Τιμή στην μακαρία μνήμη του Ιωάννη Καποδίστρια
193 έτη συμπληρώθηκαν σήμερα από την αποφράδα ημέρα της δολοφονίας του μακαριστού πρώτου Κυβερνήτη της Πατρίδας μας και ορθώς αποκαλουμένου ως "Αγίου της πολιτικής", Ιωάννη Καποδίστρια.
Η Ιερά Μητρόπολή μας τίμησε την μνήμη του λαοφίλητου Κυβερνήτη μας, ως είθισται, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών.
Νωρίς το πρωί, τελέσθηκε Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Πρωτοσυγκέλλου, Αιδεσιμολογιωτάτου Πρωτοπρεσβυτέρου π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδη, πλαισιουμένου υπό του Ιεροδιακόνου π. Χρυσοστόμου.
Ακολούθως, τελέσθηκε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ευλογημένης ψυχής του Ιωάννη Καποδίστρια, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος συγκινημένος εξήρε μερικά από τα στοιχεία της προσωπικότητας και τα γεγονότα που τοποθέτησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια βαθιά στις καρδιές των συνειδητών Ελλήνων και Χριστιανών πολιτών. Μεταξύ άλλων, τόνισε ότι η πολιτική, η οποία σήμερα, ως έννοια, στη συνείδηση της πλειοψηφίας του λαού έχει αρνητικό πρόσημο, υπήρξε για τον Ιωάννη πεδίο άσκησης θυσιαστικής διακονίας για τον άνθρωπο, για το κοινό καλό. Το άδολο της άσκησης των πολιτικών του καθηκόντων τον κατέστησαν φαινόμενο εξαιρετικό στην παγκόσμια ιστορία. Χάρη στην ευφυΐα του, έφθασε στο υψηλότερο αξίωμα που μπορούσε να κατέχει κανείς στη Ρωσία μετά από το αξίωμα του Τσάρου· προσελήφθη ως υπουργός εξωτερικών της Ρωσίας. Με αυτή την θέση, είχε σημαίνοντα λόγο στην ευρωπαϊκή διπλωματία και κατάφερε με τις διακριτικές κινήσεις και την προορατικότητά του να χειρισθεί με τέτοιο τρόπο την υπόθεση της Γαλλίας μετά την ήττα της, ώστε να εξασφαλισθεί ειρήνη μεταξύ των ευρωπαϊκών κρατών για έναν ολόκληρο αιώνα. Επίσης, υπήρξε ο μεγάλος ευεργέτης της Ελβετίας, καθώς δημιούργησε το πολίτευμά της με τέτοιο τρόπο, ώστε σήμερα η Ελβετία να είναι από τις ανώτερες χώρες στον κόσμο, ως προς το βιωτικό επίπεδο. Το ίδιο ήθελε να κάνει και για την Ελλάδα, την οποία ποτέ δεν ξέχασε. Σε μία εποχή που κανείς δεν ενδιαφερόταν για αυτή την υπόδουλη χώρα, όταν όλοι αναπαύονταν στην ιδέα ότι οι Έλληνες ήταν υπόδουλοι, ο Ιωάννης ήρθε αντιμέτωπος με τον πανίσχυρο καγκελάριο της Αυστρίας, Μέτερνιχ, θέτοντας στο προσκήνιο το θέμα της απελευθέρωσης των Ελλήνων, διότι όπως είχε τονίσει: δεν γινόταν οι απόγονοι εκείνων που έδωσαν τα φώτα στην οικουμένη να βρίσκονται υπό τον ζυγό της δουλείας. Όταν πλέον ανέλαβε την κυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους και προσπάθησε να βάλει την κατάσταση σε μία τάξη και ένα πρόγραμμα ανάπτυξης, οι σημερινοί εταίροι θορυβήθηκαν και κίνησαν τον δάκτυλό τους, ώστε Έλληνες να δολοφονήσουν τον αξιώτερο Κυβερνήτη που πέρασε από αυτόν τον τόπο, και μάλιστα νωρίς το πρωί, ημέρα Κυριακή, οπόταν ο Καποδίστριας πήγαινε στην Εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνος στο Ναύπλιο για να αναγνώσει τον «Εξάψαλμο».
Έπειτα, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε ότι ο Καποδίστριας υπήρξε μοναδικός. Όσοι τον διαδέχθηκαν, όπως φάνηκε και φαίνεται, δεν αγάπησαν αυτόν τόπο, με αποτέλεσμα σήμερα να δεσπόζει η ανομία ακόμη και μεταξύ αυτών των μικρών παιδιών. Δυστυχώς, όπως πρόσθεσε ο Σεβασμιώτατος, θα μπορούσε να καταλογισθεί στον Καποδίστρια ένα μικρό «κενό»· δεν προστάτεψε τον εαυτό του και δεν ανέδειξε το μεγαλείο των έργων του, με αποτέλεσμα αφενός να μην γνωρίσουν οι πολλοί περί τίνος πρόκειται, αφ’ ετέρου να χάσει την ζωή του.
Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος ανέφερε: «σήμερα με χαρά βρεθήκαμε για να τελέσουμε το Μνημόσυνο για αυτόν τον μεγάλο ευεργέτη της Πατρίδος και είναι το ελάχιστο δείγμα ευγνωμοσύνης που μπορούμε να του προσφέρουμε». Ευχήθηκε δε η μνήμη του να είναι αιωνία και ο Θεός να αναδείξει και άλλους ανθρώπους σαν τον Ιωάννη.
