Με χαρά η Εκκλησία μας δέχθηκε έναν νέο Κληρικό στις τάξεις της, έναν νέο εργάτη του Ευαγγελίου, τον αγαπητό μας αδελφό Κωνσταντίνο Κοκκολή εξ Οινουσσών, έγγαμο και πατέρα ενός τέκνου. Οι εις Διάκονον και εις Πρεσβύτερον Χειροτονίες αυτού υπό του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου τελέσθηκαν διαδοχικά χθες, Παρασκευή προ των Βαΐων κατά την διάρκεια της Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας και σήμερα, Σάββατο του Λαζάρου.
Από την εις Διάκονον Χειροτονία
Από την εις Πρεσβύτερον Χειροτονία
Σήμερα, μετά την Μεγάλη Είσοδο, άμα τη κελεύσει του ευλαβεστάτου Ιεροδιακόνου π. Κωνσταντίνου, ο τελευταίος έλαβε τον λόγο, όπου στη σημαντική αυτή στιγμή της ζωής του και ποθητή από δεκαετιών, κατέθεσε τα ευγενή αισθήματα για την νέα του αποστολή και απηύθηνε τις δέουσες ευχαριστίες (βλ. εδώ).
Εν συνεχεία, τον λόγο λαβών ο Σεπτός Μητροπολίτης μας, εν συγκινήσει, εξαιτίας της υπερτριακονταετούς γνωριμίας αυτού μετά του υπό Χειροτονία Πρεσβυτέρου, του είπε: «ο καιρός ήγγικεν για την στιγμή που τόσα χρόνια ποθούσες προκειμένου να αναλάβεις τον Σταυρό και να υπηρετήσεις Χριστό και πλησίον». Μπορεί οι καιροί κατά τους οποίους ο π. Κωνσταντίνος να χειροτονείται Ιερέας να είναι δύσκολοι, όπως ο ίδιος ανέφερε, αλλά είναι δύσκολοι για τα δικά μας μάτια. Για τον Θεό δεν είναι τίποτα δύσκολο. Και αυτή είναι η παρηγοριά μας, ότι δηλαδή υπηρετούμε τον Αληθινό Θεό, τον Θεό της Ζωής, τον Θεό της Ελπίδας που δύναται να ανατρέψει κάθε κακό. «Σε λίγα λεπτά θα αξιωθείς να γίνεις δοχείο της Χάριτος του δεύτερου βαθμού της Ιερωσύνης και θα κληθείς να μεταδίδεις την δρόσο του Παναγίου Πνεύματος στις ψυχές που θα διακονήσεις. Όπου και να σε τοποθετήσει η Εκκλησία, σε Ναό είτε με δύο ανθρώπους, είτε με εκατό πενήντα, η αποστολή σου είναι μία, να αγιάζονται οι ψυχές. Αυτό που θέλω από εσένα, είναι η ειλικρίνεια και η άρνηση του «θέλω». Εάν πορευθείς σύμφωνα με το Θέλημα του Χριστού, να είσαι σίγουρος ότι βαδίζεις προς τον Παράδεισο». Κλείνοντας την ομιλία του ο Σεβασμιώτατος τόνισε: «Είμαστε δίπλα σου, τόσο εγώ, όσο και το ιερατείο, είμαστε εδώ για να σε στηρίξουμε στο νέο σου δρόμο. Είσελθε, λοιπόν, εις την χαράν του Κυρίου μας».
Ακολούθησε η Χειροτονία του π. Κωνσταντίνου και το υπόλοιπο μέρος της Θείας Λειτουργίας.
Μετά την απόλυση, ο νέος Πρεσβύτερος αισθάνθηκε την τιμή να προσφέρει στον Χειροτονήσαντα αυτόν «Πατέρα και Γέροντα» του, όπως αποκάλεσε τον Σεβασμιώτατο, δύο οικογενειακά κειμήλια από τις Χαμένες Πατρίδες, χρονολογούμενα από τον 17ο έως τον 19ο αιώνα. Οι δύο Ιερές Εικόνες, κληροδοτήματα γενεών, ήταν στην κατοχή τριών Επισκόπων της οικογένειας του, του Κοσμά, του Δαμιανού και του Αναργύρου. Αρχικά, ο π. Κωνσταντίνος κάλεσε το στήριγμα της ζωής του, την Πρεσβυτέρα του Ανδρομάχη, να παραδώσει εις χείρας του Σεβασμιωτάτου την εικόνα του Αγίου Χαραλάμπου και έπειτα την θεία του Αγγελική να προσφέρει ένα μικρό τρίπτυχο, η οποία ένδακρυς, με πόνο, μονολόγησε: «γόνος Μικράς Ασίας».
Εν κατακλείδι, τον λόγο πάλι λαβών ο Σεβασμιώτατος, ευχαρίστησε τον π. Κωνσταντίνο για την τιμητική αυτή προσφορά και αναφέρθηκε στο μήνυμα της ημέρας. «Έγινες Ιερέας σε μία σημαδιακή ημέρα». Το Σάββατο του Λαζάρου επιβεβαιώνει ακριβώς ότι ο Θεός φέρνει την ανατροπή και μας γεμίζει ελπίδα. Μπροστά στην ανθρώπινη λογική, μπροστά στο «Κύριε έχει αρχίσει να μυρίζει διότι είναι τέσσερεις μέρες νεκρός», ο Χριστός πρόβαλλε το «Εγώ ειμί η Ανάστασις και η Ζωή∙ εκείνος που πιστεύει σε Εμένα και να πεθάνει θα ζήσει». Αυτή είναι η πίστη μας, ότι δεν πεθαίνουμε και αυτή είναι η αποστολή μας, να διαχέουμε το Φως του Χριστού στον κόσμο.
Άξιος ο νέος Πρεσβύτερος της Εκκλησίας μας!
