Ἀρ. πρωτ.: 713
Ἐν Ἀχαρναῖς: 19/12/2021
Σεβαστοὶ Πατέρες καὶ Μητέρες,
Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα μου πνευματικά,
«Δεῦτε ἴδωμεν ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός»
Ἐλάτε νὰ προχωρήσουμε ὡς τὴ Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας, στὸ σημεῖο ὅπου συντελέσθηκε ἡ διχοτόμηση τῆς ἱστορίας σὲ ἐποχὴ πρὸ καὶ μετὰ Χριστόν.
Ἀς πλησιάσουμε τὸ φτωχικὸ ἐκεῖνο σπήλαιο, ὅπου ἑνώθηκε ἡ Θεϊκὴ μὲ τὴν ἀνθρώπινη φύση καὶ ἀς ἀτενίσουμε μὲ προσοχὴ τὸ θαυμαστὸ γεγονός, διότι κρύβει μηνύματα ζωῆς.
Ἐκεὶ θὰ δοῦμε τὸ μικρὸ Παιδί, σπαργανωμένο, ξαπλωμένο σὲ φάτνη ἀλόγων ζώων, νὰ μᾶς διδάσκει τὴν ταπεινοφροσύνη καὶ τὴν ἀγάπη. Ὁ Ὕψιστος Θεὸς καὶ Δημιουργὸς τοῦ κόσμου, ἀπὸ τὴν πολλή Του ἀγάπη, γίνεται Ἄνθρωπος γιὰ νὰ προσφέρει στὸν ἄνθρωπο τὴν ἀληθινὴ ἐλευθερία καὶ τὴν δυνατότητα νὰ γίνει θεὸς κατὰ χάριν, μέσα ἀπὸ τὸν σκληρὸ ἀγώνα κατὰ τοῦ ἐγωϊσμοῦ του.
Δίπλα ἀπὸ τὸ Θεῖον Βρέφος στέκεται ἡ Ἀειπάρθενος, ἡ Παναγία μας, πρότυπο ὑπακοῆς καὶ ἀγνότητας. Ὅταν ὁ Ἀρχάγγελος Τῆς διαβίβασε τὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ, δὲν ἀρνήθηκε. Ἔκλινε τὸ κεφάλι καὶ ἀποδέχθηκε ὑπὲρ τῆς ἀνθρωπότητας. Καὶ τώρα νά ποὺ δίχως ἄνδρα γέννησε Ἑκείνον ποὺ Τὴν ἔπλασε, παραμένοντας Παρθένος. Παρθένος… μία λέξη ποὺ σήμερα πολὺ ὑποτιμοῦν. Ὁ Θεὸς, ὅμως, τὴν εὐλόγησε.
Κοντὰ στὴν φάτνη κάθεται ὁ γέρων Ἰωσήφ, ὁ προστάτης τῆς μικρῆς Μαριάμ. Ἄλλωστε, ἕνας τόσο δίκαιος καὶ διακριτικὸς ἄνδρας πῶς νὰ μὴν εἶναι παρὼν στὸ γεγονός; Ὅταν ἔμαθε γιὰ τὴν ἐγκυμοσύνη τῆς Παναγίας, δὲν βγῆκε νὰ τὸ διατυμπανίσει, ἀλλὰ σκέφθηκε νὰ Τὴν ἀπομακρύνει δίχως θόρυβο γιὰ νὰ Τὴν προστατέψει ἀπὸ τὰ κοσμικὰ σχόλια. Γιὰ αὐτὸ ἀξιώθηκε νὰ πληροφορηθεῖ ἀπὸ Ἄγγελο ὅτι ἐκ Πνεύματος Ἁγίου συνέβη ἡ σύλληψη.
Βλέπετε τοὺς ποιμένες; Ἔρχονται καὶ αὐτοὶ γιὰ νὰ ἀντικρύσουν τὸν Δεσπότη. Ἄγγελος τοὺς κάλεσε. Δὲν φέρνουν δῶρα. Κουβαλοῦν, ὡστόσο, τὴν ἀπλότητα καὶ τὸ αὐθόρμητο τοῦ χαρακτῆρος, τὰ ὁποῖα ἀναπαύουν ἀληθινὰ τὸν μικρό Χριστό, καὶ μαζί μὲ τοὺς Ἀγγέλους ψάλλουν πανηγυρικὰ τὸ «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».
Ἄς τρέξουμε μὲ προθυμία στὴν φάτνη, διότι οἱ Μάγοι, οἱ σοφοὶ αὐτοὶ ἄνδρες, ἔρχονται ἀπὸ τὰ βάθη τῆς Ἀνατολῆς γιὰ νὰ βροῦν τὴν Ἀλήθεια καὶ τὴν Ζωή. Στοὺς εἰδωλολάτρες δείχνει τὸν δρόμο τὸ λαμπρὸ Ἀστέρι.
Τὸ λαμπρὸ ἀστέρι τῆς Βηθλεὲμ Φωτίζει τὸν τόπο, ὅπου συντελεῖται τὸ κοσμοϊστορικό, τὸ θεῖο γεγονὸς τῆς Γέννησης Ἐκείνου. Ἕναν τόπο ποὺ ἔκτοτε δὲν προσδιορίζεται μόνο γεωγραφικά. Ἕναν προορισμὸ ποὺ διαμορφώνει ἡ παρουσία τῆς ἀγάπης καὶ τῆς ταπεινοφροσύνης Προσωποποιημένης, ποὺ στολίζεται μὲ τὴν ὑπακοὴ καὶ τὴν ἀγνότητα, ποὺ ἀσφαλίζεται μὲ τὴ διακριτικότητα καὶ τὴ δικαιοσύνη, ποὺ ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὴν ἀπλότητα καὶ ποὺ τόσο πολὺ Φωτίζεται, ὥστε νὰ προσελκύει τοὺς ἀναζητητὲς τῆς Ἀλήθειας καὶ τῆς Ζωῆς ἀπὸ τὰ πέρατα τοῦ κόσμου.
Ὅλοι μποροῦμε νὰ πλάσουμε μέσα μας αὐτὸ τὸν τόπο. Κι ὅταν αὐτὸ γίνει, τότε ἀστέρι λαμπερὸ θὰ μᾶς Φωτίσει, ὥστε νὰ γίνουμε κι ἑμεῖς ἑλκυστικοί, ἀγαπητοί, σὲ ὅσους θέλουν πραγματικὰ νὰ γνωρίζουν τὴν Ἀλήθεια.
Τέκνα ἀγαπητά,
Γιὰ νὰ μᾶς Φωτίσει τὸ λαμπερὸ ἀστέρι τοῦ Νεογέννητου Ἐμμανουήλ, ὀφείλουμε νὰ διώξουμε μακριὰ τὸ σκοτάδι τῶν παθῶν καὶ τοῦ φόβου καὶ νὰ καλλιεργήσουμε μέσα μας τὴν θέρμη, τὴ λάμψη, τὴν καθαρότητα τοῦ τόπου ποὺ γεννήθηκε Ἐκείνος.
Ὅσοι, λοιπὸν, πιστεύουμε στὸ Φῶς αὐτὸ, δὲν ἔχουμε νὰ φοβηθοῦμε τίποτα. Τὸ σκοτάδι ποτὲ δὲν θὰ μας ἀγγίξει, μὲ μία προϋπόθεση∙ νὰ ἐπιτρέψουμε στὸν Χριστὸ νὰ γεννηθεῖ στὶς καρδιές μας.
Τὸ Φῶς τοῦ Χριστοῦ θὰ λάμπει στοὺς αἰῶνες.
Καλά καὶ καρδιακὰ Χριστούγεννα σὲ ὅλους!
ὁ Ἐπίσκοπος σας,
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
