Σεμνά και ταπεινά η Ιερά Μονή Παναγίας Κοσμοσώτειρας τίμησε την μνήμη του Πατρός και Κτίτορος αυτής, μακαριστού π. Θεοκλήτου Δαραδήμα του εκ Δεσφίνης Παρνασσίδος, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 33 ετών προ 70 ακριβώς ετών, στις 29 Σεπτεμβρίου 1951 (εκ. ημ.).
Στο Καθολικό της Μονής τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία και έπειτα, ενώπιον των μαρτυρικών λειψάνων του αγωνιστού της πατρώας ευσέβειας, π. Θεοκλήτου, τελέσθηκε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του υπό του Γέροντος της Μονής, Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης π. Θεόκλητος (κατά κόσμον Νικόλαος Δαραδήμας) γεννήθηκε το 1918 στη Δεσφίνα. Από την μικρή ηλικία των 9 ετών εισήλθε στο στάδιο της Μοναχικής Πολιτείας όπου καλλιέργησε την υπακοή και διαφύλαξε την παιδική του αγνότητα και ευλάβεια. Αρχές της δεκαετίας του 1940 με την ευχή του Γέροντα του, π. Αγαθαγγέλου, μετέβη στο Κρυονέρι Αττικής, όπου εκπλήρωσε τον ευσεβή πόθο της ζωής του. Από την πολλή του αγάπη για την Μοναχική Πολιτεία και την επιθυμία του να σωθούν οι διψασμένες ψυχές μέσα από αυτήν, έχτισε την Ιερά Μονή Παναγίας Κοσμοσώτειρας από τους κόπους της χειρονακτικής εργασίας πολλών ετών. Χαρακτηριστικό είναι ότι έσκαβε μαζί με τον συντοπίτη του, μακαριστό Μητροπολίτη πρώην Αττικής και Διαυλείας κυρό Ακάκιο (+2019) για να ισιώσουν το πετρώδες έδαφος.
Η αρετή που κοσμούσε την ψυχή του, η αγάπη του για την Εκκλησία και η ευστροφία του δεν διέφυγαν της προσοχής του αγωνιστού Ιεράρχου, μακαριστού Μητροπολίτου Κυκλάδων κυρού Γερμανού (+1951) ο οποίος έγραψε κάποτε στον π. Θεόκλητο ότι είναι ο πλέον κατάλληλος για την θέση του Πρωτοσυγκέλλου. Η δράση του κίνησε το ενδιαφέρον ακόμη και του Αρχιεπισκόπου της κρατούσης Εκκλησίας Σπυρίδωνος Βλάχου, ο οποίος του πρότεινε να τον προάγει στο αρχιερατικό αξίωμα, εάν υιοθετούσε το νέο ημερολόγιο, αλλά ο Γέροντας δεν ανταποκρίθηκε.
Η φήμη του ήταν διαδεδομένη μεταξύ των ευλαβών πιστών, με αποτέλεσμα πολλοί να προστρέχουν στο πετραχήλι του για να εξομολογηθούν και να λάβουν την συμβουλή του. Ένα εκ των πνευματικών του τέκνων υπήρξε ο μετέπειτα μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Γ.Ο.Χ. Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Χρυσόστομος (+2010), τον οποίο ο π. Θεόκλητος ανέλαβε κατά την μοναχική του κουρά που τελέσθηκε στον ιστορικό Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου έξωθεν της Ιεράς Μονής Κοσμοσώτειρας (1948).
Σημειωτέον, ότι η υπό του μακαριστού κυρού Χρυσοστόμου ανεγερθείσα Ιερά Μονή Παναχράντου Μεγάρων κτίσθηκε με την ευχή και προτροπή του Γέροντος Θεοκλήτου.
Όπως διηγήθηκε η τελευταία Γερόντισσα της Κοσμοσώτειρας, Θεονύμφη Μοναχή (+2007),ο Γέροντας Θεόκλητος ήταν άριστος πνευματικός οδηγός, καλός λειτουργός, καλλίφωνος ψάλτης, πράος, υπομονετικός, γλυκός στην ομιλία, σώφρων, εγκρατής, φιλακόλουθος, αρχοντικός, καλαίσθητος.
Δυστυχώς, όμως το κόσμημα αυτό της Εκκλησίας, ο π. Θεόκλητος δεν είχε την ευκαιρία να εργασθεί επί μακρόν στον πνευματικό αμπελώνα της Εκκλησίας. Τα ταραγμένα έτη 1950-1951 ο αοίδιμος Αρχιμανδρίτης νόσησε βαριά με αποτέλεσμα να επιβαρυνθεί η υγεία του και τελικά να αποθέσει την ψυχή του εις χείρας τους Ζώντος Θεού την ημέρα μνήμης του Αγίου Κυριακού του Αναχωρητού, σε ηλικία 33 ετών.
Η αγάπη και μέριμνα του για τη Μονή των κόπων του, την Κοσμοσώτειρα, δεν έπαψε και μετά τον θάνατο του. Επί σειρά έξι δεκαετιών εμφανιζόταν είτε σε μοναχές είτε σε λαϊκούς προτρέποντάς τους να προσέχουν το μοναστήρι που τόσο αγάπησε!
Είθε ο Θεός να αναπαύσει την ψυχή του, κι εμείς να έχουμε την ευχή του.
