Τιμήθηκε μεθεόρτως ἡ μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἐθνοϊερομάρτυρος καὶ Ἰσαποστόλου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, τοῦ καὶ προστάτου τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας μὲ νυκτερινὴ Θεία Λειτουργία στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, προεξάρχοντος τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας περιστοιχουμένου ἀπὸ τὸν ἱερὸ κλῆρο, ὑπὲρ ὑγείας, φωτίσεως, προόδου καὶ ἐνισχύσεως τῆς μαθητιώσας νεολαίας, τῶν παιδιῶν τῶν κατηχητικῶν σχολείων καὶ πάντων τῶν ἐνασχολουμένων μὲ τὸ ἔργο τῆς κατηχήσεως ἐπὶ τῇ ἐνάρξει τῆς νέας σχολικῆς καὶ κατηχητικῆς χρονιᾶς.
Στὴν ὁμιλία του ὁ Σεβασμιώτατος ἀναφέρθηκε σὲ δύο στοιχεῖα τῆς προσωπικότητος τοῦ τιμωμένου Ἁγίου: τὴν φιλοθεΐα καὶ τὴν φιλοπατρία του. Χαρακτηριστικὰ εἶπε: «Αὐτὸ τὸ ταπεινό, στὸ ἀνάστημα καὶ στὸν χαρακτήρα γεροντάκι πῆρε εὐχὴ ἀπὸ τὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη νὰ ἐξέλθει ἀπὸ τὴ μετάνοιά του στὸ Ἅγιον Ὄρος, γιὰ νὰ ὀργώσει τὴ σκλάβα Πατρίδα καὶ μὲ τὸ κήρυγμά του νὰ ἀφυπνίσει τὸ ὑπόδουλο γένος. Ἦταν μία ἀπὸ τὶς κύριες αἰτίες ποὺ οἱ ραγιάδες Ἕλληνες παρέμειναν Ἕλληνες καὶ Χριστιανοί. Ἐπέμενε στὴ διατήρηση τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσας μέσα στὰ ἑλληνικὰ σπίτια ποὺ υἱοθετοῦσαν ὁλοένα τὴν τουρκικὴ διάλεκτο, διότι ἡ ἀπώλειά της θὰ ἔφερνε καὶ τὸν ἐξισλαμισμό.
Ἐκεῖνος ἦταν ποὺ ἔλεγε πὼς καλύτερα οἱ Ἕλληνες ὑπόδουλοι στὸ τούρκικο φέσι παρὰ στὴν παπικὴ τιάρα. Καὶ φτάσαμε σήμερα νὰ εἴμαστε ἐθνικά, οἰκονομικὰ καὶ πολιτιστικὰ ἐξαρτημένοι ἀπὸ τὴ δύση.
Στὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας διαβάστηκε τὸ εὐπρεπισμένο ἐπὶ δίσκου κόλλυβο τοῦ Ἁγίου καὶ ὁ Ποιμενάρχης μας διάβασε τὴν ἰδιαίτερη εὐχὴ ὑπὲρ φωτίσεως καὶ ἐνισχύσεως τῶν μαθητῶν γιὰ τὴ νέα σχολικὴ χρονιά.
