Στον Ιερό Ναό Υπαπαντής του Χριστού Μαρκοπούλου λειτούργησε σήμερα, Κυριακή ΙΓ' Ματθαίου και ημέρα μνήμης του Αγίου Εθνομάρτυρος και Ισαποστόλου Κοσμά του Αιτωλού, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, με αφορμή την έκτη επέτειο από την εις Διάκονον χειροτονία του εφημερίου του Ναού π. Λεωνίδα Πίττου.
Στην ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο Ευαγγελικό ανάγνωσμα της παραβολής του Αμπελώνος. Συγκεκριμένα, παραλλήλισε τους κακούς γεωργούς του αμπελώνα, οι οποίοι εξαιτίας της προσκόλλησής τους στα υλικά αγαθά φόνευσαν τόσο τους υπηρέτες, όσο και τον υιό του εργοδότη τους, με τους διαχρονικούς εκείνους πολέμιους του Χριστού και των Μαθητών Του. Είναι ασφαλώς γνώρισμα των άγευστων της ζωής να μην κατανοούν την ζωή, αλλά να προσπαθούν να την ερμηνεύσουν σύμφωνα με το απόθεμα της ψυχής τους, μένοντας, συνεπώς, στο πνευματικό σκοτάδι. Είναι οι ίδιοι που αρέσκονται να πολεμούν τον Λόγο του Θεού και εκείνους που Τον εκφράζουν, όπως άλλωστε έπραξαν και στον Άγιο Εθνεγέρτη Κοσμά τον Φιλοθεΐτη, τον εξ Αιτωλίας, ο οποίος αποτέλεσε μεγάλο εμπόδιο για τους μισητές της πίστης μας, λόγω της πολυσχιδούς δράσης του.
Ως γνωστόν, ο Πατροκοσμάς, όπως τον αποκαλεί ο ευσεβής λαός, έζησε για αρκετά χρόνια στην αγιορείτικη Μονή Φιλοθέου, όπου βίωσε τις αρχές της Μοναχικής Πολιτείας. Έχοντας ωριμάσει στην αρετή, έλαβε ευχή από τον Γέροντά του προκειμένου να επανευαγγελίσει τον ταλαιπωρημένο από την Οθωμανική κυριαρχία Ελληνικό λαό. Χαρακτηριστική υπήρξε η δράση του για την αναβίωση της Ελληνικής γλώσσας, δεδομένου ότι η πλειονότητα των Ελλήνων συνήθιζε να ομιλεί είτε τα τουρκικά είτε τα αρβανίτικα. Εξίσου χαρακτηριστική υπήρξε και η επιμονή του για να οδηγήσει τις αποίμαντες ψυχές των Ορθοδόξων στην πνευματική μάνδρα της Εκκλησίας. Μάλιστα, ιδιαίτερα προσέφερε στην παιδεία των Ελλήνων, καθώς με την παρότρυνσή του χτίστηκαν πολλά σχολεία, διότι, όπως δίδασκε, εκείνη την εποχή τα σχολεία αποτελούσαν πρωτίστως θεματοφύλακες της Ορθόδοξης πίστης και της Ελληνικής παράδοσης. Η έντονη δραστηριοποίησή του στους κόλπους της τουρκοκρατούμενης Ελλάδας, δεν διέφυγε της προσοχής των Εβραίων, οι οποίοι συκοφαντώντας τον στον πασά, κατόρθωσαν τον δι' αγχόνης θάνατο του Αγίου.
