Ἀρ. Πρωτ.: 997
Ἐν Ἀχαρναῖς, 18/31-12-2024
Ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ!
«Τὰ σύμπαντα σήμερον, χαρᾶς πληροῦνται.
Χριστὸς ἐτέχθη ἐκ τῆς Παρθένου»!
Κάθε κτῖσμα, οὐράνιο καὶ ἐπίγειο πλημμυρίζει σήμερα ἀπὸ χαρὰ βλέποντας τὸν Ὕψιστο Θεό, τὸν Τροφέα πάσης τῆς κτίσεως, νὰ γαλουχεῖται ὡς Βρέφος ἀπὸ τὴν Παναγία Δέσποινά μας. Ἰδιαιτέρως χαίρεται καὶ καυχᾶται ὁ ἱερὸς Προφήτης Ἡσαΐας βλέποντας τὴν ἀρχαία του πρόρρηση σήμερα ἐκπληρωμένη. Ὀκτὼ ὁλόκληρους αἰῶνες πρὶν τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου, ὁ Ἡσαΐας, ὀρθῶς ἀποκαλούμενος ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας «πέμπτος Εὐαγγελιστής», εἶχε προφητεύσει πὼς ἡ Παρθένος θὰ συλλάβει Υἱό, τὸν Ἐμμανουήλ, ποὺ σημαίνει «ὁ Θεὸς μαζί μας». Αὐτὸ ποὺ ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου δὲν μπορεῖ νὰ τὸ χωρέσει, αὐτὸ ποὺ οὔτε νοῦς ἀγγελικὸς μποροῦσε νὰ διανοηθεῖ, τὸ βλέπουμε σήμερα νὰ γίνεται πραγματικότητα:
«Ἡ Παρθένος σήμερον τὸν ὑπερούσιον τίκτει»!
Μὰ εἶναι δυνατόν; Καὶ Μητέρα καὶ Παρθένος; Αὐτὸ ἀντιβαίνει στοὺς νόμους τῆς φύσης. Ἦταν, ὅμως, βούληση τοῦ Θεοῦ, τοῦ τῆς φύσεως Πλάστου. Καὶ ὅπου Θεὸς βούλεται, νικᾶται φύσεως τάξις!
Μὲ τὴν Γέννηση τοῦ Θεανθρώπου ἀποκαλύπτεται τὸ ἀπ᾽ αἰῶνος ἀπόκρυφον μυστήριον. Ὅταν ὁ Πρωτόπλαστος Ἀδὰμ ἐξορίσθηκε ἀπὸ τὸν Παράδεισο ἐξαιτίας τῆς παρακοῆς καὶ τῆς ἀμετανοησίας, ἔμενε μυστήριο, ἄγνωστο ἀκόμη καὶ στοὺς ἀγγέλους, τὸ πώς ὁ Θεὸς θὰ ἐπαναφέρει τὸν πεπτωκότα ἄνθρωπο στὴν κατάσταση τῆς αἰώνιας ζωῆς, γιὰ τὴν ὁποία εἶχε πλασθεῖ. Τώρα, πλέον, γνωρίζουμε.
Ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο Πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, λαμβάνει σάρκα στὴν ἄχραντη κοιλία τῆς νέας Εὔας, τῆς Ἀειπαρθένου Κόρης Μαριάμ, καὶ ἔρχεται ὡς ὁ νέος Ἀδὰμ γιὰ νὰ σταυρωθεῖ καὶ μὲ τὴν Ἀνάστασή Του νὰ ἐπανεισάγει ὅλο τὸ ἐξόριστο ἀνθρώπινο γένος στὸν Παράδεισο.
Θὰ ἔχετε παρατηρήσει ὅτι σὲ μεγάλες ἑορτὲς τῆς πίστεώς μας, οἱ Ἅγιοι Ὑμνογράφοι χρησιμοποιοῦν συχνὰ τὴν λέξη «σήμερον». Τὸ «σήμερον» αὐτὸ δὲν ἀποτελεῖ λογοτεχνικὸ στολίδι, ἀλλὰ τὴν πραγματικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Στὸν λειτουργικὸ χρόνο, ὅλα συμβαίνουν σὲ ἕνα διαρκὲς «σήμερον». Σήμερα, τώρα, στὸ Μυστήριο τῆς Θείας Λειτουργίας, ὁ Χριστὸς γεννᾶται, βαπτίζεται, κηρύττει, πάσχει, σταυρώνεται, μπαίνει στὸν Τάφο, ἀνασταίνεται. Γιατί ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ νηστεύουμε, νὰ ἐξομολογούμασθε, νὰ προσευχόμασθε, νὰ ἐλεοῦμε; Γιὰ νὰ ἔχουμε πάντοτε τὴν καρδιά μας ἔτοιμη καὶ καθαρὴ ὥστε ἐπάξια νὰ γινόμασθε συμμέτοχοι τῆς ζωῆς τοῦ Χριστοῦ.
Ὁ Χριστός, λοιπόν, σήμερον γεννᾶται! Γεννᾶται καὶ κάνει τὰ πάντα καινούργια μὲ τὴν παρουσία Του. Τὴν Παρθένο τὴν καθιστᾶ Μητέρα καὶ Πλατυτέρα οὐρανῶν. Τὴν ταπεινὴ Βηθλεὲμ τὴν περιβάλλει μὲ δόξα ἀσύγκριτη, ὡς τὸ σημεῖο ποὺ πρῶτο ὑποδέχθηκε σαρκωμένο τὸν Θεὸ στὴ γῆ. Τὴν φτωχικὴ φάτνη τὴν καθιστᾶ οὐρανό, στὸ κέντρο τοῦ ὁποῖου δεσπόζει ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης. Ὁ Χριστὸς γεννᾶται καὶ ὁ καθένας, ποὺ θέλει τὴν παρουσία Του στὴ ζωή του, γνωρίζει ὅτι πιὰ δὲν εἶναι μόνος. Στὸν ἀγώνα μας, στὶς ἀνησυχίες μας, στὰ προβλήματά μας, στὶς χαρές μας, στὸν πόνο μας ἔχουμε βέβαιο συμπαραστάτη Ἐκεῖνον ποὺ τόσο μᾶς ἀγαπάει ὥστε καταδέχθηκε νὰ κατέβει στὴ γῆ καὶ νὰ θυσιασθεῖ γιὰ τὴν σωτηρία μας.
Ἔρχεται ὁ Χριστὸς καὶ ἡ φύση ὑποχωρεῖ. Ἔρχεται καὶ ὁ Ἰωσὴφ δὲν στενάζει πιά. Ἔρχεται καὶ οἱ ποιμένες ἀναλαμβάνουν ἔργο ἀγγελικό, ὁ οὐρανὸς συνεργάζεται μὲ τὴ γῆ, οἱ ἐξ Ἀνατολῶν Μάγοι προμηνύουν τὴν κατάργηση τῆς εἰδωλολατρείας καὶ τὴν ἐγκαθίδρυση τῆς ἀληθινῆς πίστεως ποὺ θὰ κηρύξει ὁ Βασιλιᾶς, ὁ Τριήμερος Νεκρός, ὁ Θεός.
Ἔρχεται καὶ φέρνει τὴν εἰρήνη. Δὲν τὴν δέχονται, ὅμως, ὅλοι. Γιὰ αὐτὸ ὁ Ἡρώδης διατάζει τὴν σφαγὴ τῶν νηπίων. Γιὰ αὐτὸ μέχρι σήμερα βλέπουμε τὸν πόλεμο νὰ μαίνεται. Ὁ Χριστός, ὅμως, τὴν εἰρήνη τὴν φέρνει. Τὴν προσφέρει ἁπλόχερα σὲ ὅσους τὴν θέλουν στὴν καρδιά τους. Τὴν εἰρήνη αὐτὴ ποὺ εἶναι ριζωμένη στὶς καρδιὲς τῶν Χριστιανῶν, ὅσους πολέμους καὶ ἂν ἐξαπολύσουν οἱ διαχρονικοὶ Ἡρώδες, δὲν μποροῦν νὰ τὴν ἀφαιρέσουν.
Τὰ Χριστούγεννα, ἀγαπητοί μου, εἶναι μία ἔκρηξη. Ὄχι σὰν αὐτὲς μὲ τὶς ὁποῖες καταστρέφουν τὸν κόσμο οἱ ἄρχοντες τοῦ σκότους. Τὰ Χριστούγεννα εἶναι μία ἔκρηξη ἐλπίδας, χαρᾶς, εἰρήνης καὶ ἀσφάλειας. Μὲ τὴν Γέννηση Τοῦ Θείου Βρέφους, ὁ ἰσχυρὸς Ἡρώδης ἐπιχειρεῖ νὰ Τὸ θανατώσει. Ὕστερα, οἱ ἄρχοντες τοῦ λαοῦ τῶν Ἰουδαίων, ὕστερα οἱ Νέρωνες, οἱ Μαξιμιανοί, οἱ Διοκλητιανοί. Στὸ τέλος, ὅμως, Νικητὴς πάντοτε βγαίνει ὁ Χριστός, ὁ πράος, ὁ ταπεινός, τὸ ἄκακο Θεῖο Βρέφος τῆς Βηθλεέμ.
Σᾶς εὔχομαι καλὰ Χριστούγεννα! Χριστούγεννα στὴν φάτνη τῆς καρδιᾶς μας! Παρακαλῶ, μὴν ξεχάσουμε ὅτι στὴν χαρὰ τῆς ἡμέρας τὸ τιμώμενο Πρόσωπο εἶναι Ἐκεῖνος.
Χρόνια πολλά, εἰρηνικὰ κὶ εὐλογημένα!
Τὸ Φῶς ποὺ πλημμύρισε τὸ θεοδέγμον Σπήλαιο τῆς Βηθλεὲμ
νὰ πλημμυρίζει καὶ τὶς ζωὲς ὅλων μας!
Μετὰ τῆς ἐν Χριστῷ τεχθέντι ἀγάπης,
ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
