Σήμερα, Κυριακή Δ’ Λουκά και ημέρα μνήμης της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος τέλεσε την Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό Αγίου Ελευθερίου Ασπροπύργου.
Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην παραβολή του Σπορέως. Αφού εξήγησε την παραβολική ιστορία, είπε ότι ο Χριστός συνήθιζε να μιλάει με παραβολές με σκοπό να μας διδάξει μια μεγάλη αλήθεια μέσα από απλά παραδείγματα. Η παραβολή του Σπορέως αποτελεί έναν καθολικό προβληματισμό δεδομένου ότι περιγράφει όλες τις περιπτώσεις ανθρώπων που ακούν τον Θείο Λόγο. Κάποιοι εξ αυτών έχουν πέτρινη καρδιά ενώ άλλοι έχουν αγκάθια και ζιζάνια. Άλλοι πάλι δεν τον δέχονται διόλου διότι τα πετεινά είναι έτοιμα ανά πάσα στιγμή να κλέψουν τον σπόρο που συμβολίζει τον Θείο Λόγο. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο σπόρος δεν ευδοκιμεί. Ο Θείος Λόγος ακούεται, αλλά δεν αναπαύεται στην ανθρώπινη πονηρή καρδιά. Ο σπόρος καρποφορεί μόνο όταν πέσει στην αγαθή γη, στην καλή καρδιά που έχει την ανάλογη προαίρεση. Ακούοντας κάποιος την παραβολή αυτή διερωτάται: εγώ τι πνευματικό χωράφι είμαι; Αναπαύεται άραγε ο Θεός στην ψυχή μου; Του το έχω επιτρέψει; Σίγουρα, αν είμαι στην Εκκλησία και σκέπτομαι τους καβγάδες, το μίσος, τις κοσμικές συναναστροφές, ο Θεός δεν αναπαύεται. Επομένως, τι πρέπει να κάνει ο καθένας μας; Αν δεν είμαστε γη αγαθή οφείλουμε να οργώσουμε το χωράφι της ψυχής μας με τις αρετές παραδίδοντας τα «θέλω» μας στον Θεό, όπως ακριβώς ο Δίκαιος Αβραάμ, ο οποίος πίστευε ότι ο Θεός είναι ο τέλειος οδηγός μας στη σωτηρία. Για αυτό, όταν ο Θεός τον διέταξε να θυσιάσει το παιδί του, εκείνος δίχως δεύτερη σκέψη Τον άκουσε. Η υπακοή του στο Θέλημα του Θεού, στον Θείο Λόγο, του εξασφάλισε την επίγεια χαρά -καθώς ο Θεός δεν του επέτρεψε τελικά να θυσιάσει τον Ισαάκ- και την αιώνια μακαριότητα. Η αιώνια μακαριότητα είναι προνόμιο για όλους μας, αρκεί εμείς να ακούμε και να δεχόμαστε με αγαθή προαίρεση τους λόγους της σωτηρίας.
