Το απόγευμα της Κυριακής μετά την ύψωση του Σταυρού στην παρακείμενη αίθουσα του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ασπροπύργου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος τέλεσε τον Αγιασμό για την έναρξη των μαθημάτων της σχολής βυζαντινής μουσικής της Μητροπόλεως μας, με την συμμετοχή του π. Ματθαίου Μαβίδη και την παρουσία κληρικών, του μουσικοδιδασκάλου και χοράρχου, κ. Ιωάννου Κιαχόπουλου και πολλών σπουδαστών.
Στην προσφώνηση του προς τους μαθητές της βασικότερης εκ των ιερών τεχνών της Εκκλησίας μας, της εκκλησιαστικής μουσικής, ο Σεβασμιώτατος εξήγησε την σημασία της παρουσίας των Ιεροψαλτών για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και απηύθηνε προς αυτούς νουθεσίες για την πρόοδο τους στην πορεία της μουσικής. Συγκεκριμένα, είπε ότι η Θεία Λειτουργία αποτελεί πηγή ευλογίας για έναν ευρύτερο χώρο πέραν του Ναού. Απαραίτητη προϋπόθεση για την τέλεση της Λειτουργίας αποτελεί η ύπαρξη κάποιου Χριστιανού για να αναλάβει την ανάγνωση και την απόδοση των ύμνων που δεσπόζουν στην ακολουθία. Διαφορετικά, δεν μπορεί να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, με αποτέλεσμα να μην διαχέεται η ευλογία. Η ευλογία στερείται ακόμη περισσότερο όταν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν εκ Θεού το χάρισμα της υμνωδίας και εντούτοις λόγω ντροπής ή αδιαφορίας, αρνούνται να αξιοποιήσουν το τάλαντο τους προς διακονίαν της Εκκλησίας. Η σχολή της βυζαντινής μουσικής αυτό τον στόχο έχει∙ να βοηθήσει τους ευλαβείς Χριστιανούς να γνωρίσουν το τάλαντο τους και στη συνέχεια να το ξεδιπλώσουν προς δόξαν Θεού, αποκτώντας στενότερη σχέση με την εκκλησιαστική ζωή. Αυτή η αφιλοκερδής προσφορά είναι μία μεγάλη ευκαιρία που οι έχοντες το τάλαντο έχουν καθήκον να αρπάξουν. Όταν δε κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί συστηματικά με την μελέτη της βυζαντινής μουσικής, οφείλει να επιδείξει την ανάλογη συνέπεια, προκειμένου να εμπεδώνει τα μαθήματα και να προοδεύει συνεχώς. Η πρόοδος αυτή πρέπει να είναι, ωστόσο, συνυφασμένη με την ταπείνωση, διότι διαφορετικά αποτυγχάνει του σκοπού της που είναι η υμνολογία του Τριαδικού Θεού. Οι ψάλτες οφείλουν να θυμούνται διαρκώς ότι η καλή τους απόδοση οφείλεται κατά βάσιν στην δωρεά του Θεού, καθώς επίσης ότι τα μέλη που αποδίδουν είναι γραμμένα από χέρια αγιασμένα που δεν είχαν σκοπό τον εντυπωσιασμό, αλλά την ώθηση των ακροατών πιστών σε προσευχή.
