Στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λεύκτρων τελέσθηκε απόψε σε κλίμα συγκίνησης η Εξόδιος Ακολουθία μίας αγίας ψυχής, της Οσιωτάτης Γερόντισσας Χριστονύμφης Μοναχής. Της Ιεράς Ακολουθίας προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος με τη συμμετοχή Ιερέων και Διακόνων.
Τόσο οι Κληρικοί και το Μοναχικό Τάγμα, όσο και οι λαϊκοί, συγγενείς της Γερόντισσας και φίλοι της Μονής, αποχαιρέτησαν με ανάμεικτα συναισθήματα την γλυκυτάτη Μοναχή, αφενός με την κατ' άνθρωπον θλίψη λόγω της έλλειψης, αφετέρου με δέος και χαρά, διότι όσοι την γνώρισαν, γνώρισαν έναν αληθινό άνθρωπο του Θεού.
Συγκινητικό επικήδειο λόγο εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος κάνοντας αναφορά στην φωτισμένη προσωπικότητα και βιοτή της Μοναχής Χριστονύμφης. Από μικρό παιδί η κεκοιμημένη Γερόντισσα είχε κατανοήσει τον σκοπό της ανθρώπινης ζωής, είχε αισθανθεί την ματαιότητα των εγκοσμίων και είχε βιώσει αληθινά ότι η μοναδική και αληθινή Ζωή βρίσκεται στο Πρόσωπο του Άρχοντα της πίστεώς μας, Ιησού Χριστού. Αξιώθηκε να ενδυθεί το τιμημένο ράσο διακονώντας με αυτοθυσία την Κυρά Δέσποινα, την Παναγιά μας, αλλά και τις οσιακές μορφές των μακαριστών Αδελφών της Μονής. Το ήθος και η ευγένεια της, η ταπείνωση και η σιωπή της, η ελπίδα της προς τον Θεό, η εργατικότητα της, ο αδαμάντινος χαρακτήρας της και η αμετάκλητη αντίσταση της σε οτιδήποτε ερχόταν σε αντίθεση με τις Χριστιανικές αρχές κατάφεραν να κερδίσουν την αγάπη και τον σεβασμό όλων όσοι την γνώρισαν. Βεβαίως, εκείνη δεν επιχείρησε να αρέσει στα μάτια των ανθρώπων, αλλά του Κυρίου και Θεού της. Και τα κατάφερε.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην παράδοση των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Κασσάνδρας της Τραπεζουντίας, τα οποία φυλάσσονταν επί σειρά δεκαετιών στο Μοναστήρι, εις χείρας του ιδίου. Η Γερόντισσα Χριστονύμφη ήταν το πρόσωπο που με πολλή εγκαρδιότητα και προθυμία παρέδωσε τα Λείψανα στον Σεβασμιώτατο προκειμένου να τεθούν ες αεί στην Παναγία Σουμελά Ασπροπύργου, ώστε από εκεί να αναδειχθεί και να δοξασθεί πρεπόντως και από τους ανθρώπους η Νεομάρτυς πρόγονος του Αλεξάνδρου Υψηλάντη.
Κλείνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε να έχει καλή ανάπαυση και εμείς να έχουμε την ευχή της.
Ακολούθως, λόγο προς την Γερόντισσα εκφώνησε η αδελφή της κ. Σοφία, όπου με συγκίνηση την αποχαιρέτησε εκφράζοντας την αγάπη και την ευγνωμοσύνη της.
Η Ακολουθία έλαβε πέρας με την εναπόθεση του σκηνώματος της αείμνηστης Μοναχής στον τελευταίο επί γης τόπο κατοικίας της.
Η μακαριστή Χριστονύμφη Μοναχή, κατά κόσμον Άννα Τσιτλακίδου, του Αβραάμ και της Παρθένας, γεννήθηκε στα Σεβαστειανά Εδέσσης στις 28-2-1931. Σε ηλικία 15 ετών εξέφρασε την επιθυμία της να μονάσει, αλλά χάριν υπακοής προς τους ευλαβεστάτους γονείς της αφιερώθηκε μία δεκαετία αργότερα, στην Ιερά Μονή Κοιμήσεως της Θεοτόκου Λεύκτρων Βοιωτίας. Όπως την χαρακτήρισε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, αποτέλεσε υπόδειγμα Μοναχής. Ένα εκ των δηλωτικών του χαρακτήρα και της θυσίας της παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι επί σειρά δεκαετιών επισκεπτόταν καθημερινά τον βυζαντινό Ναό των Αγίων Πέτρου και Παύλου έξωθεν της Μονής και άναβε το καντήλι, ένεκα της μεγάλης της ευλαβείας. Τον περασμένο Νοέμβριο αξιώθηκε να παραστεί στην τελετή ένδυσης των Ιερών Λειψάνων της Αγίας Κασσάνδρας, γεγονός που της προξένησε άφραστη χαρά. Αξιώθηκε να υπηρετήσει την Υπεραγία Θεοτόκο βιώνοντας την χαρά της Αναστάσεως έξι δεκαετίες, μέχρι της κοιμήσεώς της.
Με την προσδοκία της Αναστάσεως, ευχόμαστε υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της, και αιτούμεθα την ευχή της.
Χριστονύμφης της Οσιωτάτης Μοναχής είη η μνήμη αιωνία!
