Κρυφά και πάλι εορτάσθηκε ο Μεγάλος Πατήρ της Εκκλησίας, εκείνος που επικύρωσε τις αποφάσεις της Αγίας Α' Οικουμενικής Συνόδου με τη χρήση ενός κεραμιδιού. Με ένα κεραμίδι, απέδειξε ο Άγιος, ότι ένας είναι ο Θεός, αποτελούμενος από τρία Πρόσωπα, αγκυροβολώντας, με τον τρόπο αυτό, το πλοίο της Ορθοδοξίας που χτυπούσαν με ορμή τα κύματα της αρειανής παραφροσύνης. Και λέω "πάλι", διότι δεν πέρασαν παρά μόνο λίγες δεκαετίες από όταν οι παππούδες μας, κρυφά συνάζονταν την ημέρα αυτή στις αποθήκες, τις οποίες μετέτρεπαν σε Ναούς του Υψίστου, προκειμένου να τιμήσουν τον Άγιο Σπυρίδωνα κι, αν υπήρχε διαθέσιμος Ιερέας, να λειτουργηθούν και να μεταλάβουν. Γιατί όμως κρυφά; Ποιος τους εδίωκε; Μήπως βρίσκονταν σε καθεστώς κομμουνισμού; Μήπως βαστούσαν το πηδάλιο της χώρας άνθρωποι ξένοι, ουδεμία σχέση έχοντες με Χριστό και Ελλάδα; Όχι! Ο διωγμός προερχόταν από αδελφούς, Έλληνες, Χριστιανούς, οι οποίοι την ημέρα αυτή εόρταζαν Χριστούγεννα, και, συγκεκριμένα, από τους ταγούς της Εκκλησίας.
Άλλοι τον Άγιο Σπυρίδωνα, κι άλλοι τα Χριστούγεννα...
Για ποια αιτία άλλαξαν το ημερολόγιο; Ήθελαν να γλιτώσουν την μικρή σύγχυση και προξένησαν τη μεγάλη. Από τη μια μέρα στην άλλη, οι απλοί άνθρωποι που αποφάσισαν να κρατήσουν την παράδοση έγιναν "σχισματικοί".
Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει «παλαιό ημερολόγιο» στην Ελλάδα, διότι σε κάθε σπίτι, σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη γινόταν ένα ξεχωριστό θαύμα που δυνάμωνε τους πιστούς να παραμείνουν στην παράδοση είκοσι αιώνων. Δύο από αυτά ήταν τα θαύματα που συνέβησαν σαν σήμερα στη Κάρυστο. Το πρώτο θαύμα συνέβη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου,και αποτελεί μαρτυρία της μακαρίτισσας Μαρίας Μερτζανάκη, η οποία διηγήθηκε τη θαυμαστή μετακίνηση της ανθοστόλιστης εικόνας του Αγίου Σπυρίδωνος στο θόλο του Ναού την στιγμή της ανάγνωσης της Ευαγγελικής περικοπής των Χριστουγέννων, και την μετα κρότου επαναφορά της στο σημείο όπου κρεμόταν. Το δεύτερο θαύμα συνέβη στο χωριό Πλατανιστός της Καρύστου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου όπως αναφέρει ο μακαρίτης Ιωάννης Μπούμπαλος, λίγο μετά την ημερολογιακή μεταβολή, όταν τη στιγμή που οι Ιεροψάλτες έψαλλαν το απολυτίκιο των Χριστουγέννων, η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος άρχισε να πάλλεται, υπενθυμίζοντάς τους ότι σήμερα, είναι η δική του μνήμη και επισφραγίζοντας, έτσι, τη γνησιότητα των Πατρίων.
Άλλοι τον Άγιο Σπυρίδωνα, κι άλλοι τα Χριστούγεννα...
Για ποια αιτία άλλαξαν το ημερολόγιο; Ήθελαν να γλιτώσουν την μικρή σύγχυση και προξένησαν τη μεγάλη. Από τη μια μέρα στην άλλη, οι απλοί άνθρωποι που αποφάσισαν να κρατήσουν την παράδοση έγιναν "σχισματικοί".
Σήμερα εξακολουθεί να υπάρχει «παλαιό ημερολόγιο» στην Ελλάδα, διότι σε κάθε σπίτι, σε κάθε χωριό και σε κάθε πόλη γινόταν ένα ξεχωριστό θαύμα που δυνάμωνε τους πιστούς να παραμείνουν στην παράδοση είκοσι αιώνων. Δύο από αυτά ήταν τα θαύματα που συνέβησαν σαν σήμερα στη Κάρυστο. Το πρώτο θαύμα συνέβη στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου,και αποτελεί μαρτυρία της μακαρίτισσας Μαρίας Μερτζανάκη, η οποία διηγήθηκε τη θαυμαστή μετακίνηση της ανθοστόλιστης εικόνας του Αγίου Σπυρίδωνος στο θόλο του Ναού την στιγμή της ανάγνωσης της Ευαγγελικής περικοπής των Χριστουγέννων, και την μετα κρότου επαναφορά της στο σημείο όπου κρεμόταν. Το δεύτερο θαύμα συνέβη στο χωριό Πλατανιστός της Καρύστου στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου όπως αναφέρει ο μακαρίτης Ιωάννης Μπούμπαλος, λίγο μετά την ημερολογιακή μεταβολή, όταν τη στιγμή που οι Ιεροψάλτες έψαλλαν το απολυτίκιο των Χριστουγέννων, η εικόνα του Αγίου Σπυρίδωνος άρχισε να πάλλεται, υπενθυμίζοντάς τους ότι σήμερα, είναι η δική του μνήμη και επισφραγίζοντας, έτσι, τη γνησιότητα των Πατρίων.
Δυστυχώς, το πείσμα ή οι σκοπιμότητες των τότε διοικητών της Εκκλησίας παγίωσε την κατάσταση που βιώνουμε εδώ και 96 ολόκληρα χρόνια.
Τι πέτυχε, τέλος πάντων, αυτή η περιβόητη αλλαγή; Οι Έλληνες διασπάστηκαν, ο συνεκτικός ιστός της πίστης διαλύθηκε, το δυτικό και εθνομηδενιστικό πνεύμα επισκίασε το πολύτιμο άγαλμα της Ελλάδας που με μεγάλη μαεστρία λάξευσαν μυριάδες ηρώων και χιλιάδες μαρτύρων, χορείες σοφών και σύλλογοι Αγίων Ιεραρχών. Τα ωραία ήθη των προγόνων μας αλλοιώθηκαν με ραγδαίες ταχύτητες, ο Έλληνας ξέχασε την ιδιοπροσωπία του και αμφισβήτησε τη δύναμη της αντίστασής του, δίνοντας τη δυνατότητα στους κυβερνώντες να κυβερνούν πλέον περιφρονώντας την τροφό του Έθνους, την Ορθόδοξη Εκκλησία.
Βλέπουμε ακόμη και σήμερα τις επίμονες προσπάθειες προσέγγισης της κρατούσας εκκλησιαστικής διοίκησης με τους οικούντας το Βατικανό με το πρόσχημα της εν Χριστώ αγάπης. Το κακό ήδη έγινε, όχι μια, μα επανειλημμένες φορές. Είδαμε από την ιστορία μια ολόκληρη αυτοκρατορία ζωντανής παρουσίας ένδεκα αιώνων να πέφτει εξαιτίας της δυτικής επιρροής. Είδαμε σε όλη την ιστορία του Έθνους μας, αγώνες, μάχες, αιματηρές, θυσιαστικές προσπάθειες να λήγουν άδοξα, αγώνες που ματαίως βασίστηκαν στη δυτική βοήθεια.
Ας συνετισθούμε. Οι ξένες επιρροές και η έλλειψη σταθερότητος και πίστης σε ό,τι, μας χαρακτηρίζει, σε ό,τι μας διακρίνει, προκαλούσαν ανέκαθεν διχόνοια, διχασμό, κι ο διχασμός καταστροφή, αυτοκαταστροφή.
Ας αντικρύσουμε τον εαυτό μας στο πρόσωπο του Χριστιανού και του Έλληνα, ας δούμε το συμφέρον, το όφελος και το καλό μας στη γραμμή που χάραξαν οι αγωνιστές, οι ελεύθεροι στο πνεύμα πρόγονοί μας, ας μείνουμε στην τροχιά των Πατέρων της Εκκλησίας. Τότε μόνον θα μας εξουσιάζει ο Βασιλεύς της Ειρήνης Χριστός, Εκείνος που δια της ενότητος προάγει την Χαρά και μας κατευθύνει στην Βασιλεία των Ουρανών, στον Οποίο ανήκει η Δόξα εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.