Κατά την είσοδό μας στην Σαρακοστή της νηστείας των Χριστουγέννων, έχουμε την ευλογία να ξεκινούμε τον πνευματικό αγώνα της ψυχικής προετοιμασίας με τις πρεσβείες της Αγίας Νεομάρτυρος του Χριστού Αικατερίνης, της εν Μάνδρα αθλησάσης εν έτει 1927.
Το απόγευμα της παραμονής εψάλη ο Μέγας Εσπερινός από Ιερείς.
Ανήμερα, τελέσθηκε ο Όρθρος και Αρχιερατικό Συλλείτουργο, προεξάρχοντος του Σεπτού μας Ποιμενάρχου, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, με τη συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Ωρωπού και Φυλής κ. Κυπριανού, Ιερέων και Διακόνων.
Το παρόν έδωσαν και αντιπροσωπείες των Ιερών Μονών Αγίων Αγγέλων Αφιδνών και Αγίας Παρασκευής Αχαρνών.
Εόρτιο λόγο εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος κ. Κυπριανός, ο οποίος αφού εξιστόρησε τα περί του μαρτυρικού θανάτου της Αγίας Αικατερίνης, τόνισε ότι έπεσε επί των επάλξεων της Ορθοδοξίας και κατάφερε να θυσιασθεί διότι ήταν προετοιμασμένη κατάλληλα, είχε ελκύσει την Χάρη του Θεού με τον ενάρετο βίο της. Βγήκε νικήτρια από το μαρτύριο της συνειδήσεως και τελικά αξιώθηκε και του μαρτυρίου του αίματος. Πάντες οι χριστιανοί υφιστάμεθα το μαρτύριο της συνειδήσεως, με την έννοια ότι αγωνιζόμαστε να φυλάττουμε στη ζωή μας το θέλημα του Θεού ενάντια σε εξωτερικές απειλές. Οφείλουμε, ωστόσο, να προετοιμαζόμαστε μέσω της εγρηγόρσεως και για το μαρτύριο του αίματος.
Κλείνοντας τον λόγο του, ζήτησε την πρεσβεία της Αγίας υπέρ στηρίξεως πάντων. 
Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Σεπτός μας Ποιμενάρχης ανέφερε ότι η Αγία Αικατερίνα αγωνίσθηκε με σθένος και διάκριση υπέρ των πατρώων παραδόσεων, καθώς γνώριζε ότι η ομολογία αποτελεί ευαγγελική εντολή.
Σε άλλο σημείο, ανέφερε ότι οι σημερινοί ορθόδοξοι αγωνιζόμαστε να ακολουθούμε, έστω το ελάχιστο, τα βήματα των αγνών ιδεολόγων που με τον βίο τους τιμούσαν και κοσμούσαν τον Ιερό Αγώνα, τον Αγώνα που δικαίωσε ο Άγιος πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομος με την πλήρη αγάπης ποιμαντική του, τον Αγώνα που, δυστυχώς, μετά την κοίμηση του Αγίου, προσβλήθηκε από ξένα στοιχεία και άλλαξε εικόνα. Το Φως, ωστόσο, υπάρχει! Αυτό το Φως υπηρέτησε ο Άγιος Πρόεδρος. Για αυτό και μιλούσε την γλώσσα της αληθείας με τόση αγάπη, διδάσκοντάς μας ότι με τα «μαύρα μελάνια» κανείς δεν κατάφερε τίποτα.
Εν κατακλείδι, ευχήθηκε με τις πρεσβείες της Αγίας Αικατερίνης να έχουμε δύναμη από Κυρίου να συνεχίσουμε τον Αγώνα όπως ο Ίδιος θέλει.
