ΑΝΑΣΤΑΣΙΜΟ ΜΗΝΥΜΑ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ 2017
Ἀριθμός Πρωτ. 2578
«Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα· συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε»!
Τέκνα ἀγαπητὰ ἐν Κυρίῳ ἀναστάντι·
Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος μας Ἰησοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ τὴν πιὸ μεγάλη καὶ κορυφαία αἰτία χαρᾶς, διότι ἡ ζωὴ δὲν τελειώνει πλέον ἀμετάκλητα μὲ τὸν θάνατο, ἀλλὰ ὁ θάνατος νικήθηκε καὶ ἔχει διανοιγεῖ ἡ προοπτικὴ τῆς αἰωνιότητος.
Ἡ ἁμαρτία μᾶς εἶχε καταστήσει δούλους τοῦ διαβόλου καὶ τοῦ θανάτου. Ὅμως, ὁ Πανάγαθος Κύριός μας μετέσχε «σαρκὸς καὶ αἵματος», ὥστε μέσῳ τοῦ θανάτου Αὐτοῦ ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ νὰ καταργήσει τὸν διάβολο, ποὺ ἔχει τὴν δύναμη τοῦ θανάτου, καὶ ἔτσι νὰ ἐλευθερώσει τοὺς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἐξ αἰτίας τοῦ φόβου τοῦ θανάτου ἦταν ὑποδουλωμένοι σὲ ὅλη τους τὴν ζωὴ (βλ. Ἑβρ. β’ 14-15).
Μὲ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ καταπατήθηκε ὁ θάνατος καὶ τὰ συνακόλουθά του, ἡ ἁμαρτία καὶ ὁ διάβολος, καὶ χαρίσθηκε ἄφεση καὶ ἐλευθερία στοὺς ἐνόχους καὶ σκλάβους, σὲ ὅσους στέναζαν στὰ δεσμὰ τοῦ ἅδου καὶ στὴν πικρὴ δουλεία τῆς ἁμαρτίας.
Ὁ Κύριός μας ἔχυσε τὸ Πανάγιον Αἷμα Του «εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Ματθ. κστ’ 28) καὶ μετὰ τὴν ζωηφόρο Ἀνάστασή Του ἔδωσε στοὺς Ἀποστόλους Του καὶ τοὺς διαδόχους τους ἐξουσία ἀφέσεως ἁμαρτιῶν (βλ. Ἰω. κ’ 22, Ματθ. ιστ’ 12, ιη’ 18), ἐκεῖ ὅπου ὑπάρχει Μετάνοια, ἐφ’ ὅσον ἡ θεία Ἀγάπη ὑπερισχύει, ἐξαγιάζει καὶ σώζει.
***
Γιὰ νὰ συγχωρηθοῦμε ὅμως, εἶναι ἀπαραίτητο νὰ συγχωρήσουμε: «καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν» (Ματθ. στ’ 12). Ὀφείλουμε νὰ νικοῦμε τὸ κακὸ μὲ τὸ καλὸ (βλ. Ρωμ. ιβ’ 21) καὶ νὰ συγχωροῦμε πάντοτε ἀπὸ ἀγάπη, ὅπως ὁ Κύριος καὶ Θεός μας Ἰησοῦς Χριστὸς (πρβλ. Κολ. γ’ 13).
Γι’ αὐτὸ ψάλλουμε συνεχῶς κατὰ τὴν πασχάλιο περίοδο: «Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει»!
Ἐφ’ ὅσον ἡ παροῦσα ζωὴ ἀποτελεῖ βεβαιότατα τὸν προθάλαμο τῆς αἰωνιότητος, ὅπου βασιλεύει ἡ θεία χαρά, εἰρήνη καὶ ἀγάπη, εἶναι αὐτονόητο ὅτι δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ καταλήξει ἐκεῖ, στὴν οὐράνια ἀναστάσιμη πραγματικότητα, ὅποιος δὲν ζήσει ἐδῶ σύμφωνα μὲ τὸ ἀναστάσιμο ἦθος καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς «καινῆς κτίσεως», τῆς «ἄλλης βιοτῆς».
Κάθε ἐμπάθεια καὶ κακία, κάθετι ἀμεταμόρφωτο ἀπὸ τὸ ἀναστάσιμο Φῶς, τὸ ὁποῖο ξεπήγασε ἀπὸ τὸν θεοδέγμονα Τάφο, θὰ χαθεῖ καὶ θὰ παρασύρει στὴν ἀπώλεια ὅποιον κάνει αὐτὸ μέρος τῆς ὑπάρξεώς του. Ἐξ οὗ καὶ ἡ ἀπόλυτη ἐτυμηγορία τοῦ Κυρίου μας στὴν Ἀποκάλυψη ποὺ εἶναι σαφεστάτη: «ἔξω οἱ κῦνες καὶ οἱ φαρμακοὶ καὶ οἱ πόρνοι καὶ οἱ φονεῖς καὶ οἱ εἰδωλολάτραι, καὶ πᾶς ὁ φιλῶν καὶ ποιῶν τὸ ψεῦδος» (Ἀποκαλ. κβ’ 15).
Ἀντίθετα, οἱ μετανοημένοι, ὅσοι συγχωροῦν, οἱ δεκτικοὶ Χάριτος, οἱ καταυγαζόμενοι ἀπὸ τὸ «φέγγος τῆς Ἀναστάσεως», προγεύονται ἤδη ἀπ’ ἐντεῦθεν τὴν αἰώνια εὐφροσύνη τῆς λυτρώσεως, ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ τὴν λύπη, τὸν θρῆνο καὶ τὴν αἰσχύνη τῆς ἐνοχῆς.
Ἡ ὡρίμανση βέβαια αὐτῆς τῆς χαρμονῆς ἔρχεται μέσα ἀπὸ τὴν κάμινο τοῦ ἀγῶνος, τῶν δακρύων, τοῦ πόνου, τῆς θυσίας, τῆς προσφορᾶς, τοῦ σταυροῦ...
Οἱ ἀναστάσιμοι ὕμνοι καλοῦν σὲ πλησμονὴ χαρᾶς τοὺς ἑορταστές: «Πάσχα ἐν χαρᾷ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα. Ὤ Πάσχα λύτρον λύπης»! (Στιχηρὸ Αἴνων Πάσχα).
Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος βεβαιώνει θριαμβευτικά: «Μηδεὶς θρηνήτω πτωχείαν, ἐφάνη γὰρ ἡ κοινὴ Βασιλεία. Μηδεὶς ὀδυρέσθω πταίσματα, συγγνώμη γὰρ ἐκ τοῦ τάφου ἀνέτειλε. Μηδεὶς φοβείσθω θάνατον, ἠλευθέρωσε γὰρ ἡμᾶς ὁ τοῦ Σωτῆρος θάνατος»!
***
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀναστάντι·
Ἄς γίνουμε μέτοχοι αὐτῆς τῆς χαρᾶς, ἀπαρνούμενοι τὰ θλιβερὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας, ἀποτασσόμενοι τὸν διάβολο καὶ τὴν πομπὴ καὶ λατρεία του, ἀποστρεφόμενοι ἰδίως τὸν ἐγωϊσμό, τὴν πηγὴ αὐτὴ πάσης κακίας. Ἄς μὴ κυριαρχήσουν μέσα στὶς ἀναστημένες ὑπάρξεις μας τὰ ἐμπαθῆ ἀνθρώπινα θελήματα, οἱ πλάνες, τὰ πείσματα, τὰ σχίσματα, οἱ προκαταλήψεις ποὺ κρατοῦν πολλοὺς ὁμήρους καὶ δεσμίους τῶν λαθῶν τους στὴν ἀσυγχωρησία τους.
Καὶ οἱ μὲν καινοτόμοι αἱρετικοὶ Οἰκουμενιστὲς τῆς σήμερον βαδίζουν σταθερὰ καὶ ἀνοικτὰ τὴν ἀποστατικὴ πορεία τους· ὅσοι δὲ καλῇ τῇ προαιρέσει ἀποτειχίζονται ἀπὸ αὐτοὺς εἴθε νὰ ἀνεύρουν καὶ εἰσέλθουν στὸν λιμένα τῆς Γνησίας Ὀρθοδόξου τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, πρὸς ὁλοκλήρωσιν τῆς θεοφιλοῦς Ὁμολογίας τους. Ὅσοι πάλιν ἐκ τῶν αὐτο-αποκαλουμένων Γνησίων Ὀρθοδόξων τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου ἐμμένουν σὲ λανθασμένες ἐκτιμήσεις καὶ σφάλματα τοῦ ἀπωτέρου ἤ προσφάτου παρελθόντος, εἴθε νὰ ἀναλογισθοῦν τὸ μέγεθος τῆς εὐθύνης τους καὶ νὰ ἐπιστρέψουν μὲ ταπείνωση καὶ ἀγάπη στὴν ἑνότητα μὲ τὴν Κανονική Ἱερὰ Σύνοδό, προκειμένου νὰ συγχαροῦμε ἀναστασίμως, ἀντιτασσόμενοι ἀπὸ κοινοῦ στὶς πρωτοφανεῖς προκλήσεις τῶν ἀποκαλυπτικῶν ἡμερῶν μας.
Εἴθε ἡ θεία συγγνώμη καὶ χαρὰ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Σωτῆρος μας Χριστοῦ νὰ πλημμυρίζουν ἅπαντα τὰ τέκνα τῆς Ἁγιωτάτης Μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς πρόγευση τῆς μελλούσης καὶ ἀλήκτου χαρᾶς στὴν Βασιλεία τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἀμήν!
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Ἅγιον Πάσχα 2017
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Δημητριάδος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων καὶ Μαρωνείας ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
