Η μυροβόλος Χίος τίμησε και φέτος το πνευματικό της ανάστημα, το υπόδειγμα της μετανοίας και σύγχρονο φωστήρα του χιακού Μοναχισμού, Όσιο Παχώμιο.

   Επίκεντρο των Ιερών Ακολουθιών αποτέλεσε, ως είθισται, ένα εκ των δύο μοναστικών καθιδρυμάτων που με ευσεβή πόθο έχτισε ο εορτάζων Άγιος, η Ιερά Μονή Αγίων Πατέρων που δεσπόζει επιβλητικά στο Προβάτειο Όρος.

   Με αφορμή την μνήμη του ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς διαλάμψαντος, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος μετέβη μετά συνοδείας κληρικών στη χιακή γη και χοροστάτησε στον Εσπερινό, ενώ, ανήμερα τέλεσε την Θεία Λειτουργία, εκφωνώντας εόρτιες ομιλίες.

   Στον Εσπερινό παρευρέθηκαν ο Δήμαρχος του νησιού, κ. Σταμάτιος Κάρμαντζης, ο αντιδήμαρχος κ. Χαραλαμπος Μπουρνιάς και ο πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου κ. Παύλος Καλογεράκης.

   Οι πιστοί προσκυνητές που προσήλθαν να τιμήσουν τον Όσιο και να ζητήσουν τις πρεσβείες του, είχαν την ευλογία να ασπαστούν τα Άγια Λείψανά του που θησαυρίζονται στην Ιερά Μονή.

   Στις ομιλίες του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην βιοτή του Αγίου και την προσφορά του στην κοινωνία. Συγκεκριμένα, εστίασε στην υποδειγματική αποδοχή των ελέγχων που γίνονταν προς όφελος της ψυχής του, μέσω της οποίας, ο Όσιος συγκαταλέχθηκε ανάμεσα στους σοφούς, κατά τον Σολομώντα. Η σοφία και ο πλούτος της ψυχής του προσείλκυσαν πλήθος από διψασμένες ψυχές στην ιδανική και ουρανομίμητη πολιτεία των Αγγέλων, ενώ αποτέλεσαν πνευματικό καταφύγιο για τους ευσεβείς χιώτες οι οποίοι ταλαιπωρούνταν από τον οθωμανικό ζυγό. Δεν μπορούσε ο Άγιος Παχώμιος να δεχτεί την αδικία που υφίστατο η πατρίδα μας και ως ευσυνείδητος πατριώτης προέτρεπε τους Έλληνες σε πνευματική ανάκαμψη. Το ίδιο θα έκανε και σήμερα, εάν βρισκόταν ανάμεσα μας· θα έτρεχε για να σώσει ό,τι απέμεινε και να αναστήσει ό,τι αποκαθηλώθηκε από την πολεμουμένη πατρίδα μας, την ώρα που οι εκκλησιαστικοί ταγοί του νυν καιρού πασχίζουν να γκρεμίσουν το οικοδόμημα της Ορθοδοξίας. Ο αγώνας τους έχει κάνει εμφανή τα αποτελέσματα του· η ευσέβεια του λαού έχει εκλείψει. Η πλειοψηφία του κόσμου φοβάται τον θάνατο από τον Κορωνοϊό, οι επιτήδειοι ενισχύουν τον φόβο, και οι παρελάσεις ακυρώνονται. Οι παρελάσεις, ένα μικρό δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης προς τους πεσόντας για τα ιδανικά της πίστεως και της πατρίδος μας, αποτελεί έναν κρίκο της αλυσίδας που ασφαλίζει το κάστρο που λέγεται Ελλάδα, που λέγεται Ορθοδοξία. Εάν ο κρίκος σπάσει, η αλυσίδα καταστρέφεται και το κάστρο αλώνεται. Έτσι ακριβώς αλώθηκαν τα εδάφη της Ιωνίας που βρίσκονται απέναντι από την Χίο. Έτσι ακριβώς πρόκειται να χαθούν κι άλλα, εάν δεν επιδείξουμε την επιβεβλημένη συνοχή και την δυναμική αντίσταση στην μεθοδευμένη προσπάθεια υποταγής της πατρίδας μας στην Δύση. Αυτά τα δύο ιδανικά, η συνοχή και η αντίσταση, θα προσελκύσουν το έλεος του Θεού, όπως το προσέλκυσαν τότε, το 40'.

   Στη θεία λειτουργία παρών ήταν ο πρώην Βουλευτής και νυν δημοτικός σύμβουλος κ. Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος

   Στην Ιερά Μονή Αγίου Μηνά Ανθούσας λειτούργησε σήμερα, Κυριακή Δ’ Λουκά και ημέρα μνήμης των Αγίων Πατέρων της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.

   Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της ημέρας, τονίζοντας ότι είναι καθήκον μας η συστηματική καλλιέργεια της ψυχής, ώστε να μπορεί να δεχτεί τον λόγο του Θεού και να καρποφορήσει. Αυτή, άλλωστε ήταν η κύρια πνευματική εργασία των Αγίων Πατέρων των Οικουμενικών Συνόδων, μέσω της οποίας κατόρθωσαν να διατηρήσουν τον Λόγο του Θεού απαράλλαχτο, και στη συνέχεια να τον μεταδώσουν ως φωστήρες στην Οικουμένη. Έχοντας φόβο Θεού και πλήρη επίγνωση των καθηκόντων τους, έγιναν φως για τον κόσμο, σύμφωνα με τα λόγια του Χριστού: "οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς". Κατάφεραν να προσελκύσουν τους ανθρώπους στον Θεό, όχι προσαρμόζοντας το νόμο του Θεού στα μέτρα των ανθρώπων, αλλά τηρώντας απαρασάλευτα και το «ἰῶτα ἓν» του Ευαγγελίου. Θλίψη προξενεί στους ευσυνείδητους Χριστιανούς το γεγονός ότι ορισμένοι εκκλησιαστικοί ταγοί, τιμούν τους καθαιρέτας της πλάνης και διδασκάλους της Οικουμένης, η τιμή όμως πέφτει στα αγκάθια των αλλότριων σκοπών τους. Έτσι, δεν διστάζουν να επιδίδονται σε συμπροσευχές με εκείνους που όχι μόνο αθέτησαν «μία κεραία», αλλά ολόκληρο το Μυστήριο του Βαπτίσματος, εν ονόματι μιας αλλοιωμένης αγάπης.