2b.jpg

Διεύθυνση

Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας
Δημοκρίτου 18, Ἀχαρναί, 136 71 
Τηλ. 210 2466385
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε./ Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Αναζήτηση άρθρων

Κείμενο
Από
Έως

"Ανεξικακία" Άρθρο του Σεβ. Μητρ. Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου

Τετάρτη21Απρίλιος2021

"Ανεξικακία" Άρθρο του Σεβ. Μητρ. Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου

 

IMG 6495

   Καθώς πλησιάζουμε την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών, της Σταυρώσεως και της επακόλουθης Αναστάσεως του Κυρίου Ιησού Χριστού, είναι ανάγκη να προσεγγίσουμε το θεϊκό εκείνο γνώρισμα με το οποίο ο Σωτήρας μας αντιμετώπισε τόσα δεινά για το ανθρώπινο γένος. Πρόκειται, ασφαλώς, για την άπειρη ανεξικακία Του. Όταν τον κατέκριναν, τον συκοφάντησαν, τον περιέπαιξαν, Εκείνος δεν κίνησε να τους εκδικηθεί. Μολονότι είχε την εξουσία, δεν έστειλε τους Αγγέλους Του να τον υπερασπισθούν, ούτε επέτρεψε στον Πέτρο να χειροδικήσει. Αντιθέτως, «ὁ Ἰησοῦς ἐσιώπα». Ο Πλάστης έβλεπε το πλάσμα Του να ασεβεί εναντίον Του, να παραφέρεται∙ αλλά δεν μίλησε. Και δεν μίλησε, ή δεν εκδικήθηκε διότι σκοπός Του δεν ήταν να εξολοθρεύσει τους αμαρτωλούς, αλλά την αμαρτία. Για αυτό, πριν κλείσει τα μάτια Του επάνω στον Σταυρό, μόνο με λίγες λέξεις θέλησε να ολοκληρώσει το μυστήριο: «Πάτερ ἄφες αὐτοῖς».
 
   Ανεξικακία είναι η εκούσια αποχή από οποιαδήποτε μορφή κακίας η οποία παραμένει ανεπηρέαστη ανεξάρτητα από το εξωτερικό περιβάλλον. Όλο το Ιερό Ευαγγέλιο αποτελεί ένα διαχρονικό κήρυγμα ανεξικακίας καθώς μας διδάσκει απέναντι σε κάθε στεναχώρια και θλίψη, απέναντι στον πόλεμο του πλησίον και την διάθεση του να μας βλάψει, να προβάλλουμε όχι τον πόλεμο, ούτε την αντεπίθεση, αλλά το ιερό ζεύγος των αρετών, την Αγάπη και την Συγχώρεση. Αυτά είναι τα αληθινά όπλα του Χριστιανού.
 
   Τι κι αν είμαστε 50 ή 60 χρόνια στην Εκκλησία αν με την παραμικρή ευκαιρία αποστασιοποιούμαστε και «κρατάμε μούτρα» στον αδερφό μας που μας έθιξε τον εγωισμό, ή αν δίχως δεύτερη σκέψη προσαρμόζουμε το Ευαγγέλιο ώστε να είναι κομμένο και ραμμένο στα συμφέροντα μας όταν αισθανόμαστε αδικημένοι; Ας γνωρίζουμε ότι όλα αυτά τα χρόνια εκκλησιασμού, νηστείας και κόπων απέβησαν μάταια, διότι ο οίκος που επιχειρήσαμε να ανεγείρουμε είχε σαθρό θεμέλιο, την επιφανειακή «ευσέβεια».
 
   Ο αληθινός Χριστιανός γνωρίζει ότι πρέπει να νικά το κακό δια του καλού, γιατί μόνο με αυτόν τον τρόπο μιμείται πραγματικά τον Κύριο, ο Οποίος «οὐ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν ἀνταπέδωκεν ἡμῖν». Κανείς μας δεν θα ήθελε έναν Θεό τιμωρό, διότι ακόμη και το μικρό σφάλμα θα είχε ως αποτέλεσμα την ολέθρια καταστροφή μας. Εάν, λοιπόν, εμείς οι δούλοι, αν και επιβαρυμένοι με τόσα σφάλματα, επιζητούμε την καλοσύνη του Θεού, πολύ περισσότερο δεν έχουμε καθήκον να επιδείξουμε την ανάλογη καλοσύνη προς τους συνανθρώπους μας, ανεξάρτητα από την προς εμάς καλή ή κακή συμπεριφορά τους;
 
-Μα, θα πει κάποιος, εφόσον ο πλησίον μου με εχθρεύεται, με πολεμά διαρκώς και με αδικεί, δεν πρέπει κι εγώ να αμυνθώ τον εαυτό μου;
Την απάντηση μας δίνει ο προφητάναξ Δαβίδ, ο βασιλιάς που υπέστη μύριους πολέμους για χάρη της δικαιοσύνης: «Εταράχθην και ουκ ελάλησα. Φωνῇ μου πρὸς Κύριον ἐκέκραξα, φωνῇ μου πρὸς τὸν Θεόν, καὶ προσέσχε μοι».
 
Σε έβρισε ο πλησίον; Εσύ να μην τον βρίσεις.
 
Σε έπτυσε ο πλησίον; Εσύ να μην τον πτύσεις.
 
Σκοπεύει να σε κτυπήσει ο πλησίον; Απομακρύνσου και φρόντισε εσύ να μην τον κτυπήσεις, παρά μόνο να επικαλεσθείς τον Θεό.
 
   Τι πιο σώφρον και φιλοσοφημένο από το να αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο από κάθε αντίδραση και να επικαλούμαστε την βοήθεια του Παντοδύναμου Θεού; Εκείνος έχει την δύναμη τόσο να μας προστατέψει, όσο και να φωτίσει εκείνους που μας πολεμούν.
 
   Διπλό, λοιπόν είναι το όφελος της ανεξικακίας. Από τη μια εμείς διατηρούμε την καλή πνευματική μας κατάσταση κάνοντας το Θέλημα του Θεού, ενώ από την άλλη ο «εχθρός» βλέπει την ειρηνική μας διάθεση και την χριστομίμητη πραότητα μας, συνειδητοποιεί την ήττα του, ότι, δηλαδή, δεν μπορεί να επιβληθεί πάνω μας, και τελικά μεταμελείται.
 
   Κανείς δεν μπορεί να βλάψει τον ανεξίκακο. Το γεγονός αυτό δηλώνει ότι ο ανεξίκακος είναι ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος, που τρέχει δίχως κίνδυνο στην οδό προς την Ανάσταση. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος αφού καθαρίσθηκε από κάθε κακία στο σκληρό στάδιο της Καθάρσεως, κατέκτησε την αδιάλειπτη προσευχή μέσω του Φωτισμού του νου, έχοντας προσηλωμένους τους ψυχικούς οφθαλμούς στην πολυπόθητη Θέωση, την προσωπική του ένωση με τον Θεό.
Ενώ η ζωή του ανεξίκακου ανθρώπου είναι πλημμυρισμένη από την ευωδία του Αγίου Πνεύματος, η ζωή του μνησίκακου είναι ένας φαύλος κύκλος δυστυχίας, καθώς ο ταλαίπωρος δεν αναπαύεται όπου υπάρχει η εν Θεώ χαρά. Πάντοτε θέλει να δημιουργεί ταραχές και να διαλύει την ειρήνη. Είναι ο άνθρωπος ο οποίος δεν έχει μάθει να συγχωρεί τον αδελφό του και για αυτό μισεί την Κυριακή Προσευχή, γνωστή και ως «Πάτερ ημών», καθώς ελέγχεται η συνείδηση του όταν φθάνει στο σημείο: «ἄφες ἡμῖν τά ὀφειλήματα ἡμῶν ὡς καί ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν». Η συντροφιά του μνησικάκου αποτελείται από ομοίους του, διότι κάθε άλλη τάξη ανθρώπων τον έχει αποχωριστεί για το μέγεθος της κακίας του. Όσοι έφυγαν από τον μνησίκακο, βρήκαν καταφύγιο στην αγκαλιά του ανεξίκακου, του οποίου η εσωτερική καλοσύνη αλλοιώνει μέχρι και την όψη του, καθιστώντας τον πνευματικό μαγνήτη που έλκει προς αυτόν κάθε άνθρωπο.
 
   Αδελφοί, ο Πανάγαθος Θεός μας έχει προικίσει με το πολύτιμο δώρο της ελεύθερης επιλογής. Αφού κοιτάξουμε την εικόνα του μνησικάκου και την εικόνα του ανεξικάκου, ας επιλέξουμε ποιόν θέλουμε να μιμηθούμε. Ακόμη κι αν στη πορεία της ζωής μας ανήκαμε στην τάξη των μνησικάκων, ας γνωρίζουμε ότι ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε επιλογή.

Τελευταία Νέα

Αναζήτηση

Copyright 2013-2022 Ἱερά Μητρόπολις Ἀττικῆς καί Βοιωτίας - Powered & designed by MXcom
Free Joomla! templates by AgeThemes