Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο Γέροντος Ἀμβροσίου
Σάββατο20Ιούνιος2015
Τεσσαρακονθήμερο Μνημόσυνο Γέροντος Ἀμβροσίου
Συμπληρώθηκαν σαράντα ἡμέρες ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος τῆς Σκήτεως τῶν Ἁγίων Πατέρων Χίου, π. Ἀμβροσίου Ψωμιά.
Πρὸς τοῦτο μετέβη καθηκόντως στὴν ἁγιοτόκο νῆσο ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, συνοδευόμενος ἀπὸ τὸν π. Μιχαήλ, τὸν π. Θεόφιλο καὶ τὸ διάκονο Λεωνίδα, γιὰ τὴν τέλεση τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ τοῦ ἱεροῦ μνημοσύνου ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος.
Ἀπὸ νωρὶς τοῦ πρωινοῦ τοῦ Σαββάτου προσῆλθαν στὸ Καθολικὸ τῆς Σκήτεως πνευματικὰ τέκνα τοῦ Γέροντος, καθὼς καὶ φίλοι καὶ συμπαραστάτες τῆς Σκήτεως, γιὰ νὰ συνενώσουν τὶς προσευχές τους. Κοινώνησε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων ἡ ἀδελφότητα τῆς Σκήτεως. Ἀκολούθησε ἡ Ἀκολουθία τοῦ μνημοσύνου κατὰ τὴν ἁγιορείτικη τάξη καὶ τρισάγιο ἐπὶ τοῦ μνήματος τοῦ μακαριστοῦ.
Στὴν ὁμιλία του ὁ Ἐπίσκοπός μας ἀνέφερε πὼς ὁ θάνατος εἶναι ἡ μοναδική μας κληρονομιὰ ἅμα τῇ γεννήσει μας. Ἀπὸ τὸ βάρος αὐτῆς τῆς κληρονομιᾶς μᾶς ἀπάλλαξε ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι γιὰ τὸν πιστεύοντα καὶ βαπτισθέντα στὸ ὄνομά Του μετὰ τὸν σωματικὸ θάνατο ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση καὶ ἡ ἀποκατάσταση σὲ ζωή ἀνώτερη καί ἀπὸ αυτή τὴν προπτωτικὴ καὶ παραδείσια. Ἀρκεῖ ἡ ζωή μας νὰ εἶναι μία διαρκῆς προσπάθεια διατήρησης τῆς χάριτος καὶ ἁγιότητος τοῦ Βαπτίσματός μας διὰ συνεχοῦς ἀγῶνος καθάρσεως καὶ φωτισμοῦ.
Ὁ Γέροντας Ἀμβρόσιος, πατὴρ ἑκατοντάδων πνευματικῶν τέκνων, ὑπῆρξε ἄνθρωπος προσευχῆς καὶ ἐλεημοσύνης καὶ τὸ μνημόσυνο ποὺ τελοῦμε σήμερα γίνεται γιὰ νὰ ἀπελευθερωθεῖ ἡ ψυχή του ἀπὸ κι αὐτὰ ἀκόμα τὰ μικρὰ καὶ ἀνεπαίσθητα βάρη καὶ νὰ πετάξει ἐλεύθερη στὸ θρόνο τοῦ Κύριου. Χρέος ὅλων ὅσων τὸν γνώρισαν καὶ εὐεργετήθηκαν ἀπὸ ἐκεῖνον εἶναι νὰ τὸν θυμοῦνται στὶς προσευχές τους, ὥστε κι ἐκεῖνος ἀνάλογα μὲ τὴν παρρησία ποὺ θὰ λάβει νὰ μεσιτεύει γιὰ ὅλους καὶ ἰδιαίτερα γιὰ τὴ Σκήτη τῶν Ἁγίων Πατέρων. Τὸ ἔργο, τὸ ὁποῖο παρέλαβε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους προκατόχους του, ἀσφαλῶς καὶ αὐξήθηκε καὶ κραταιώθηκε διὰ κόπων καὶ μόχθων τοῦ ἰδίου. Ὅμως ἡ θεία Χάρις τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ ποὺ εὐδόκησε νὰ ὑπάρχει μέχρι καὶ σήμερα ζωντανὴ μαρτυρία ἀσκητικῆς ζωῆς καὶ πολιτείας σὲ αὐτὸν τὸν εὐλογημένο χῶρο θὰ συνεχίσει νὰ σκέπει καὶ νὰ προνοεῖ γιὰ τὸ μέλλον,ἐφόσον καὶ ἡ ἀδελφότητα πορευθεῖ σύμφωνα μὲ τὰ θέσμια καὶ τὶς παραδόσεις τῆς Ἐκκλησίας μας.
Στὸ τέλος παρετέθη τράπεζα ἀπὸ τὴν Ἀδελφότητα.
Ὁ Ἐπίσκοπός μας πρὸ τῆς ἀναχωρήσεώς του εἶχε τὴν εὐκαιρία νὰ συνομιλήσει μὲ τοὺς πατέρες τῆς Σκήτεως πρὸς ρύθμιση καὶ ἐπίλυση τινῶν ζητημάτων σχετικῶν μὲ τὴ διατήρηση τῆς μοναστικῆς τάξεως καὶ σειρᾶς καὶ τῆς ἀπρόσκοπτης λειτουργίας καὶ ζωῆς τῆς Σκήτεως.
