Στην Ιερά Μονή Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης στη Σταμάτα Αττικής λειτούργησε σήμερα, ΙΕ’ Κυριακή Λουκά, ο Επίσκοπός μας, ο οποίος στην ομιλία του ανεφέρθη στην Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, αυτή της μετανοίας του αρχιτελώνη Ζακχαίου. 

   Είναι πολύ σημαντικό, είπε, ο καθένας μας να κάνει την αυτοκριτική του και τον προσωπικό έλεγχο των πράξεών του. Ο πλούσιος αρχιτελώνης, αν και μικρόσωμος και κοντός στο ανάστημα και παρά το συγκεντρωμένο πλήθος που τον εμπόδιζε, κατάφερε, βρήκε τρόπο να δει το Χριστό. Ο Χριστός μας από την άλλη, είχε την ικανότητα να «δει» τον εσώψυχο κόσμο του αρχιτελώνη, ανακοινώνοντάς του ενώπιον όλων ότι «απόψε θα έρθω στην οικία σου», ώστε να απαντήσει ο Ζακχαίος λέγοντάς Του ότι θα δώσει τα μισά του υπάρχοντα στους φτωχούς, όσους δε, έχει αδικήσει και συκοφαντήσει, θα τους δώσει τα οφειλόμενα, τέσσερις φορές περισσότερο. Εμείς, συνέχισε ο Επίσκοπός μας, κατά πόσο είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε τον Χριστό και να Του επιτρέψουμε να υπάρχει στη ζωή μας; Μόνον όταν επιτρέψουμε στον Χριστό να είναι ο κυρίαρχος της ζωής μας, θα καταφέρουμε να ελευθερωθούμε και από τα πάθη μας, αλλά και να ελευθερώσουμε τον προδομένο τόπο μας.

   Ο Σεβασμιώτατος δεν παρέλειψε να αναφερθεί με πικρία στις τελευταίες εξελίξεις που είδαν το φως της δημοσιότητας, όταν κάποιος νέος στη βόρειο Ελλάδα έγραψε σε τοίχο “η Μακεδονία είναι γη Ελληνική”, γεγονός το οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έσπευσαν να σχολιάσουν αρνητικά χαρακτηρίζοντας την πράξη του νέου ως ρατσισμό και φανατισμό. Κάποιοι, είπε, μιλούν για Δημοκρατία, αλλά τη Δημοκρατία την έχουν δυστυχώς απεμπολήσει.

   Τέλος, έδωσε τις Αρχιερατικές σου ευχές στον εφημέριο του Ιερού Ναού, π. Αντώνιο, στον οποίο και ευχήθηκε για την προ ολίγων ημερών ονομαστική του εορτή.

   Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου τελέσθηκε σήμερα, Κυριακή μετά τα Φώτα, η Απόδοση της μεγάλης Δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών.

   Ο Πρόδρομος μετά την Αγία Βάπτιση του Χριστού μας, παρεδόθη, ακούσαμε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της ημέρας, συνελήφθη, είπε ο Σεβασμιώτατος. Μετά τη σύλληψη του Προδρόμου ακολούθησε ένα μεγάλο γεγονός για την ανθρωπότητα, η έναρξη της δημόσιας πλέον δράσης του Χριστού μας. Ο Ιησούς κίνησε από τη Ναζαρέτ προς την Καπερναούμ  για να φωτίσει τον κόσμο. Κατευθύνθηκε σε τόπους όπου κατοικούντο από Εθνικούς, από ανθρώπους που ζούσαν στο σκοτάδι, κι ο λαός είδε φως μέγα και φωτίσθηκε. Από τότε ο Χριστός μας άρχισε να κηρύττει προτρέποντας τους ανθρώπους να μετανοήσουν διότι έχει φτάσει η Βασιλεία των Ουρανών. Αυτά, είχαν γραφεί οχτακόσια περίπου χρόνια πριν τη Γέννηση του Χριστού, από τον πέμπτο όπως χαρακτηριστικά λέγεται Ευαγγελιστή, τον Προφήτη Ησαΐα.

   Είναι γεγονός, πως ακόμη και τότε που ο ίδιος ο Θεός ζούσε και θαυματουργούσε ενώπιον των ανθρώπων, πολλοί εξακολουθούσαν να μην αντιλαμβάνονται την Θεία παρουσία Του. Όταν η καρδιά του ανθρώπου δεν είναι αγνή και καθαρή, αλλά σκληρή και πορωμένη, τότε αυτός αδυνατεί να «δεί» καθαρά, να αντιληφθεί την αλήθεια, να αισθανθεί και να αναγνωρίσει την παρουσία του Θεού. Αυτό, αγαπητοί αδελφοί, συμβαίνει και σήμερα. Κάποτε, από ειδωλολάτρες, γίναμε ο λαός που θα δόξαζε τον Θεό «ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου, είπε Εκείνος, από το πνεύμα των Ελλήνων. Πρώτος κήρυκας στην Ελλάδα μας, αλλά και στην Ευρώπη, ήταν ο Απόστολος Παύλος, ο οποίος υπακούοντας στην προτροπή «διαβὰς εἰς Μακεδονίαν βοήθησον ἡμῖν», πέρασε στη Μακεδονία, απ’ όπου και ξεκίνησε τον Ευαγγελισμό των Εθνών. Και σε ποια γλώσσα έγινε αυτό; Μα στην Ελληνική, την οποία ο Μέγας των ανδρών Αλέξανδρος, είχε φροντίσει να διαδώσει σε ολόκληρη την οικουμένη. Αυτή είναι γλώσσα των Μακεδόνων, αδελφοί, η Ελληνική, η γλώσσα μέσα από την οποία διαδόθηκε ο πολιτισμός, η γλώσσα μέσα από την οποία Ευαγγελίσθηκε ο κόσμος, με σημείο έναρξης την ανέκαθεν Ελληνική Μακεδονία. Αυτή τη γλώσσα μίλαγε ο Αλέξανδρος, οι πρόγονοι και οι άνθρωποι σε ολόκληρη την κατεκτημένη επικράτεια, αυτή που κάποιοι σήμερα «τυφλοί» αρνούνται με ύφος αλαζονικό να παραδεχθούν, βαφτίζοντας ένα ιδίωμα βουλγαροσερβικό, «Μακεδονική γλώσσα».

   Γίναμε, βαφτιστήκαμε Χριστιανοί· είμαστε όμως ουσιαστικά φίλοι και μιμητές Χριστού; Αν ένας από εμάς, είχε καθαρή καρδιά τέτοια που η προσευχή του να εισακούεται στον Θεό, αν ένας είχε πραγματική επικοινωνία μαζί Του, Εκείνος θα μας γλύτωνε. Δεν θα ήταν άλλωστε η πρώτη φορά, αφού επανειλημμένα στην Ελληνική ιστορία η ίδια η Παναγία ανταποκρίνεται στις προσευχές των Ελλήνων και μεσολαβεί σωτήρια. Εύκολα κι εμείς με τη σειρά μας κατηγορούμε και ρίχνουμε τα αναθέματα σε αυτούς που πρόδωσαν ευθέως και ευθαρσώς την πατρίδα. Δεν σταθήκαμε ωστόσο ικανοί να ανατρέψουμε με την πίστη και την προσευχή μας το τραγικό γεγονός. Έχουμε έλλειψη πνευματικής παιδείας, είπε καταλήγοντας ο Επίσκοπός μας. Ας προβληματισθούμε, διότι προκύπτει ότι δεν είμαστε ουσιαστικοί Χριστιανοί με αποστολή και προορισμό συγκεκριμένο και σαφή, Είμαστε κι εμείς σήμερα «τυφλοί».

   Κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να δρομολογήσουν το τέλος των Ελλήνων. Ας θυμηθούν οι ασεβείς, ότι ο Αλέξανδρος, ο μεγαλύτερος άνδρας των εποχών - την ιστορία του οποίου καταπατούν- σκοπό είχε και πράξη έκανε τη διάδοση της Ελληνικής παιδείας και του Ελληνικού πνεύματος. Αν ανταποκριθούμε με πίστη, ίσως επιτρέψει ο Μεγαλοδύναμος Θεός, η Μακεδονία μας, να ενώσει και πάλι και να σώσει την Ελλάδα μας.