Η μνήμη των Οσίων Πατέρων ημών Ισαακίου, Δαλμάτου και Φαύστου, Ηγουμένων της Μονής των Δαλμάτων, αποτελεί ορόσημο για την Ιερά Μητρόπολή μας, δεδομένου ότι κατά την ημέρα αυτή του έτους 1999 χειροτονήθηκε Επίσκοπος και Ποιμενάρχης αυτής ο Σεβασμιώτατος Πνευματικός μας Πατέρας, Μητροπολίτης Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος.
Η 24η επέτειος της εις Επίσκοπον χειροτονίας του Σεβασμιωτάτου τιμήθηκε με κατάνυξη στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου με νυκτερινή ακολουθία.
Αρχικά, τελέσθηκε ο Εσπερινός και, εν συνεχεία, η Ιερά Παράκληση προς την Παναγία μας και ακολούθησε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου, με τη συμμετοχή Ιερέων.
Μιλώντας με συγκίνηση, με το πέρας της Θείας Λειτουργίας, ο Σεβασμιώτατος τόνισε το σύντομο της παρέλευσης των 24 ετών αρχιερατικής διακονίας, από το οποίο θυμάται, όπως χαρακτηριστικά σημείωσε, «πάρα πολλά και, συγχρόνως, τίποτα. Τα πάρα πολλά είναι οι χαρές από τους καρπούς αυτής της διακονίας, οι χαρές από τις θεμελιώσεις, αποπερατώσεις και ανακαινίσεις Ιερών Ναών και Μονών, από τις Χειροτονίες νέων Διακόνων και Ιερέων, από την γέννηση και πρόοδο του έργου των Κατηχητικών Σχολείων, από τις Κατασκηνώσεις, από την επιτυχία του θεσμού της αιμοδοσίας, από τις πολυάριθμες πολιτιστικές εκδηλώσεις, από τὴν διάδοση τοῦ εὐαγγελικοῦ Λόγου μέσῳ τῆς ἀρθρογραφίας, από την αθόρυβη φιλανθρωπία και άλλα. Από την άλλη, ενθυμούμεθα και χαιρόμεθα για όλο το καλό που έχει γίνει στην Εκκλησία, διότι συμβάλαμε και εργαστήκαμε για την ενότητα των υγιών δυνάμεων. Σπάνιο γεγονός, γιατί κάποιοι εργάζονται αθόρυβα, άκριτα και αδιάκριτα, σαν παπαγαλάκια, να μεταφέρουν τον διχασμό. Εμείς, όμως, εργαστήκαμε για την ενότητα της Εκκλησίας και αυτό είναι η σημαία μας. Αυτά είναι τα πολλά που μένουν στη μνήμη και μας δίνουν κουράγιο να συνεχίσουμε ξεδιπλώνοντας και εκφράζοντας τον εσώψυχο κόσμο μας, ο οποίος ακόμη δεν έχει ξεδιπλωθεί. Το δε τίποτα… πολλές φορές αισθανόμαστε ότι πικραινόμαστε. Σας διαβεβαιώνω ότι είναι τόσο μεγάλη η ευλογία του Θεού και η χαρά, που αυτό το τίποτα, η μεμψιμοιρία, η γρουσουζιά, η απαξίωση, η ακύρωση, η συκοφαντία, η λασπολογία κατά του προσώπου σου, καλύπτονται όταν έχεις στόχο να διακονείς και να δοξάζεις τον Θεό. Ας εργαζόμαστε, όσες μέρες ή χρόνια μας υπολείπονται, να διακονούμε και να δοξάζουμε τον Θεό, τόσο οι Κληρικοί, όσο και οι λαϊκοί. Δεν υπάρχει ωραιότερο πράγμα από το να υπηρετείς τον Θεό».
Σε άλλο σημείο, ο Σεβασμιώτατος είπε: «Τόσο οι Πατέρες, όσο και οι λαϊκοί, να ζούμε, να υπάρχουμε και να αναπνέουμε για να αρέσουμε τον Χριστό, Αυτή είναι η ευχή και η αρχιερατική εντολή μου. Αν ακόμη δεν έχουμε βρει τον δρόμο, να ψάξουμε να τον βρούμε, διότι τότε θα είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι».
Κλείνοντας την ομιλία του, ευχήθηκε αυτό που και κατά τον χειροτονητήριο λόγο του είχε ευχηθεί, να έχει τέλος αγαθό, και όλοι να έχουν την ευλογία του Θεού και με το καλό να εορτάσουμε την εορτή της Παναγίας μας, ενώ δεν παρέλειψε να ευχαριστήσει τους προσελθόντες στην χαρά του.
Τέλος, τον λόγο λαβών ο Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεώς μας, Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ, ευχήθηκε «Δέσποτά μας, από τη σειρά μας ευχόμαστε τα «πολλά» να είναι περισσότερα και τα «τίποτα» λιγότερα, αν και αυτό είναι αδύνατο. Πολλά να είναι τα έτη σας και λίγα τα βάσανά σας, αν και πάλι αυτό είναι αδύνατο, αλλά το ευχόμαστε. Επίσης, σας ευχαριστούμε που όλα αυτά τα χρόνια αξιωθήκαμε να ζήσουμε κοντά σας στιγμές, και πάνω από όλα, αυτό που ο κόσμος δεν γνωρίζει, το ότι αξιωθήκαμε να ζήσουμε την έννοια σας για εμάς και για την Εκκλησία, την αγωνία σας και την αγάπη σας. Σας ευχαριστούμε για όλα!».
