Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,
Μὲ πατρικὴ ἀγάπη πρὸς τὸν καθένα σας, παρακαλῶ καὶ λέω: ἂς φερθοῦμε μὲ σύνεση! Ἂς φερθοῦμε ἔξυπνα καὶ ἂς ἁρπάξουμε τὴν εὐκαιρία ποὺ μᾶς δίνει σήμερα ἡ Ἐκκλησία!
Τὸ Πάσχα δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ ἔθιμο. Τὸ Πάσχα δὲν εἶναι γιὰ νὰ ἔρθουμε γιὰ πέντε λεπτὰ στὴν Ἐκκλησία, νὰ λάβουμε τυπικὰ τὸ Ἅγιο Φῶς καὶ νὰ φύγουμε γιὰ τὸ οἰκογενειακὸ τραπέζι. Τὸ Πάσχα εἶναι τὸ μεγαλύτερο κήρυγμα ποὺ διαχρονικὰ ἀπευθύνει στὸν καθέναν ξεχωριστὰ ὁ Ἰησοῦς Χριστός, Ἐκεῖνος ὁ Ὁποῖος Σταυρώθηκε γιὰ τὸν καθέναν ξεχωριστά, γιὰ ἐμένα, γιὰ ἐσένα, γιὰ ὅλους μας.
Τὸ Πάσχα μεταφράζεται ὡς «πέρασμα» καὶ δηλώνει τὸ πέρασμά μας ἀπὸ τὸν θάνατο στὴν ἀληθινὴ Ζωή, τὸ ὁποῖο ἔγινε ἐφικτὸ μὲ τὸ συγκλονιστικότερο γεγονὸς τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας· τὴν ἔνδοξη Ἀνάσταση τοῦ Θεανθρώπου.
Ἡ Ἀνάσταση εἶναι τὸ κεντρικὸ μήνυμα τῆς πίστης μας. Τὸ ὅτι εἴμαστε Χριστιανοὶ τὸ ὀφείλουμε στὸ ὅτι ὁ Χριστὸς Ἀνέστη ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ ἔδωσε τὴν πολυπόθητη ἀπάντηση ποὺ αἰῶνες περίμενε ὅλη ἡ ἀνθρωπότητα στὸ θέμα τοῦ θανάτου. Μέχρι τὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρχε μόνο ἀπορία καὶ φιλοσοφία. Ἡ Ἀνάσταση ἔφερε τὴν ἀνατροπὴ καὶ μᾶς ἔδειξε τὴν πολύτιμη ἀλήθεια ποὺ εἴχαμε ἀνάγκη. Ὁ θάνατος καταργήθηκε. Ὅσοι ἔχουν μόνιμη φροντίδα τῆς ζωῆς τους νὰ ζοῦν, νὰ ὑπάρχουν καὶ νὰ ἀναπνέουν γιὰ νὰ ἀρέσουν στὸν Θεό, ἐκεῖνοι μεταβαίνουν ἀπὸ τὸν θάνατο στὴν Ζωή. Καὶ εἶναι ἐκείνη ἡ Ζωὴ τελείως διαφορετικὴ ἀπὸ τὴν παροῦσα· εἶναι ἡ ἀληθινὴ καὶ αἰώνια Ζωή, ὅπου ἡ λύπη, ὁ πόνος, ὁ στεναγμὸς καὶ ὅλες οἱ συμφορὲς εἶναι παντελῶς ἀνύπαρκτες.
Ἂς κάνουμε τὴν χάρη στὸν ἑαυτό μας νὰ ἀσχοληθεῖ μὲ τὸ ἐρώτημα: «ἐγώ, δηλαδὴ ὁ καθένας, θέλω πραγματικὰ αὐτὴ τὴν ἀληθινὴ Ζωὴ ποὺ μόνο ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ μοῦ προσφέρει»; Ἂν ναί, αὐτὸ ποὺ πρέπει νὰ κάνω εἶναι νὰ Τὸν ἀφήσω νὰ εἰσέλθει στὴν ψυχή μου καὶ νὰ τὴν γεμίσει μὲ Φῶς, ὅπως μὲ Φῶς γέμισε καὶ τὸν σκοτεινό Του Τάφο.
Ὅταν ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς φωτισθεῖ μὲ τὸ Φῶς τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ μας, τότε θὰ μεταδώσει αὐτὸ τὸ Φῶς καὶ στὴν κοινωνία μας ποὺ αὐτὴ τὴ στιγμὴ βρίσκεται στὸ σκοτάδι. Σκοτάδι εἶναι οἱ πόλεμοι ποὺ χαλοῦν τὴν εἰρηνικὴ συμβίωση τῶν ἀνθρώπων, οἱ φόνοι, τοὺς ὁποίους προκαλεῖ ἡ ἀνθρώπινη κακία, ἡ παραβατικότητα τῶν νέων, ἡ ὁποία εἶναι ἀποτέλεσμα τοῦ γεγονότος ὅτι οἱ μεγαλύτεροι δὲν φροντίσαμε νὰ δώσουμε στὰ παιδιά μας Χριστό. Ἀκόμη, σκοτάδι εἶναι οἱ ἄνομοι νόμοι ποὺ θεσμοθετοῦνται.
Τὸ σκοτάδι, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι μία ἀπουσία· ἡ ἀπουσία τοῦ Φωτός. Τὸ Φῶς αὐτὸ ἔχει ὄνομα καὶ λέγεται «Χριστός»! Ὅταν ἀφήνουμε τὸ Φῶς νὰ εἰσέλθει, τὸ σκοτάδι αὐτομάτως διαλύεται! Πανευτυχεῖς θὰ εἴμαστε ἂν Τοῦ ἐπιτρέψουμε νὰ εἰσέλθει.
Καρδιακή μου ἐπιθυμία εἶναι νὰ προχωρήσουμε στὸ ἑξῆς ἑνωμένοι καὶ συγχωρεμένοι μεταξύ μας, ἀφήνοντας τὶς μικρότητες στὴν ἄκρη. Νὰ προχωρήσουμε ἑνωμένοι τόσο μεταξύ μας, ὅσο καὶ μὲ τὴν Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία δὲν εἶναι μόνο γιὰ δύο φορὲς τὸν χρόνο! Νὰ προχωρήσουμε πιὸ δυνατοὶ καὶ γεμάτοι ἀπὸ τὴν Χαρά, τὴν Εἰρήνη καὶ τὴν Ἐλπίδα ποὺ ἔφερε στὸν κόσμο ὁ Χριστὸς μὲ τὴν Ἀνάστασή Του!
Χριστὸς Ἀνέστη!
Ἔχετε τὴν πατρικὴ ἀγάπη μου καὶ τὶς ἀρχιερατικὲς εὐχές μου!
Ὁ Ἐπίσκοπός σας,
† ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
