Στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ὑψώσεως Τιμίου Σταυροῦ Κερατέας ἱερούργησε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας συλλειτουργοῦντος τοῦ Ἱερομονάχου π. Καλλινίκου καὶ τοῦ διακόνου Λεωνίδα.
Στὸ κήρυγμά του ἀνέφερε: «Πολλοὶ γάρ εἰσιν κλητοί,ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί». Μ’ αὐτὴν τὴ φράση ἀπὸ τὰ θεϊκὰ χείλη καταλήγει ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή. Τὸ κάλεσμα ἐκείνου τοῦ βασιλιᾶ στοὺς γάμους εἶχε πρῶτα συγκεκριμένους παραλῆπτες. Ἀφοῦ ὅμως ἐκεῖνοι ἀρνήθηκαν νὰ προσέλθουν, ἀπηύθυνε προσκλητήριο πρὸς ὅλους ὅσοι θὰ ἤθελαν νὰ συμμετάσχουν. Ὅμως καὶ πάλι τὰ κριτήρια δὲν ἐξέλειπαν, ἀφοῦ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς συνδαιτυμόνες ποὺ δὲ φοροῦσε ἔνδυμα κατάλληλο καὶ ἀντάξιο τοῦ προσκλητηρίου καὶ τῆς περιστάσεως ἀποβλήθηκε ἀπὸ τὸ γαμήλιο τραπέζι. Κι εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὁ ἐκλεκτὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ δὲ φάνηκε ἀντάξιος τῆς κλήσεως ποὺ ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸ Πατέρα μας. Τί ἔκανε ὁ Κύριός μας; Προσκάλεσε στὸ σωτηριολογικό Του ἔργο «τὰ μὴ ὄντα, ἴνα τὰ ὄντα καταργήσῃ».
Δὲν πῆγε οὔτε σὲ ἀκαδημίες, οὔτε σὲ παλάτια, οὔτε σὲ πλουσιόσπιτα νὰ ἀπευθύνει τὸ προσκλητήριό Του, ἀλλὰ στὶς φτωχογειτονιές, στὰ ἐργατόσπιτα, στὶς ἀγορὲς καὶ στοὺς χώρους ὅπου βασίλευε ἡ ἁμαρτία. Ἀπὸ ἐκεῖ ἄνθρωποι μὲ ἀγαθὴ προαίρεση καὶ ἁπλὸ πνεῦμα ἐνδύθηκαν στολὲς ἀφθαρσίας καὶ ἀναδείχθηκαν διδάσκαλοι τῆς οἰκουμένης καὶ δοχεῖα τῆς Χάριτος.
Ἐμεῖς κατὰ πόσο ἔχουμε σήμερα ἔνδυμα κατάλληλο γιὰ νὰ συμμετάσχουμε στοὺς αἰώνιους γάμους τῆς ἠτοιμασμένης Βασιλείας; Τὸ φωτεινὸ ἔνδυμα ποὺ λάβαμε στὸ Ἅγιο Βάπτισμα πόσο ἀγωνιστήκαμε γιὰ νὰ τὸ διατηρήσουμε καθαρὸ καὶ ἄσπιλο; Οἱ γονεῖς κατὰ πόσο νουθετοῦν τὰ παιδιά τους μ’ αὐτὸ τὸ πνεῦμα, ὥστε νὰ ἀγωνίζονται γιὰ τὴν πνευματική τους ἐνηλικίωση καὶ ὁλοκλήρωση;» κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος.
Τέλος, εὐχήθηκε στὸν π. Καλλίνικο γιὰ τὴν ὀνομαστική του ἑορτὴ νὰ ἔχει ὑπομονὴ στοὺς ποικίλους πειρασμοὺς καὶ καρτερία στὶς θλίψεις ποὺ ἀντιμετωπίζει ἕνας κληρικός. Στὸν δὲ διάκονό του π. Λεωνίδα ἐπὶ τῇ συμπληρώσει ἑνὸς χρόνου διακονίας εὐχήθηκε καλὴ πνευματικὴ πρόοδο καὶ ἀκατάκριτη παράσταση ἐνώπιον τοῦ ἁγίου θυσιαστηρίου.
