Σαν σήμερα 10/23 Μαρτίου, πριν από 96 χρόνια, η Ορθόδοξη Ελλάδα μας διχάστηκε σε Παλαιοημερολογίτες και νεοημερολογίτες.
Πέρασαν εννιάμισι δεκαετίες με διωγμούς, εντάσεις, απαξιώσεις, ευτελισμούς, ειρωνείες, αμφισβητήσεις κατά των πιστών που θέλησαν να μη δεχθούν την αλλαγή που επέβαλαν οι κρατούντες.
Σίγουρα έχουν κληροδοτηθεί πληγές...
Ο αγώνας των Παλαιοημερολογιτών δε δημιουργήθηκε από πείσμα ή από εμπάθεια. Αντιθέτως, εντάθηκε από την ευσέβεια για τα πάτρια της Εκκλησίας.
Αμφισβητήθηκε και απαξιώθηκε με σκληρούς διωγμούς από τους επισήμους που είχαν και έχουν τη βούλα του κράτους.
Τα σημάδια είναι ακόμη νωπά.
Διωγμοί κατά των Ορθοδόξων, όχι από δεδηλωμένους άθεους, αλλά από αδελφούς, Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι οποίοι συνδιαλέγονται με κάθε αιρετικό, ενώ οι παλαιοημερολογίτες θεωρούνται «φανατικοί, οπισθοδρομικοί».
Εννιάμισι δεκαετίες διχασμός!
Εύχομαι να υπάρξει το ενδιαφέρον με Ορθόδοξη σύνεση και συμπάθεια για να επανέλθει η κανονική τάξη όπως οι Άγιοι Πατέρες ορίζουν, ακυρώνοντας κάθε ιδιοτέλεια και σκοπιμότητα που τραυμάτισε την ενότητα.
Την ενότητα, για την οποία ένδακρυς στον κήπο της Γεθσημανή προσευχήθηκε ο Γλυκύς Ιησούς.
+ ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος
