Η «πεποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ, ἱερὰ καὶ εὐκλεὴς» μνήμη της Κοιμήσεως της Παναγίας Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας εορτάσθηκε με την δέουσα λαμπρότητα στην Ιερά Μητρόπολή μας.
Επίκεντρο της μεγίστης των Θεομητορικών εορτών, δια της οποίας μετέστη προς την ζωήν η υπάρχουσα Μήτηρ της Ζωής, αποτέλεσε ο εν Ασπροπύργω Ιερός Προσκυνηματικός Ναός της Παναγίας Σουμελά.
Οι χαρμόσυνες κωδωνοκρουσίες της Τρίτης εσπέρας συνεκάλεσαν τους φιλεόρτους Χριστιανούς στην Μητέρα του Ποντιακού Ελληνισμού, Παναγία Σουμελά, όπου τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Πατρός και Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.
Ανήμερα της εορτής, τελέσθηκε ο Όρθρος και η Αρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος, ωσαύτως, του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας.
Συγκινητική ήταν η προσευχητική συμμετοχή πλήθους πιστών οι οποίοι προσήλθαν να ασπασθούν την περικαλλή, ιστορική εικόνα της Παναγίας Σουμελά που θησαυρίζεται στον Ναό, και να αποδώσουν την δέουσα τιμή στην μεγάλη ευεργέτιδα του ανθρωπίνου γένους.
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος, ο οποίος άρχισε τον λόγο του λέγοντας ότι η σημερινή ημέρα είναι ημέρα των Ορθοδόξων, καθώς γιορτάζει η καρδιά μας, γιορτάζει ο άνθρωπός μας, η Άφθορος, Άσπιλος, Αμόλυντος, Πανάχραντος Κόρη Μαριάμ. Η σημερινή ημέρα ορθώς έχει χαρακτηρισθεί από τον ευσεβή λαό μας «Πάσχα του Καλοκαιριού», διότι πράγματι η Κοίμησή της έγινε για την Παναγία μας το επιθυμητό πέρασμα στην ουράνια βασιλεία, πλησίον του Υιού και Θεού της. Μάλιστα ήταν Πάσχα όχι μόνο ψυχικό, αλλά και σωματικό, καθώς το παρθενικό της σώμα μετέστη, γεγονός δια του οποίου διακηρύσσεται περίτρανα ότι δεν ήταν δυνατόν η γέφυρα που ένωσε τον Θεό με τον άνθρωπο, την Ζωή με τον άνθρωπο, τον άνθρωπο με την Ζωή να καλυφθεί από την φθορά του θανάτου. Η Παναγία μας κοιμήθηκε, αλλά «ἐν τῇ Κοιμήσει οὐ κατέλιπε τὸν κόσμον». Απεναντίας, δύο χιλιάδες χρόνια πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει αμέτρητες ευεργεσίες σε όσους την επικαλούνται. Από το πλήθος των ευεργεσιών της εξηγείται και η ύπαρξη εκατοντάδων ονομάτων τα οποία οι Χριστιανοί της έχουν αποδώσει σε κάθε τόπο και μάλιστα της πατρίδος μας.
Σε άλλο σημείο, ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι αξίζει να παρακαλέσουμε την Παναγία ό,τι βέβαια έχει ο καθένας ως προσωπικό του αίτημα, αλλά κυρίως αυτό: να μιλήσει στον Υιό της ώστε να μην πεθάνουμε όταν πεθάνουμε. Αυτός είναι όλος ο αγώνας μας, καθώς το μόνο βέβαιο είναι ότι θα φύγουμε από αυτόν τον κόσμο. Αν με ειλικρινές ενδιαφέρον μεριμνούμε για την εξασφάλιση της αιώνιας ζωής, τότε το υπόλοιπο της ζωής μας θα είναι χριστοκεντρικό· κάθε μας κίνηση και λόγος θα περιστρέφεται γύρω από Αυτόν, τον Υιό της Αειπαρθένου Μαρίας και Κύριό μας Ιησού Χριστό.
Εν κατακλείδι, ο Μητροπολίτης μας ευχήθηκε όσα χρόνια μας δώσει ο Κύριος, να είναι παναγιοσκέπαστα και πλημμυρισμένα στο φως του Χριστού.
