα Λόγο. Ὅσοι στασιάζουν ἔναντι τῶν νομίμων καὶ κανονικῶν Ὀρθοδόξων Ποιμένων τους, αὐτοὶ διαταράσσουν τὴν θεία τάξη καὶ αὐτο-εγκλωβίζονται στὴν καταστροφικὴ πλάνη τοῦ ἰδίου θελήματος.
Εἴθε νὰ ζοῦμε μὲ ἀληθινὴ ἀνακαίνιση τῆς θείας υἱοθεσίας μας, μὲ ἔμπνευση καὶ ἐλπίδα γιὰ θεῖες ἀναβάσεις, γιὰ ἀγῶνες ἀρετῆς καὶ ἁγιότητος.
Εἴθε ὁ Γεννηθεὶς Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Σωτήρας μας, νὰ μᾶς στερεώνει στὴν Ὁμολογία τῆς ὀρθῆς Πίστεως, μακριὰ ἀπὸ πλάνες καὶ αἱρέσεις, καὶ μάλιστα τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, μακριὰ ἀπὸ δαιμονικὲς ἐπήρειες καὶ παγίδες, ἀπὸ τὴν ποικιλόμορφη ἀποστασία τῶν ἀποκαλυπτικῶν τούτων καιρῶν ποὺ ζοῦμε.
Ἐπίσης δέ, εἴθε νὰ ἀποδιώχνει τοὺς κακοὺς λογισμοὺς τῆς αὐταρεσκείας καὶ πλεονεξίας, τῆς λαγνείας καὶ μισανθρωπίας, καὶ νὰ μᾶς χαρίσει τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ σωτηρία. Ἀμήν!
Χριστοῦ Γέννησις 2016
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
ΑΚΡΙΒΕΣ ΑΝΤΙΓΡΑΦΟΝ
Ὁ Ἀρχιγραμματεὺς
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
