Το ετήσιο Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του «χρυσού παιδιού» της εθνικής ομάδας πυγμαχίας, Βασιλείου Τόπαλου, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στον Ασπρόπυργο, τέλεσε σήμερα στον Ιερό Προσκυνηματικό Ναό Παναγίας Σουμελά Ασπροπύργου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, πλαισιούμενος από Ιερείς της Μητροπόλεώς μας.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε αρχικά στον σημερινό εορτάζοντα Άγιο Ιγνάτιο τον Θεοφόρο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι αυτός ο Άγιος ήταν που όντας νήπιο, κατά την παράδοση, το κράτησε στην αγκαλιά Του ο Χριστός μας λέγοντας «εάν δεν γίνετε σαν αυτό το παιδί δεν θα κληρονομήσετε την Βασιλεία των Ουρανών». Την ημέρα αυτή του Αγίου που αξιώθηκε του Θεανθρώπινου εναγκαλισμού, ο Χριστός μας θέλησε να πάρει στην γλυκιά του αγκαλιά και άλλο ένα, εν πολλοίς χαριτωμένο, παιδί, τον Βασίλειο Τόπαλο. Συν τοις άλλοις, ο Βασίλειος αξιώθηκε ιδιαίτερης σωματικής δύναμης, δια της οποίας έβγαινε νικητής αν όχι σε όλους, σίγουρα στην συντριπτική πλειοψηφία των αγώνων του. Η αναχώρησή του για τα επουράνια, οπωσδήποτε σκόρπισε στους γονείς, τα αδέρφια και τους παππούδες του βαρύ πόνο. Ο πόνος ιδιαίτερα των γονέων που κατά τα ανθρώπινα δεδομένα χάνουν το παιδί τους, είναι κάτι το απερίγραπτο. Αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος μπορεί να γίνει πόνος γλυκύς. Μπορεί να τον γλυκάνει Εκείνος ο Οποίος είπε στην χήρα του χωριού Ναΐν, η οποία έθαβε το μονάκριβο παλικάρι της, το: «Μην κλαις», και το ανέστησε, δείχνοντας ότι είναι η ίδια η Ζωή. Είναι η Ζωή στην Οποία όποιος πιστεύει, και να πεθάνει, θα ζήσει. Είναι ακόμη, το Φως του κόσμου, στο Οποίο όποιος πιστεύει, ποτέ δεν περπατήσει στο σκοτάδι, αλλά πάντοτε θα έχει συντροφιά το Φως. Δυστυχώς, αυτά τα διαχρονικά λόγια της Αγίας μας Εκκλησίας κάποιοι τα θεωρούν σκέτα, κούφια λόγια, χωρίς αλήθεια. Αυτοί, βεβαίως έχουν το δικαίωμα να πιστεύουν και να λένε ό,τι θέλουν, αγνοούν, ωστόσο, την παρουσία του Φωτός και βρίσκονται, δυστυχώς, στο σκοτάδι. Προσευχόμαστε για αυτούς, ώστε ο Κύριος να μιλήσει στις ψυχές τους για να γνωρίσουν και να χαρούν και εκείνοι με το «Φως το αληθινό». Αυτό το Φως και αυτή η Ζωή, η αιώνια Ζωή είναι ο σκοπός της ύπαρξής μας ως Χριστιανών. Ζούμε και αθλούμαστε, όπως αθλούνταν και ο Βασίλειος. Αθλούμαστε για να τύχουμε το μετάλλιο της αληθινής και αιώνιας Ζωής, ακριβώς επειδή πιστεύουμε ότι για εμάς ο θάνατος έχει καταργηθεί.
Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε στην οικογένεια του Βασιλείου την ευχή να έχει την εξ ύψους παρηγοριά, ενώ προέτρεψε τους συνομήλικους φίλους και γνωστούς του Βασιλείου να κρατήσουν στην καρδιά τους το καλό του παράδειγμα και το ενάρετο ήθος του, αυτό που ιδιαίτερα στις ημέρες μας σπανίζει μεταξύ των νέων.
Αιωνία αυτού η μνήμη!
