Ο Όρθρος της Μεγάλης Δευτέρας και η Ακολουθία του Νυμφίου στον Ι. Ν. Αγίας Ματρώνης Χίου
Τον Ιερό Ναό Αγίας Ματρώνης στη χώρα Χίου, επισκέφθηκε απόψε ο Επίσκοπός μας, όπου και χοροστάτησε στην κατανυκτική Ακολουθία του Νυμφίου και στον Όρθρο της Μεγάλης Δευτέρας, με τη συμμετοχή του Γέροντος της Ιεράς Μονής Αγίων Πατέρων π. Αθανάσιου και του Διακόνου π. Κωνσταντίνου.
Ο Ποιμενάρχης μας, απευθυνόμενους στους πιστούς, μίλησε για την αξία της συγχωρητικότητας, της θυσίας και της προσφοράς. Τονίζοντας ιδιαιτέρως την αρετή την συγχωρητικότητας, ο Ποιμενάρχης είπε, ότι είναι αδύνατον να προχωρήσουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα, αν πρωτίστως δεν κατοικοεδρεύσει στην καρδιά μας η συγχώρεση προς όλους τους αδελφούς, ακόμη και τους εχθρούς. Αν στο δύσκολο αυτό αγώνισμα της συγχωρητικότητας δεν αθληθούμε, η Μεγάλη Εβδομάδα, θα είναι για εμάς μια κοινή εβδομάδα και ως εκ τούτου μια ψευδαίσθηση. Όλες οι αρετές του ανθρώπου, αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί, μπορεί να χάσουν ολοσχερώς την αξία τους, όταν έστω και ίχνος μνησικακίας, ζήλιας και φθόνου για τον συνάνθρωπο, κρύβεται στη ψυχή μας. Ο Χριστός μας είπε, “Γίνεσθε οὖν οἰκτίρμονες καθὼς καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν οἰκτίρμων ἐστί”, να γίνεσθε δηλαδή φιλεύσπλαχνοι, καθώς είναι ο Θεός μας. Να αγαπάτε, είπε και να συγχωρείτε. Χαρακτηριστικό είναι το μεγαλείο της συγχωρητικότητας του Κυρίου, όταν επάνω στο Σταυρό, ζήτησε από το Πατέρα Του, να συγχωρήσει του σταυρωτές και φονιάδες Του. Η φιλευσπλαχνία είναι απαραίτητη προϋπόθεση για τη συγχωρητικότητα, για την λύτρωση της ψυχής από φορτίο αφόρητο, αδύνατο να σηκωθεί. Ο Παράδεισος αδελφοί, δεν το σηκώνει το βάρος της μνησικακίας. Η έλλειψη συγχωρητικότητας καθιστά το άνθρωπο ασθενή και δέσμιο κι απομονώνει την ψυχή σε μέρος σκοτεινό και κρύο. Η προτροπή του Κυρίου για συγχώρεση συμπυκνώνει πραγματικά, την ουσία της διδασκαλίας Του. Η συγχωρητικότητα, προϋποθέτει την αγάπη για τον Θεό, αφού χωρίς αυτήν, δεν επιτυγχάνεται η γνωριμία και επικοινωνία μαζί Του. Προϋποθέτει όμως και την απόλυτη αγάπη για τον άνθρωπο, την εξουδετέρωση της μνησικακίας αφού, «πᾶς ὁ μισῶν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἀνθρωποκτόνος ἐστίν». Απαιτεί παράλληλα φρόνιμα ταπεινό, κατανόηση και η μεγαλοψυχία και συχνά εκδηλώνεται με την ανοχή, την προσφορά και την αυτοθυσία. Η συγχωρητικότητα είπε, κλείνοντας ο Ποιμενάρχης μας, διαφοροποιεί τους ανθρώπους από τους απανθρώπους και τους κάνει “χρηστούς”, χρήσιμα και ωφέλιμα πλάσματα του Θεού για την κτίση τούτη και δυνητικούς πολίτες της αιωνίου Πολιτείας.