Στην περιώνυμη πόλη των Θεσσαλονικέων μετέβη ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας για τον εορτασμό της ιεράς μνήμης του κλεινού γόνου της, Δημητρίου του Μυροβλύτου. Επίκεντρο των λατρευτικών εκδηλώσεων αποτέλεσε ο Ιερός Καθεδρικός Ναός Αγίων Τριών Ιεραρχών.
Αφ᾽εσπέρας τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, συγχοροστατούντος του οικείου Ιεράρχου, Σεβασμιωτάτου Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου.
Θείο κήρυγμα εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος κ. Χρυσόστομος, εστιάζοντας σε μία φράση από την υμνολογία του Εσπερινού: «Ἔχει μὲν ἡ θειοτάτη σου ψυχὴ καὶ ἄμωμος, ἀοίδιμε Δημήτριε, τὴν οὐράνιον Ἱερουσαλὴμ κατοικητήριον». Αυτό το γνώρισμα του τιμωμένου Αγίου, το ότι η ψυχή του ήδη από την επίγεια ζωή του κατοικούσε στα επουράνια σκηνώματα, είναι καθήκον όλων μας. Με τέτοιον τρόπο είχε καλλιεργήσει την ψυχή του, με τέτοιο τρόπο είχε ανδρωθεί, ώστε να βιώνει την αγάπη για τον Χριστό και τις αρχές της πίστης μας στον μέγιστο βαθμό και να θυσιασθεί για αυτή την αγάπη. Δεν άκουγε τη φωνή των ειδωλολατρών, ούτε του όχλου. Κοιτούσε μπροστά και αντιστεκόταν πρόθυμα σε ό,τι αντίθετο προς τις αρχές του. Όσοι ακολουθούν τον Χριστό, έχουν καθήκον να μεγαλώσουν τα παιδιά τους ως νέους Δημητρίους, με τα κατάλληλα πνευματικά αντισώματα, προκειμένου να αντέξουν στον βομβαρδισμό που υφίσταται εντός της κοινωνίας μας.
Ανήμερα της εορτής, τελέσθηκε ο Όρθρος και το Αρχιερατικό Συλλείτουργο προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Χρυσοστόμου, με τη συμμετοχή του Σεβασμιωτάτου Λαρίσης κ. Κλήμεντος, Ιερέων και Διακόνων.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε, ωσαύτως, ο προεξάρχων Ποιμενάρχης μας, ο οποίος ανέφερε ότι η υπομονή μας στις θλίψεις θα αποτελέσει το μέσο εξασφάλισης της αιώνιας ζωής, όπως μας διδάσκει ο Κύριος. Αυτό το άκουσαν οι Απόστολοι, αλλά και οι διάδοχοι αυτών, κληρικοί και λαϊκοί. Το αυτό άκουσε και ένας από τους λαοφιλέστερους Αγίους, ο Δημήτριος ο Θεσσαλονικεύς. Για αυτό και στις θλίψεις και τον υφιστάμενο διωγμό, απάντησε με την υπομονή και την ανδρεία του, με αποτέλεσμα να μαρτυρήσει υπέρ της Αληθείας και να κερδίσει την αιώνια τιμή, σε αντίθεση με τους φονείς του, που αποκόμισαν την αιώνια λήθη. Ποιός μιλάει για αυτούς; Ποιός μιλάει για τους θεοκτόνους; Νόμισαν ότι ακινητοποίησαν την Αγάπη, αλλά έσφαλαν. Αυτή παρέμεινε διαχρονική, αιώνια και ζώσα. Αυτήν υπηρέτησε ο Άγιος Δημήτριος. Εμείς; Υπηρετούμε την Αγάπη; Έχουμε προσεγγίσει το πνεύμα του Αγίου Δημητρίου; Βλέπουμε τις ορθόδοξες οικογένειες πώς αναθρέφουν τα παιδιά τους. Αν προβούμε σε σύγκριση με την ανατροφή του Αγίου Δημητρίου, η διαπίστωση θα είναι λυπηρή, καθώς οι περισσότεροι πάνε με το ρεύμα. Ωστόσο, παρηγοριά μας είναι εκείνες οι οικογένειες, όπου οι γονείς αγωνίζονται με θυσιαστικότητα και αυταπάρνηση για την εν Χριστώ ανατροφή των παιδιών τους.
Σε άλλο σημείο, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι αν εμείς καταφέρουμε να γίνουμε μία πνευματική αλυσίδα, ένα σώμα, με μπροστάρη τον Άγιο Δημήτριο, η εικόνα της κοινωνίας δύναται να αλλάξει. Πολλοί αυτό το θεωρούν αδύνατο. Πολλοί μας θεωρούν αδύναμους και λίγους. Εμείς λαμβάνουμε δύναμη κι ελπίδα από τον φρικτό Γολγοθά, όπου και εκεί λίγοι ήταν, αλλά μαζί με τον Χριστό.
Κλείνοντας την ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος προέτρεψε τους πιστούς: μην πτοείστε, μην κάνετε πίσω. Αντισταθείτε στο ρεύμα και πορευθείτε με τον Χριστό για να εξασφαλίσουμε το αύριο της κοινωνίας και της Εκκλησίας μας. Πιστεύουμε στον Θεό και στην πρεσβεία του Αγίου Δημητρίου. Ο Άγιος Νέστωρ πήρε ευχή από τον Δημήτριο, γέμισε με θάρρος και ταπείνωσε τον Λυαίο. «Θαρσεῖν χρῆ» έλεγαν οι αρχαίοι. Το ίδιο ισχύει και για εμάς σήμερα.
Ακολούθως, ευλογήθηκαν τα κόλλυβα και εψάλη Δοξολογία για την επέτειο απελευθέρωσης της Θεσσαλονίκης και επιμνημόσυνη δέηση υπέρ των υπέρ πίστεως και πατρίδος αγωνισαμένων και πεσόντων.
Έπειτα, πραγματοποιήθηκε λιτανεία πέριξ του Ναού, με τη συμμετοχή παιδιών των κατηχητικών σχολείων, της φιλαρμονικής του Παπαφείου και εκπροσώπων της Περιφέρειας.
Προ των πυλών του Ναού έγινε η απόλυση, εψάλη ο Εθνικός Ύμνος και ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε ευχαριστίες και ευχές. Μεταξύ άλλων, ευχήθηκε για τον Ποιμενάρχη της πόλεως, Σεβασμιώτατο κ. Γρηγόριο, ο οποίος είχε την επέτειο της ενθρονίσεώς του, να έχει τη δύναμη από τον Θεό να συνεχίσει το δύσκολο έργο του, ανοίγοντας οδούς προοπτικής για το ποίμνιό του. Τέλος, ευχήθηκε η εξ ύψους δύναμη του Τριαδικού Θεού, με την πρεσβεία του Αγίου Δημητρίου, να μας ενισχύει.
Στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Δημητρίου στη Δομβραίνα τις Ιερές Ακολουθίες τέλεσε ο Ιερομόναχος π. Μιχαήλ, με τη συμμετοχή -στον Εσπερινό- των Ιερέων π. Στυλιανού και π. Αλεξάνδρου.
