Με Ιερά αγρυπνία, όπως επιβάλει το από ετών τυπικό της Ιεράς Μονής των Αγίων Πατέρων στο Προβάτειον όρος της Χίου, πανηγύρισε η ανδρώα ομώνυμη Ιερά Μονή των Αγίων Νικήτα, Ιωσήφ και Ιωάννη, ιερουργούντος του Ηγουμένου της, Αρχιμανδρίτου Γέροντος Αθανασίου.

   Ο καθηλωτικός και ιδιαιτέρως κατανυκτικός Ιερός Ναός στο εσωτερικό του σπηλαίου της Μονής, εκεί όπου κατά το 10^ο αιώνα ασκήτευσαν οι τιμώμενοι Άγιοι, φιλοξένησε και φέτος πλήθος πιστών. Να σημειωθεί ότι τους τρεις Οσίους Πατέρες, τιμά ιδιαιτέρως, το εκ Χίου Σώμα της Εκκλησίας, το οποίο και ευλαβικά προσήλθε για να συμμετάσχει στον εορτασμό της μνήμης των Χιωτών Αγίων. 

   Σε εορταστικό κλίμα τελέσθηκε ο Αρχιερατικός Εσπερινός, ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία, εις ανάμνησιν της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Νικολάου Επισκόπου Μύρων της Λυκίας, στον ομώνυμο Ιερό Ναό στο Νέο Ηράκλειο. Των Ιερών Ακολουθιών τόσο εχθές, όσο και σήμερα αντιστοίχως, χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος. 

   Στην ομιλία του, ο Επίσκοπός μας, αναφέρθηκε στην Ευαγγελική περικοπή της ημέρας, τη θεραπεία του τυφλού. Ο Κύριος, για άλλη μια φορά, μας υπέδειξε την πρότυπη συμπεριφορά  προς τους συνανθρώπους μας, την γεμάτη ευσπλαχνία. Ο Χριστός, εστίασε στη ουσία, δηλαδή τον άνθρωπο, και χάρισε την ίαση στον εκ γενετής τυφλό, καταλύοντας επιδεικτικά τους τύπους που λάτρευαν οι υποκριτές Γραμματείς και Φαρισαίοι. Η πράξη Του αυτή, κίνησε την αγανάκτηση των τηρητών του νόμου, οι οποίοι είχαν προφανώς με την πάροδο του χρόνου στρέψει τη λατρεία τους από την ουσία, δηλ. την αγάπη προς τον Θεό και τον άνθρωπο, στον τύπο, δηλ. προς τον τυπικό και ψυχρό νόμο. Η λατρεία προς τους τύπους και μόνον, τους είχε καταστήσει αυστηρούς κριτές, ανθρώπους φθονερούς, ανίκανους να αντιληφθούν την γεμάτη αγάπη πράξη του Χριστού, γι’ αυτό και καταφέρθηκαν εναντίον Του. Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό αποτελεί μια διαχρονική πραγματικότητα που εκδηλώνεται και σήμερα με διαφορετική μορφή. Πολλοί, λεγόμενοι «Χριστιανοί», όντες τυφλοί στους νοερούς οφθαλμούς και ξεχνώντας τις δύο βασικές εντολές του Χριστού, την Αγάπη και την Συγχώρεση, κρίνουν και αξιολογούν τους άλλους, διυλίζοντας συχνά, ακόμη και την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων που προσέρχονται στον Χριστό, στην Εκκλησία. Ο Χριστός όμως, διαχρονικά μας βεβαιώνει ότι «τὸν ἐρχόμενον πρός με, οὐ μὴ ἐκβάλλω ἔξω». 

   Κλείνοντας, ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε τους πιστούς να αφεθούν στο θέλημα του Θεού προκειμένου να αποβάλλουν την πνευματική τύφλωση, η οποία εκτός των άλλων, έχει καταστήσει την κοινωνία μας λάκκο λεόντων.