Με την ειθισμένη λαμπρότητα, όπως αρμόζει στους αξίους Βασιλείς, τιμήθηκε η μνήμη των Αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου, του πρώτου Χριστιανού Αυτοκράτορος των Ρωμαίων, και Ελένης, της ευσεβέστατης μητέρας αυτού. Επίκεντρο της πανήγυρης, ο ομώνυμος Ιερός Ναός στην Άνω Φούσα Ασπροπύργου.
Την παραμονή της εορτής τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου. Οι προσελθόντες να τιμήσουν τους Αγίους Βασιλείς είχαν την ευλογία να προσκυνήσουν αποτμήματα των Ιερών τους Λειψάνων. Μετά τα Πληρωτικά εψάλη η Λιτή των Αγίων έξωθεν του Ναού. Επί της εξέδρας που είχε στηθεί στον αύλειο χώρο, ευλογήθηκαν οι άρτοι, και στη συνέχεια εκφωνήθηκε εόρτια ομιλία από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη μας, μετά το πέρας της οποίας ευχήθηκε στον εορτάζοντα αιδεσιμότατο π. Κωνσταντίνο Πετσαλίδη, έτη πολλά με την αυτή αυταπάρνηση που επιδεικνύει προς δόξαν Θεού. Την πανήγυρη τίμησαν με την παρουσία τους και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε ο Όρθρος και η Θεία Λειτουργία ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου. Με το πέρας της Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τους δύο Αγίους. Συγκεκριμένα, εστίασε στην αυταπάρνηση που τους διέκρινε, καθώς ενώ ήταν μέσα στα πλούτη που συνοδεύουν τον αυτοκρατορικό τίτλο, εκείνοι δεν παρασύρονταν από την μάταιη ύλη. Ήταν συνειδητοποιημένοι και συμφιλιωμένοι με την ιδέα του θανάτου, διότι είχαν πιστέψει ότι ο Ιησούς Χριστός πάτησε τον θάνατο και χάρισε στους υπηρέτες του Θείου Θελήματος την αιώνια ζωή. Για τον λόγο αυτό, με αξιοσημείωτη αφοσίωση εργάζονταν για την δόξα του αληθινού Θεού, καθώς και για την ευημερία των πολιτών. Αποτέλεσμα της αφοσίωσης των δύο Αγίων ήταν η θέσπιση μέτρων υπέρ των Χριστιανών. Πρώτο από αυτά ήταν το διάταγμα της ανεξιθρησκείας το οποίο επέφερε την παύση του σκληρού διωγμού τριών αιώνων κατά των Χριστιανών. Κατόπιν, η καθιέρωση της Κυριακής ως ημέρας αργίας και δοξολογίας του Θεού, η εύρεση του Τιμίου Σταυρού του Χριστού, καθώς και η κατά παράδοση ανέγερση Ορθοδόξων Ναών στην Αγία Γη, ισάριθμων με τις ημέρες του έτους. Δυστυχώς, είπε με πικρία ο Σεβασμιώτατος, οι ηγέτες των ημερών μας δεν μπορούν να συγκριθούν με τα δύο μεγαλειώδη αναστήματα της αρετής. Εκείνοι τίμησαν τον Θεό με την προς τον λαό διακονία τους και την διατήρηση ανόθευτης της Ορθόδοξης Πίστης σε μία περίοδο για την Εκκλησία κατά την οποία οι αιρέσεις πλήγωναν την ενότητα των χριστιανών. Αντίθετα, οι νυν κυβερνώντες εργάζονται διακαώς προκειμένου παντοιοτρόπως να τραυματίσουν την τροφό του Έθνους, την Εκκλησία μας. Αυτό που έχει ανάγκη η πατρίδα μας είναι ένας ηγέτης που θα έχει ως πρότυπο τον Άγιο Κωνσταντίνο. Κάτι τέτοιο, ωστόσο θα γίνει εφικτό μόνο με την δική μας πνευματική μεταμόρφωση, διότι σύμφωνα με την σοφή ρήση: «κατά τον λαό και οι άρχοντες».
Στο τέλος της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε στον εορτάζοντα Διάκονο π. Κωνσταντίνο να έχει διάκριση και να πορεύεται στη ζωή του όπως ο Άγιος Κωνσταντίνος∙ με φόβο Θεού, ώστε όταν θα κληθεί να αναλάβει το ύψιστο ιερατικό υπούργημα να καθοδηγεί το ποίμνιο με ασφάλεια προς τον Σωτήρα Χριστό. Στον δε αεικίνητο εφημέριο του Ναού αιδεσιμότατο π. Ματθαίο Μαβίδη, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε να συνεχίσει με περισσότερο ζήλο την διακονία του Αγίου Κωνσταντίνου.