Ὅλες οἱ γενεές τῶν ὀρθοδόξων προσφέρουν ὕμνους καί δεήσεις στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ἡ ὁποία εἶναι ,ὅπως λέγει καί ὁ ὑμνωδός ,τό πρῶτο πρόσωπο στήν ἱεραρχία ἀμέσως μετά τήν Ἁγία Τριάδα. ''Χαίροις μετά Θεόν ἡ Θεός τά δευτερεῖα τῆς Τριάδος ἡ ἔχουσα'' (Θεοτοκάριον).
Εἶναι ἡ γέφυρα τοῦ Οὐρανοῦ καί τῆς γῆς, ἡ μητέρα τῆς Ζωῆς ἀλλά καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων, καθώς καί ἡ ἐγγυήτρια ὅλων τῶν Ἑλλήνων Ρωμιῶν!
Εἶναι πολύ συγκινητικό τὸ γεγονὸς ὅτι σήμερα στόν ὀρθόδοξο χῶρο λατρείας ἀριθμοῦνται πάνω ἀπό δέκα χιλιάδες προσωνύμια τῆς Παναγιάς. Τά περισσότερα μοναστήρια εἶναι ἀφιερωμένα στό πρόσωπό της, καθώς καί πάρα πολλοί Ἱεροί Ναοί. Ἐπίσης, τά θαύματα πού ἔχουν καταγραφεῖ εἶναι ἀμέτρητα, ὅπως καί τά ἀφιερώματα, τά τάματα καί τά καντήλια πρὸς τιμήν Της.
Εἶναι τό μοναδικό πρόσωπο πού τιμήθηκε ἀπό τό Θεό τόσο πολύ,ὥστε νά ὀνομάζεται Παναγία, δηλαδή πάνω ἀπό ὅλους τούς Ἁγίους καί ὅλες τίς Ἀγγελικές Δυνάμεις. Τοῦτο ὀφείλεται στὸ ὅτι ἡὙπεραγία Θεοτόκος δέχθηκε στά σπλάχνα της τόν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστόν, τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος καί ἐν συνεχείᾳ τοῦ ἔδωσε τήν ἀνθρώπινη σάρκα γιά τή σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Μπορεῖ ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος νά μήν κατανοεῖ πλήρως τό σωτηριολογικό ἔργο τοῦ Θεοῦ διά τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐκεῖνο,ὅμως, πού κατανοεῖ συνειδητά εἶναι τή μητρότητά της, διότι ,ὅπως ἀκριβῶς ἡὙπεραγία Θεοτόκος ἀγκαλιάζει τό Δημιουργό τοῦ σύμπαντος κόσμου, κατά τόν ἴδιο τρόπο ἀγκαλιάζει καί ὅλους τούς ἀνθρώπους πού προστρέχουν στήν πρεσβεία της.
Γιά τὸ λόγο αὐτό, ἡ Παναγία ἀποκαλεῖται καί μητέρα ὅλου τοῦ κόσμου· ταυτόχρονα, ὅμως , εἶναι καὶ ἡ προσωπική καταφυγή καί ἀσφάλεια γιά τόν καθένα μας ξεχωριστά,γιὰ κάθε πονεμένο, πικραμένο, ἀδικημένο, ἀσθενή καί ἐγκαταλελειμμένο.
Στό πρόσωπο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου εἶναι ἀφιερωμένος καί ὁ τελευταῖος μήνας τοῦ ἐκκλησιστικοῦ ἔτους, ὁ Αὔγουστος. Καθημερινῶς, σέ ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς ἐπιτελεῖται ἡἹερά Παράκληση,κατὰ τὴν ὁποία ὁ κάθε ἐν μετανοίᾳ χριστιανός ζητᾶ τήν πρεσβεία Της βιώνοντας κατ’ αὐτόν τόν τρόπο ἕνα σύντομο Πάσχα μέσα στό καλοκαίρι, μέ ὅλα τά χαρακτηριστικά τῆς Σαρακοστῆς, ὅπως ἡ αὐστηρή νηστεία, ἡ προσευχή καί ἡ ἐγκράτεια.
Εἶναι εὐκαιρία, λοιπόν, γιά ὅλους ἐμᾶς, πού ἔχουμε παραμελήσει τήν ψυχή μας ἤ ἔχουμε τραμαυτιστεῖ ἀπό τόν ὄφιν τῆς ἁμαρτίας , νά ξεκινήσουμε μέ ἰδιαίτερη προσπάθεια νά ἀνακαλύψουμε, ὅτι ἡ μητρότητα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου μᾶς περιμένει.
Ὅτι ,πράγματι, μπορεῖ νά σταθεῖ δίπλα μας, ὅπως τό ἔχει ἀποδείξει, ἄλλωστε, ὄχι μόνο σέ ἐμένα τόν ἄνθρωπο, ἀλλά καί σὲ ὁλόκληρο τὸ ἔθνος ,πού σήμερα δοκιμάζεται ὅσο ποτέ ἄλλοτε.
Ἀρκεῖ ἡ καρδιά μας νά κλίνει γόνυ μετανοίας καὶ νά ψελίσουμε μέ τά χείλη μας τίς λέξεις ‘’Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς''
+ ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
