«Σήμερον τῆς εὐδοκίας Θεοῦ τὸ προοίμιον. Σήμερον ἡ Ἁγία ἐν Ναῷ Ἀγίῳ εἰσέρχεται». Περισσότερα...

   Η μνήμη του Αγίου Αποστόλου και Ευαγγελιστού Ματθαίου τιμήθηκε με την πρέπουσα λαμπρότητα στον Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ασπροπύργου, καθώς άγει τα ονομαστήρια του ο εφημέριος του Ναού αιδεσιμώτατος π. Ματθαίος Μαβίδης. Περισσότερα...

   «Τοῖς χρυσαυγέσι λόγοις σου, ἡ Χριστοῦ Ἐκκλησία, φαιδρύνεται λαμπρύνεται, ὦ Χρυσόστομε Πάτερ». Με τα λόγια αυτά ο υμνωδός παρουσιάζει το πανηγυρικό πνεύμα με το οποίο η Εκκλησία τιμά την μνήμη του «Χρυσού την γλώτταν», μαρτυρικού Ιεράρχου και Οικουμενικού Διδασκάλου, Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Εξαιρέτως δε, φαιδρύνεται η εν Αττικοβοιωτία παροικούσα Εκκλησία, καθώς την ημέρα αυτή άγει τα ονομαστήρια του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος.     Για τον λόγο αυτό, ανήμερα της εορτής τελέσθηκε ο Όρθρος και Αρχιερατικό Συλλείτουργο στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχους μας, Αττικής και Βοιωτίας Χρυσοστόμου, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γεροντίου και Θεσσαλονίκης κ. Γρηγορίου, των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Μεθώνης κ. Αμβροσίου και Γαρδικίου κ. Κλήμεντος, Ιερέων και Διακόνων.    Ως είθισται, η παρουσία προς προσκύνηση αποτμήματος Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ιωάννου προσθέτει έναν ξεχωριστό τόνο στο πανηγυρικό κλίμα της ημέρας.     Το αναλόγιο πλασιώθηκε από τους αυταδέλφους Ιεροψάλτες του Ναού, κ. Βασίλειο και κ. Εμμανουήλ Αβραμίδη, και από τον χοράρχη της Μητροπόλεως μας, κ. Ιωάννη Κιαχόπουλο.     Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Θεσσαλονίκης κ. Γρηγόριος, ο οποίος στην αρχή της ομιλίας του δήλωσε τον προβληματισμό του σε ποια πτυχή του βίου του εορτάζοντος Αγίου να αναφερθεί, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν αξεπέραστο αδάμαντα, η ζωή και το έργο του οποίου για να αναλυθούν ικανοποιητικώς  θα χρειάζονταν ολόκληροι τόμοι. Εντούτοις, προχώρησε τον λόγο του κάνοντας αναφορά στις πλείστες αγωνίες και δοκιμασίες που βίωσε ο Άγιος Ιεράρχης, τις οποίες, όμως, δεν επέτρεψε να τον καταβάλλουν, αλλά μεταχειρίσθηκε ως ευκαιρίες για να προσεγγίζει όλο και περισσότερο τον Θεό. Ο Ιερός Χρυσόστομος αντίκριζε αυτό που κάθε άνθρωπος αντικρίζει∙ έναν Γολγοθά με τρεις Σταυρούς: τον Σταυρό της σωτηρίας που μας παρέχει ο Κύριος, τον σταυρό της ομολογίας του εκ δεξιών Ληστού και τον σταυρό της αρνήσεως του εξ ευωνύμων. Από τους τρεις, όμως, επέλεξε τον πρώτο, σύμφωνα με τη δύναμη και τη θέληση του. Κάθε ανθρώπου η ζωή είναι μια σταύρωση, όποιον σταυρό και αν επιλέξει. Και οι τρεις σταυροί περιέχουν θλίψεις και στεναχώριες. Εφόσον, λοιπόν, ούτως ή άλλως σηκώνουμε έναν σταυρό, ας προσέξουμε μην ο σταυρός αυτός είναι της αρνήσεως που οδηγεί στην οδύνη τόσο της παρούσης όσο και της μελλούσης ζωής.     Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε -προσωπικώς και εκπροσωπών την Ιερά Σύνοδο- έτη πολλά, πολύκαρπα και καλλίκαρπα στον εορτάζοντα Μητροπολίτη μας, τον οποίο ευχαρίστησε εκ βάθους καρδίας για όλο τον αγώνα στον οποίο αναλώνεται καθημερινώς για την δόξα του Θεού και την πρόοδο της Εκκλησίας.  Στραφείς δε προς το εκκλησίασμα, προέτρεψε τους πιστούς να προσεύχονται υπέρ του πνευματικού πατρός τους, διότι η πνευματική σχέση είναι ανώτερη από την σαρκική, και να τον στηρίζουν όχι με πολλά, αλλά με έναν καλό λόγο και ένα χαμόγελο. Τόνισε δε ότι η στήριξη αυτή είναι απαραίτητη για να προοδεύσει το έργο.     Προ της απολύσεως τελέσθηκε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των μακαριστών Ιεραρχών Χρυσοτόμου Αθηνών, Χρυσοστόμου Μαγνησίας, Χρυσοστόμου Έτνα και Γεροντίου Πειραιώς Α', ο οποίος σαν σήμερα εκοιμήθη (+1994).     Με το πέρας της Λειτουργίας τον Σεβασμιώτατο προσφώνησε ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως μας π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδης, ο οποίος εκπροσωπών την Λυδία, τους Υμνωδούς και τα λοιπά στελέχη της Μητροπόλεως μας, απηύθυνε λόγους υικού σεβασμού προς τον Σεβασμιώτατο (δείτε εδώ). Συν τοις άλλοις είπε: «Εκτός από τις εόρτιες ευχές, αισθάνομαι έντονα την ευθύνη να εκφράσω -εκ μέρους όλων- και τις από καρδιάς ευχαριστίες για την πνευματική φροντίδα, την πατρική προστασία, την καθοδηγητική συμπαράσταση και την παραμυθητική υποστήριξη·τη στήριξη, την ενδυνάμωση, το κουράγιο που μας παρέχετε όλα αυτάτα χρόνια, ώστε τώρα, στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε, να στεκόμαστε ακόμη εδώ, όλοι, σε τούτο τον ευλογημένο Ναό, δυνατοί και ενωμένοι».    Τέλος, οι φορείς της Μητροπόλεως μας έκαναν συμβολικά δώρα προς τον Σεβασμιώτατο, ως ελάχιστα δείγματα ευγνωμοσύνης. Εκ μέρους των παιδικών κατασκηνώσεων «Το Περιβόλι  της Σουμελά» η αρχηγός της κατασκήνωσης των κοριτσιών, Χρυσάνα Γυριχίδη, προσέφερε στον Σεβασμιώτατο έναν πίνακα ζωγραφικής που περιέχει σύμβολα της Ελληνικής Επανάστασης μέσα από την λέξη «Η Κληροδότρια». Η Κληροδότρια αποτέλεσε την κεντρική ιδέα των δραστηριοτήτων της Μητροπόλεως μας ενόψει του εορτασμού των 200 ετών από την Eθνική παλιγγενεσία.     Εκ μέρους της Λυδίας και των Υμνωδών η κατηχήτρια Ελισάβετ Λαζαρίδη προσέφερε μία ασημένια κλειδοθήκη που αναπαράγει το τύπωμα μιας χρυσής σφραγίδας του Ιωάννη Καποδίστρια με αναπαράσταση φοίνικα που φέρει στην κορυφή του τον Σταυρό, το έμβλημα της πρώτης κυβέρνησης της Ελλάδας (1827-1831).     Εκ μέρους των Κατηχητών Σχολείων της Μητροπόλεώς μας, η Διακόνισσά και Κατηχήτρια του Καθεδρικού Ι.Ν. Αγ. Νικολάου, Αφροδίτη Μουρατίδη,  προσέφερε την «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους».    Εκ μέρους της φιλοπτώχου αδελφότητας η κα. Νίνα Μαυρίδη προσέφερε μία ανθοδέσμη.     Εκ μέρους των ενοριτών του Καθεδρικού ο π. Μιχαήλ προσέφερε μια σφυρηλατημένη εικόνα του Ιερού Χρυσοστόμου.     Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας συγκινημένος εξέφρασε ευχαριστίες προς τους προσελθόντας Αρχιερείς και τις αντιπροσωπείες μοναστικών αδελφοτήτων, τα πνευματικά τέκνα του και τα στελέχη της Ιεράς Μητροπόλεως που διοργάνωσαν αυτή την αφιέρωση προς τιμήν του.    Ακολούθως, η εκκλησιαστική επιτροπή παρέθεσε τράπεζα στους πανηγυριστές.             Περισσότερα...

   «Ἐνεδρεύσωμεν τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι, καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν», αναφέρει χαρακτηριστικά ο σοφός Σολομών. Οι Άγιοι Πατέρες το ανάγνωσμα αυτό θέσπισαν για την μνήμη του Αγίου που απόψε και αύριο καυχομένη τιμά η Εκκλησία μας, του Μαρτύρων ἐφαμίλλου, του Ἀγγέλων ἰσοστασίου, του Ἀποστόλων ὁμοτρόπου, Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Τα λόγια αυτά βρίσκουν αντίκρισμα στο πρόσωπο του Θεοφόρου Πατρός, ο οποίος αγαπώντας την δικαιοσύνη και την ορθή τάξη στην Εκκλησία, δεν δίσταζε να ελέγχει τα κακώς κείμενα. Ο έλεγχος του αποτέλεσε την αφορμή για την αρχή των προσωπικών του οδείνων που είχαν ως αποτέλεσμα τον ομολογιακό του θάνατο στην οδό της εξορίας.    Η κοίμηση του συνέβη την 14η Σεπτεμβρίου, αλλά λόγω της εορτής της Υψώσεως του Σταυρού, μεταφέρθηκε κατά την 13η Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία ο Άγιος επανήλθε στον Πατριαρχικό Θρόνο της Βασιλεύουσας μετά την πρώτη του παράνομη εξορία.    Η ημέρα αυτή για την τοπική μας Εκκλησία αποτελεί σημείο αναφοράς, δεδομένου ότι άγει τα ονομαστήρια του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.     Επί τη λαμπρή πανηγύρει τελέσθηκε στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του εορτάζοντος Μητροπολίτου μας, συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου.      Ομιλία σχετική με τον χρυσεπώνυμο Άγιο εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Δημητριάδος, ο οποίος αναφέρθηκε στην σοφία που αποτελούσε από αρχαίων χρόνων προσφιλή αναζήτηση των Ελλήνων. Η αγάπη των Ελλήνων για την σοφία, η φιλοσοφία, υπήρξε η αιτία να δεχθούν αβίαστα και με πολλή χαρά την ενυπόστατον σοφία του Θεού. Η κατά Θεόν σοφία είναι ανεξάρτητη από την κοσμική σοφία. Για τον λόγο αυτό, κάποιος αγράμματος, πλήν όμως ενωμένος με τον Θεό, Χριστιανός είναι πάνσοφος. Με την σοφία τους οι Άγιοι Πατέρες και δη ο Ιερός Χρυσόστομος κατάφεραν να σώσουν πλήθη ψυχών. Μάλιστα, το έργο αυτό δεν έπαψε αλλά συνεχίζει μέσα από τα γραπτά κείμενα που άφησαν ως πνευματική κληρονομιά σε όλους εμάς.    Ακολούθως, ο Σεβασμιώτατος εστίασε στην ανάγκη για ενότητα της Εκκλησίας, την ενότητα για την οποία μέχρι θανάτου εργάσθηκε ο Ιερός Χρυσόστομος. Κλείνοντας δε τον λόγο του, ευχήθηκε με τις πρεσβείες του Χρυσορρήμονος Ιωάννου, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας να έχει την κατ’ άμφω υγεία και την εξ ύψους δύναμη για να φέρει εις αίσιον πέρας τη βαρύτατη αποστολή που έθεσε στους ώμους του η Εκκλησία, αναβιβάζοντας τον στο σταυρικό αρχιερατικό αξίωμα.    Εν κατακλείδι, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Δημητριάδος, αντευχόμενος υγεία ψυχής και σώματος επ’ αγαθώ της Εκκλησίας, καθώς και τους προσελθόντας κληρικούς και λαϊκούς.     Σημειωτέον, ότι στις Ιερές Ακολουθίες τόσο του Εσπερινού όσο και του αυριανού Όρθρου και της Θείας Λειτουργίας, βρίσκεται προς προσκύνηση απότμημα του μαρτυρικού Λειψάνου του Αγίου Χρυσοστόμου χάριν ευλογίας.     Με το πέρας του Εσπερινού, τα παιδιά του κατηχητικού του Ιερού Ναού Αγίου Γεωργίου Άνω Λιοσίων απήγγειλαν εμπνευσμένο και καλαίσθητο ποίημα προς τιμήν του Σεπτού μας Ποιμενάρχου, ο οποίος με συγκίνησε το άκουσε και ευχαρίστησε τα παιδιά και τους υπεύθυνους.     Ακολούθως, αντιπροσωπεία παιδιών του κατηχητικού του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου Ασπροπύργου, συνοδευομένων  από τον εφημέριο π. Ματθαίο Μαβίδη και τους κατηχητές Ηλία Κουιμτσίδη και Σοφία Μεσαριτσίδη προσέφεραν στον Σεβασμιώτατο μία αρχιερατική ράβδο ως δείγμα ευγνωμοσύνης για τον πνευματικό αγώνα της διαποίμανσης των λογικών προβάτων της Ιεράς Μητροπόλεως μας.   Περισσότερα...

Τὴν Δευτέραν, 09/22-11-2021, συνῆλθεν εἰς τετάρτην (ἔκτακτον) Συνεδρίαν τοῦ τρέχοντος Ἐκκλησιαστικοῦ Ἔτους, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος, ὑπὸ τὴν Προεδρίαν τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλινίκου, καὶ τῇ συμμετοχῇ ἑτέρων ἑπτὰ Ἀρχιερέων, ἐξ Ἑλλάδος μέσῳ τηλεδιασκέψεως καὶ συνεζήτησεν ἐπὶ τοῦ μόνου θέματος τῆς ἡμερησίας διατάξεως, τὰ νέα μέτρα τῆς Ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως ἕνεκα τῆς πανδημίας ἀναφορικῶς πρὸς τοὺς χώρους λατρείας καὶ ἀπεφάσισε τὰ ἑξῆς: Παραμένουσα σταθερὰ εἰς τὰς προειλημμένας ἀποφάσεις Αὐτῆς, ἐπαναλαμβάνει μετ᾽ ἐπιτάσεως ὅτι τὸ θέμα τοῦ ἐμβολιασμοῦ ἢ μὴ δὲν εἶναι ἐκκλησιαστικόν, ἀλλὰ κυρίως ἰατρικόν. Διὰ τοῦτο οὐδεὶς ἐκ τῶν Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας ΓΟΧ Ἑλλάδος ἐπιτρέπεται νὰ δίδῃ εἴτε προτρεπτικάς, εἴτε ἀποτρεπτικὰς συμβουλὰς διὰ τὸν ἐμβολιασμόν τινος, ἄλλως φέρει εὐθύνην διὰ τὰς συνεπείας τῶν συμβουλῶν αὐτοῦ. Ἡ ἀσθένεια τοῦ λεγομένου κορωνοϊοῦ εἶναι ὑπαρκτὴ καὶ θανατηφόρος καὶ ἤδη διαπιστοῦνται ἀπώλειαι ζωῶν εἰς τὸ φιλικὸν καὶ οἰκογενειακὸν περιβάλλον ἑκάστου, ἀλλὰ καὶ εὐρύτερον. Διὸ καὶ εἶναι ἀναγκαία ἡ τήρησις μέτρων προστασίας ἐκ μέρους ὅλων. Ἀντιτιθέμεθα εἰς τὸν διαχωρισμὸν τῶν πιστῶν εἰς ἐμβολιασθέντας καὶ μή. Πρέπει νὰ διαφυλαχθῇ ὁ ὁμόνοια καὶ ἡ εἰρήνη μεταξὺ ὅλων, ὁ δὲ ἐμβολιασμὸς δὲν πρέπει νὰ ἐξελιχθῇ εἰς παράγοντα διχονοίας καὶ ἔριδος μεταξὺ τῶν πιστῶν. Καλοῦμεν ἅπαντας τοὺς ἀσθενοῦντας ἐξ οἱασδήποτε μεταδοτικῆς νόσου νὰ περιορίζωνται εἰς τὰς οἰκίας αὐτῶν καὶ νὰ μὴ κυκλοφοροῦν δημοσίως. Ὡσαύτως, ποιούμεθα ἔκκλησιν δι᾽ ἅπαντας τοὺς κυκλοφοροῦντας δημοσίως, ἐμβολιασθέντας καὶ μὴ ἐμβολιασθέντας, πρὸς τήρησιν τῶν ἀποστάσεων ἀσφαλείας, τακτὴν χρῆσιν ἀντισηπτικοῦ εἰς τὰς χεῖρας, χρῆσιν καλύμματος ρινὸς καὶ στόματος, ἀλλὰ καὶ τὴν τακτικὴν διενέργειαν διαγνωστικῶν ἐξετάσεων πρὸς ἀνίχνευσιν τυχὸν μολύνσεως. Λυπούμεθα ὅμως διὰ τὸ ὅτι τὸ κόστος τῶν ταχέων διαγνωστικῶν ἐξετάσεων διὰ τοὺς μὴ ἐμβολιασθέντας εἶναι σχετικῶς ὑψηλόν, ἐνῷ διὰ τοὺς ἐμβολιασθέντας εἶναι μηδενικόν. Εὐχόμεθα νὰ γίνῃ κατανοητόν, ὅτι ὁ καταναγκασμὸς φέρει ἀντίστροφα ἀποτελέσματα ἐξ ἀντιδράσεως καὶ νὰ ἀρθῇ εἰς τὸ ἄμεσον μέλλον. Τέλος, δηλοῦμεν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἡμῶν δὲν διαθέτει ἔμμισθον προσωπικόν. Ἀκόμη καὶ οἱ Κληρικοὶ ἡμῶν εἶναι ἐθελονταὶ καὶ ἄμισθοι, οἱ δὲ ἐκτελοῦντες ἐθελοντικῶς χρέη Ἐπιτρόπων εἰς τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς εἶναι συνήθως πρόσωπα μὴ ἔχοντα δυνατότητα ἢ καὶ δικαιοδοσίαν ἐλέγχου. Συνεπῶς, δὲν διαθέτει τὸν ἐλεγκτικὸν μηχανισμὸν διὰ τὸν ἔλεγχον τῶν προβλεπομένων πιστοποιητικῶν εἰσόδου εἰς τοὺς χώρους Λατρείας. Ἄλλωστε, τοῦτο δὲν συνάδει μὲ τὸ ὅλον ἦθος, τὴν ἱστορίαν καὶ τὴν Παράδοσιν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας διαχρονικῶς. Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας Περισσότερα...

   «Ἰησοῦς Χριστός χθὲς καὶ σήμερον, ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» ψάλλει με ευφροσύνη εκείνος που ατενίζει με προσοχή τον μαρτυρικό βίο του Αγίου Νεκταρίου και διακρίνει ότι ακόμη και στη σύγχρονη εποχή ο Κύριος αναδεικνύει ανθρώπους πρόθυμους να ανέβουν στον Σταυρό, να συσταυρωθούν, να συναναστηθούν και, τελικώς, να συνδοξασθούν μετ’ Αυτού.     Η μνήμη του σύγχρονου Οικουμενικού Φωστήρος, η αγιότητα του οποίου μας γεμίζει με ελπίδα ότι οι δύσκολες εποχές που διανύουμε για κάποιους ανθρώπους αποτελούν απλώς την ευκαιρία να δοκιμασθούν «ὡς χρυσὸς ἐν χωνευτηρίῳ» και να εξέλθουν καθαρότεροι και λαμπρότεροι, τιμήθηκε με σεμνότητα και δέος στην Ιερά Μονή Αγίων Πατέρων Χίου και στο Ιερό Ησυχαστήριο Αγίου Νεκταρίου Αχαρνών.    Το απόγευμα της Κυριακής τελέσθηκε ο Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου, στο Καθολικό της Ιεράς Μονής Αγίων Πατέρων, κτίτωρ της οποίας υπήρξε ο Γέροντας του Αγίου Νεκταρίου, Όσιος Παχώμιος, εκείνος που τον εισήγαγε στην αγιοπνευματική ζωή της Μοναχικής Πολιτείας. Σημειωτέον ότι όπισθεν του Καθολικού και πλησίον του κενοταφίου του Αγίου Παχωμίου βρίσκεται το Παρεκκλήσιο του Αγίου Νεκταρίου, όπου λόγω των εργασιών ανακαίνισης δεν κατέστη δυνατό να τελεσθεί εκεί ο Εσπερινός ως είθισται.    Αμέσως μετά τον Εσπερινό, ο Σεβασμιώτατος μετέβη στις Αχαρνές Αττικής, όπου χοροστάτησε στον Εσπερινό της Ιεράς Αγρυπνίας προς τιμήν του Αγίου Νεκταρίου, στο ομώνυμο Ησυχαστήριο, όπου προΐσταται ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Παρθένιος.     Στην ομιλία του ο Μητροπολίτης μας αναφέρθηκε στο μεγαλείο της ταπείνωσης του Αγίου Νεκταρίου, μέσω της οποίας κατόρθωσε όλες τις αρετές που οφείλουν να κοσμούν τον κάθε Χριστιανό∙ την αγάπη, την πραότητα, την αοργισία, την υπομονή και την συγχώρεση. Κλείνοντας τα ώτα της ψυχής του απέναντι στις συκοφαντίες, τις προσβολές, την απαξίωση και την εξαθλίωση, εργάσθηκε δυναμικά με αποκλειστικό στόχο να αρέσει στον Κύριο και Θεό μας, ο Οποίος τον τίμησε και τον ανέδειξε Άγιο πολύ νωρίς στη συνείδηση των Ορθοδόξων.     Στο σημείο αυτό, ο ριζαρίτης Ποιμενάρχης μας, εξιστόρησε τα περί μιας σύγχυσης που προξένησε η τόσο σύντομη αγιοκατάταξη σε μία αγιορειτική αδελφότητα. Συγκεκριμένα, κάποιοι Πατέρες, απόρησαν αν όντως θα έπρεπε να τιμούν ως Άγιο τον Πενταπόλεως Νεκτάριο, με αποτέλεσμα η αδελφότητα να διχασθεί. Ο Ηγούμενος, τότε, είπε στους Πατέρες: «Παιδιά μου, αφιερωθήκαμε στην Αγάπη του Θεού. Δεν μας αρμόζουν αντιπαραθέσεις. Ας προσευχηθούμε καρδιακά και πιστεύω ότι αν και είμαστε  ανάξιοι, ο Θεός θα μας φανερώσει την αλήθεια». Πράγματι, ύστερα από λίγες μέρες, στο κελί του Ηγουμένου εμφανίσθηκε ο Επίσκοπος Νεκτάριος και είπε στον Ηγούμενο: «ξέρεις γιατί με έχει Άγιο ο Τριαδικός Θεός; Διότι πάντοτε συγχωρούσα και ποτέ δεν αντιμίλησα στις κατηγορίες». Το γεγονός αυτό διέσπασε κάθε αμφισβήτηση που ταλάνιζε τους Πατέρες, σχετικά με την Αγιότητα του Θεοφόρου Πατρός.    Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε η ειρήνη να βασιλεύσει στις ψυχές όλων με τις πρεσβείες του λαοφιλούς Αγίου Νεκταρίου, ενώ επίσης ευχήθηκε έτη πολλά και καρποφόρα στον εορτάζοντα Ιεροδιάκονο π. Νεκτάριο.       Περισσότερα...

         Στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αγίου Νικολάου Αχαρνών πραγματοποίησε απόψε εσπερινή ομιλία ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος. Η μεστή σε Ευαγγελικά μηνύματα ομιλία, που εκφωνήθηκε εν μέσω πυκνού εκκλησιάσματος, είχε ως θέμα την προς σωτηρίαν άγουσα οδό της μετανοίας. Περισσότερα...

   Σήμερα, στη μνήμη των Αγίων Ιαματικών Αναργύρων Κοσμά και Δαμιανού, πραγματοποιήθηκε η 24η τακτική αιμοδοσία της Μητροπόλεως μας σε συνεργασία με το Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «Αττικόν» στην παρακείμενη αίθουσα του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου Ασπροπύργου. Η ανταπόκριση των μελών της τοπικής μας Εκκλησίας στο ανθρωπιστικό και συνάμα θείο έργο της δόσεως του αίματος υπέρ υγείας των χρηζόντων συνανθρώπων μας, υπήρξε για άλλη μια φορά συγκινητική και ελπιδοφόρα ξεπερνώντας κάθε προσδοκία. Περισσότερα...

   Η μνήμη του υπερμάχου της οικουμένης και ενός εκ των λαοφιλέστερων Αγίων της Ορθοδοξίας, του Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου του Μυροβλύτου, τιμήθηκε χάριτι Θεού με την δέουσα ευλάβεια.   Περισσότερα...

  Στον Ιερό Ναό Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Χαλκίδος τέλεσε την Θεία Λειτουργία ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος, σήμερα, ημέρα μνήμης του Αγίου Μάρτυρος Αρέθα.  Περισσότερα...

    Η καλλίτεκνος νήσος της Χίου τίμησε με αγαλλίαση το σεπτό της θρέμμα και αγλάισμα της, την Οσία Ματρώνα την Χιοπολίτιδα. Περισσότερα...

  Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,    81 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα ἀπὸ τὸ ἡρωϊκὸ «ΟΧΙ» ποὺ δίχως δεύτερη σκέψη ἀπάντησε ὁ Πρωθυπουργὸς τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννης Μεταξὰς στὸ αἴτημα τῆς φασιστικῆς Ἰταλίας γιὰ ἀμαχητὶ παράδοση τῆς γλυκιᾶς μας πατρίδας. Μὲ τὸ «ΟΧΙ» αὐτὸ ὁ Μεταξὰς ἐξέφρασε ὅχι ἀπλῶς τὴν προσωπική του βούληση, ἀλλὰ τὸ ὁμόφωνο «ΟΧΙ» τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ ἀπέναντι στὴν ὑποταγὴ στὶς εὐρωπαϊκὲς δυνάμεις τοῦ Ἄξονα, τὴν Ἰταλία καὶ τὴν Γερμανία. Ἡ καταλυτικὴ ἀπάντηση τοῦ Ἑλληνα Πρωθυπουργοῦ σηματοδότησε τὴν εἴσοδο τῆς μικρῆς Ἑλλάδας στὸν Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καὶ ἔκρινε τελικὰ τὴν ἔκβαση τοῦ πολέμου.    Ἤδη ἀπὸ τὶς πρῶτες πρωϊνὲς ὦρες τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940, σύσσωμοι οἱ Ἕλληνες, μετέβαιναν μὲ περισσὴ χαρὰ στὶς στρατολογικὲς ὑπηρεσίες γιὰ νὰ βρεθοῦν ἄμεσα στὴν Ἑλληνο-αλβανικὴ μεθόριο, ἀπὸ ὅπου εἰσέβαλαν οἱ Ἰταλοὶ. Πέντε μέρες εἶχαν προθεσμία γιὰ νὰ φθάσουν στο μέτωπο. Σχεδὸν ὅλοι, ὅμως, ἔφθασαν τὴν πρώτη μέρα. Εἶναι γεγονός ὅτι οἱ ἡρωϊκοὶ φαντάροι μας, ἔχοντας πάρει τὴν εὐχὴ τῶν γονιῶν τους, «μὲ το χαμόγελο στὰ χείλη» πῆγαν στὸν πόλεμο σὰν νὰ ἐπρόκειτο γιὰ πανηγύρι και, πράγματι, ἔτσι ἐξελίχθηκε. Τὸ ἔνδοξο ἔπος τοῦ ἑλληνο-ιταλικοῦ πολέμου ἐξελίχθηκε σὲ ἕνα πανηγύρι τοῦ ἀδούλωτου πνεύματος.    Μαζὶ μὲ τοὺς φαντάρους πήγαν στὸ μέτωπο καὶ χιλιάδες Ἑλληνίδες γιὰ νὰ προσφέρουν τὶς πολύτιμες ὑπηρεσίες τους στὴν ἰατρικὴ περίθαλψη καὶ τὸν ἀνεφοδιασμὸ τῶν ἀγωνιστῶν. Ἡ ἀνδρεία γυναίκα του ‘40 βρίσκει τὴ δικαίωση στὰ λόγια τοῦ σοφοῦ Σολομόντος: «Γυναίκα ἀνδρείαν τίς εὑρήσει; Τιμιωτέρα δὲ ἐστὶ λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη».    Ὁ Μουσολίνι εἰσβάλλοντας στὴν μικρὴ καὶ ἀσήμαντη Ἑλλάδα, πίστευε πὼς θὰ κάνει περίπατο ὡς τὴν Ἀθήνα. Διαψεύσθηκε, ὅμως, διότι οἱ Ἕλληνες ἦταν ἔτοιμοι νὰ πολεμήσουν «ὑπὲρ βωμῶν καὶ ἐστιῶν» μέχρις ἐσχάτων. Μπροστὰ στὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος δὲν λογαριάζαν οὔτε τὸν θάνατο.    Ἡ εἰσβολὴ τῶν Ἰταλῶν βρῆκε τοὺς Ἕλληνες ἑνωμένους σὰν μιὰ καρδιὰ. Πολιτικὲς ἰδεολογίες, τοπικὲς ἱδιοσυγκρασίες καὶ κάθε ἄλλου εἴδους διαφορές, θυσιάσθηκαν στὸν βωμό τοῦ κοινοῦ ἐθνικοῦ συμφέροντος.     Συγκριτικὰ μὲ τοὺς ἰσχυροὺς Ἰταλούς, οἱ Ἕλληνες ὑστεροῦσαν σὲ πολεμικὸ ἐξοπλισμὸ καὶ ἀνθρώπινο δυναμικό. Εἶχαν, ὅμως, τὸ δίκαιο μὲ τὸ μέρος τους. Εἶχαν τὴν πίστη, εἶχαν τὴν καρδιακὴ προσευχή, μὲ τὴν ὁποῖα κατέβαζαν ἀπὸ τὸν Οὐρανό τὴν «Ψηλόλιγνη Μαυροφόρα», αυτήν τὴν Ὑπέρμαχο Στρατηγό, τὴν Παναγία μας ποὺ σήμερα τιμοῦμε πανηγυρικὰ ὡς Ἐλευθερώτρια τοῦ Γένους. Ὑπὸ τὴν κραταιά της Σκέπη, οἱ Ἕλληνες πέτυχαν τὴν πρώτη νίκη κατὰ τῶν δυνάμεων τοῦ Ἄξονα στὴν Εὐρώπη, δίνοντας σὲ ὅλο τὸν κόσμο τὴν ἐλπίδα τῆς ἐλευθερίας. Ὅχι μόνο δὲν ἐπέτρεψαν στοὺς Ἰταλοὺς νὰ προχωρήσουν πρὸς τὰ ἐνδότερα τῆς Ἑλλάδας, ὅπως ὀνειρεύονταν, ἀλλὰ τοὺς ἀνάγκασαν σὲ ὁπισθοχώρηση, τοὺς καταδίωξαν καὶ ἔφθασαν ἔως τὴν Κλεισούρα, ἐλευθερώνοντας γιὰ τρίτη φορὰ στὴν ἱστορία τὴν μαρτυρικὴ καὶ ἀλύτρωτη Βόρεια Ἠπειρο. Μέχρι καὶ οἱ Ἰάπωνες, σύμμαχοι τῶν Γερμανῶν καὶ τῶν Ἰταλῶν, συγκλονισμένοι ἀπὸ τὸν ἡρωϊσμὸ τῶν Ἑλλήνων στρατιωτῶν ἀναφώνησαν: «Ζήτω ἡ Ἑλλάς».    Ὁ θρίαμβος τῆς Ἑλλάδας ἐνάντια στὴν Ἰταλία ἀνάγκασε τὸν αἰμοσταγὴ Χίτλερ νὰ ἐπέμβει γιὰ νὰ βάλει τέλος στὴν ἀντίσταση τῶν Ἑλλήνων. Τὶς ἡμέρες τῆς δόξας διαδέχθηκε ἡ μαύρη περίοδος τῆς τριπλῆς κατοχῆς.    Οἱ συνθῆκες διαβίωσης ὑπὸ τὴν σβάστικα, ἐξάντλησαν τὸν ἑλληνικὸ λαό. Ἄνθρωποι στὶς πλατεῖες φώναζαν μὲ ὅποια δύναμη τοὺς εἶχε ἀπομείνει: «Πεινάω, πεινάω» καὶ ἔπεφταν νεκροί. Οἱ Ἕλληνες γιὰ ἄλλη μιὰ φορά, δὲν ἔμειναν ἀδρανεῖς. Ἐξεγέρθηκαν. Δημιουργήθηκε ἡ Ἐθνικὴ Ἀντίσταση μὲ σκοπὸ τὴν ἀνατροπὴ τοῦ καθεστῶτος. Ἀπέναντι, ὅμως, σὲ κάθε πολεμικὴ ἐπιχείρηση τῶν ἀντιστασιακῶν ὀργανώσεων, οἱ κατοχικὲς δυνάμεις ἀπαντούσαν μὲ καταστροφὲς χωριῶν καὶ σφαγές ἄμαχου πληθυσμοῦ.     Εἶναι ἀμέτρητες οἱ περιοχὲς τῶν ὁποῖων καὶ οἱ πέτρες ἀκόμη βοοῦν τὴν ὠμότητα τῶν βαρβάρων Γερμανῶν, Ἰταλῶν καὶ Βουλγάρων. Τὰ ἐγκλήματα αὐτὰ κατὰ τῆς ἀνθρώπινης ὕπαρξης ὅχι μόνο δὲν ἔχουν ἀποζημιωθεῖ, ἀλλὰ δυστυχῶς ἔχουν ἀποσιωπηθεῖ μὲ πολὺ ἔντεχνο τρόπο.      Ἡ κυριαρχία τῶν Γερμανῶν στὴν Ἑλλάδα διήρκεσε ὡς τὶς 12 Ὀκτωβρίου τοῦ 1944, ὁπότε ἀναγκάσθηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὴν χώρα, καθὼς εἶχαν ἡττηθεῖ ἀπὸ τὴν Σοβιετικὴ Ἔνωση, ὅπου καὶ ἐκεὶ πολλοὶ ὁμογενεῖς πολέμησαν στὴν πρώτη γραμμὴ ἀψηφώντας τὸν θάνατο.    Τελικὰ, ὁ Μεγάλος Πόλεμος ἔλαβε αἴσιο πέρας καὶ τὸ δίκαιο ἐπικράτησε.    Ὅπως καὶ μὲ τὴν μεγάλη ἐθνικὴ ἐπέτειο τῆς 25ης Μαρτίου, ἔτσι καὶ μὲ τὴ σημερινὴ, ὁ ἑλληνικὸς λαὸς εἶναι ὁ μόνος ποὺ πανηγυρίζει ὄχι τὴν λήξη, ἀλλὰ τὴν εἴσοδο του στὸν πόλεμο.    Γιατί, ὅμως, αὐτὸ; Ἴσως γιατὶ ἀπὸ ὅ,τι φάνηκε, δὲν ἦταν ἀπλῶς ἡ εἴσοδος σὲ ἕναν πόλεμο, ἀλλὰ ἡ προσθήκη στὰ βιβλία τῆς ἱστορίας πολλῶν σελίδων γενναιότητας καὶ ἀνδρείας.    Τὴν ἀνδρεία αὐτὴ στάση τῶν Ἑλλήνων τὴν θαύμασαν φίλοι καὶ ἐχθροὶ. Ὁ Τσώρτσιλ εἶχε πεῖ ὅτι «Τοῦ λοιποῦ δὲν θὰ λέγεται ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν ὡς ἥρωες, ἀλλὰ ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν ὡς Ἕλληνες». Ὁ δὲ ἀπάνθρωπος Χίτλερ ὁμολόγησε τὰ ἐξῆς: «Ἐνώπιον τῆς Ἱστορίας εἶμαι ὑποχρεωμένος νὰ ἀναγνωρίσω ὅτι ἀπὸ τοὺς μέχρι τώρα ὰντιπάλους μας, ὁ Ἕλληνας στρατιώτης πολέμησε μὲ ἐξαιρετικὴ  γενναιότητα καὶ δὲν παραδόθηκε παρὰ ὅταν κάθε ἀντίστασή του ἦταν ἀδύνατη». Ἐνῶ κάποια ἄλλη φορὰ ἀναγνώρισε τὴ σημασία τῆς ἑλληνικῆς νίκης γιὰ τὴν αἴσια ἔκβαση τοῦ πολέμου, λέγοντας: «Ἄν οἱ Ἰταλοὶ δὲν εἶχαν ἐπιτεθεῖ εὶς τὴν Ἑλλάδα καὶ δὲν ἐχρειάζοντο τὴν βοήθειάν μας, ὁ πόλεμος θὰ εἶχε πάρει διαφορετικήν τροπήν. Θὰ εἴχαμε προλάβει νὰ κατακτήσωμεν τὸ Λένινγκραντ καὶ τὴν Μόσχαν, πρὶν πιάσει τὸ Ρωσικὸν ψύχος». Καὶ οἱ Σοβιετικοὶ μὲ ἔκδηλη εὐγνωμοσύνη ἀναγνώρισαν ἐπίσημα τὴν σημασία τῆς ἑλληνικῆς ἀντίστασης: «Ἐπολεμήσατε ἄοπλοι ἐναντίον πανόπλων καὶ ἐνικήσατε. Μικροὶ ἐναντίον μεγάλων καὶ ἐπικρατήσατε. Δὲν ἦτο δυνατὸν νὰ γίνει ἄλλως, διότι εἶσθε Ἕλληνες. Ἐκερδίσαμεν χρόνον διὰ νὰ ἀμυνθῶμεν. Ὡς Ρώσοι καὶ ὡς ἄνθρωποι σᾶς εὐγνωμονοῦμε».      Ἔτσι, λοιπὸν, ὅπως ἄλλοτε οἱ Ἕλληνες ματαίωσαν τὸν ἐπεκτατισμὸ τοῦ Ξέρξη στὴν ἀρχαιότητα,  καὶ τῶν Ἀράβων καὶ τῶν Βουλγάρων στὴν βυζαντινὴ ἐποχὴ, ἔτσι καὶ στὴ σύγχρονη ἐποχὴ ἄλλαξαν τὴν ροὴ τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας καὶ ἔσωσαν τὸν κόσμο ἀπὸ τὸν ἐπεκτατισμό τοῦ ναζισμοῦ καὶ τοῦ φασισμοῦ.    Τὸ κατανοεῖτε ἀδελφοί μου; Οἱ πρόγονοι μας ἔσωσαν τὴν ἀνθρωπότητα μὲ τὴν γενναιότητα τους. Καὶ δὲν εἶναι μακρινὲς αὐτὲς οἱ ἱστορίες. Κάποιοι ποὺ πολέμησαν σὰν λιοντάρια πάνω στὴ Πίνδο ζοῦν ἀκόμα καὶ μᾶς διδάσκουν ὅτι ἡ ἑλληνικὴ ψυχὴ μὲ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς Ὑπερευλογημένης Μητρός Του, μπορεῖ νὰ φέρει τὴν εὐλογημένη ἀλλαγή.     Ὅπως τότε, ἔτσι καὶ σήμερα, ὅπου ἀκούγονται μόνο λόγια καὶ εὺχολόγια, εἶναι καθήκον νὰ μιμηθοῦμε τὸ παράδειγμα τους. Νὰ μιμηθοῦμε τὴν θυσία τους, τὴν εὐλάβεια τους, τὴν πίστη τους. Νὰ μιμηθοῦμε τὰ κίνητρα τους. Δὲν πολέμησαν γιὰ τὴν προβολὴ, μὰ γιὰ νὰ ζεῖ ὁ κόσμος σήμερα ἐλεύθερος. Οἱ περισσότεροι δὲν τιμήθηκαν ὅπως τοὺς ἄξιζε. Ἄλλοι, πάλι, κείτονται ἀκόμη στὰ ἀλβανικὰ βουνὰ ἄταφοι. Αὐτοὺς ἡ ἱστορία δὲν θὰ τοὺς τιμήσει μὲ τὰ ὀνόματα τους, διότι αὐτὰ τὰ γνωρίζει πλέον μόνο ὁ Θεός. Θὰ τοὺς τιμήσει ὅμως ὡς Ἀγνώστους Στρατιῶτες.     Ἡ καταγωγὴ μας ἀπὸ αὐτοὺς μᾶς γεμίζει μὲ ἐθνικὴ ὑπερηφάνεια. Τὰ αἴματα τους, ὅμως, μᾶς φορτώνουν ἔνα ἀκόμη βαρύτατο χρέος, ἕνα καθήκον νὰ μὴν τοὺς ξεχάσουμε, ἀλλὰ νὰ εὐχόμαστε γιὰ αὐτούς: «Παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος παιδιὰ, στὴν Γλυκιὰ Παναγιὰ προσευχόμαστε ὅλοι να’ ρθετε ξανά». † ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος Περισσότερα...

 Στην μυροβόλο Χίο τιμήθηκε με την πρέπουσα λαμπρότητα η μνήμη του εν εσχάτοις καιροίς διαλάμψαντος, Οσίου Πατρός ημών Παχωμίου του Χιοπολίτου. Επίκεντρο της λαμπρής πανηγύρεως του σύγχρονου νηπτικού αποτέλεσε η υπ' αυτού ιδρυθείσα Μονή Αγίων Πατέρων Προβατείου Όρους Χίου.    Αφ' εσπέρας τελέσθηκε στο επιβλητικό Καθολικό της Μονής ο Μέγας Εσπερινός, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας, Μητροπολίτου Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου, συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γεροντίου.    Ανήμερα της εορτής τελέσθηκε ο Όρθρος μετ' αρτοκλασίας και η Δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας.    Κατά την διάρκεια του Κοινωνικού, ομιλία εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Πειραιώς, ο οποίος αναφέρθηκε στα πνευματικά παλαίσματα του Οσίου Παχωμίου, τη μετάνοια, την προσευχή και την νηστεία, με τα οποία κατόρθωσε να αποτινάξει τον παλαιό άνθρωπο και να εκπληρώσει τον λόγο του Κυρίου «εμέ μιμείσθε». Αυτό που μας προβληματίζει με το παράδειγμα του Αγίου Παχωμίου είναι το γεγονός ότι κατόρθωσε να φτάσει σε υψηλά επίπεδα αρετής αν και έζησε σε έσχατους χρόνους. Αυτό υποδηλώνει ότι η δυνατότητα της αγιότητας ενυπάρχει στον κάθε Χριστιανό κάθε εποχής με μια βασική προϋπόθεση, την καρδιακή θέληση. Ο Άγιος είχε την θέληση να θυσιάσει τα πάντα για να καλλιεργήσει τους καρπούς του Αγίου Πνεύματος, με αποτέλεσμα να τύχει μεγάλης εύνοιας από τον Θεό. Η εύνοια αυτή εκδηλώθηκε από το πλήθος των πνευματικών τέκνων που συσπειρώθηκαν υπό την ηγουμενική του βακτηρία, τους Πατέρες της Μονής Αγίων Πατέρων και τις Μητέρες του Ιερού Παρθενώνος Αγίου Κωνσταντίνου. Ένας μάλιστα, εκ των υποτακτικών του υπήρξε ο Άγιος Νεκτάριος, με τον οποίο διατηρούσε αλληλογραφία αλληλοστήριξης. Οι δύο Άγιοι, έχοντας ως κέντρο την αγάπη, στήριζαν ο ένας τον άλλο κατά Θεόν. Δυστυχώς, στις μέρες μας αυτός ο ευλογημένος προσανατολισμός της αλληλοβοηθείας έχει ψυχρανθεί λόγω της υπερηφάνειας που επικρατεί στον κόσμο. Αυτή η υπερηφάνεια εμποδίζει την καρδιακή επικοινωνία και δημιουργεί διχοστασίες, με πρώτη τη διχοστασία γύρω από την επίκαιρη επιδημία. Έχουμε ξεχάσει ότι το φάρμακο για αυτή την ασθένεια, σωματική και πνευματική, είναι η προσευχή και η επιστροφή στις ρίζες μας. Σε άλλο σημείο ο Σεβασμιώτατος τόνισε ότι ο Κύριος είναι Ελεήμων και δύναται να ανατρέψει όλα τα κακώς κείμενα. Οφείλουμε να αξιοποιήσουμε την ελεημοσύνη του Κυρίου προς όφελος της ψυχής μας, με την πρεσβεία του Αγίου Παχωμίου. Κλείνοντας τον λόγο του, ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκε η Μονή να ανθίσει με πνευματικούς ανθρώπους οι οποίοι θα τιμήσουν την Μοναχική Πολιτεία. Από τον Εσπερινό  Από τον Όρθρο και τη Θεία λειτουργία      Προ της απολύσεως πραγματοποιήθηκε μικρή λιτανεία η οποία κατέληξε ενώπιον του κενοταφίου του Αγίου. Εκεί ευλογήθηκε το κόλλυβο και έγινε η απόλυση.     Ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, λαβών τον λόγο, ευχήθηκε ο Άγιος Παχώμιος να σκεπάζει τον χιακό λαό. Επίσης, είπε ότι η παρουσία του και των λοιπών Πατέρων  στην Μονή αυτή δεν είναι τυχαία, καθώς και οι δύο Αρχιερείς αποτελούν κλάδους του οσιακού δένδρου του Οσίου Παχωμίου. Τέλος, συμπλήρωσε με νόημα ότι «εμείς αγωνιζόμαστε κατά το μέτρον του δυνατού να περπατήσουμε στα χνάρια του Οσίου Παχωμίου» και ευχήθηκε στον Ηγούμενο της Μονής, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Αθανάσιο ο Άγιος να αποτελεί βάλσαμο σε κάθε δύσκολη περίσταση και να τον βοηθήσει να συνεχίσει με περισσότερη δύναμη το έργο που χάραξε ο προκάτοχος του.    Η πανήγυρη ολοκληρώθηκε με τράπεζα που παρέθεσε η φιλόξενη αδελφότητα της Μονής.    Στο πλαίσιο της επίσκεψης τους στη Χίο, οι δύο Αρχιερείς με την συνοδεία τους επισκέφθηκαν τις Ιερές Μονές Ταξιάρχη Νενήτων και Αγίας Ματρώνας Μέσα Διδύμων, όπου προσκύνησαν και είδαν τις εργασίες ανακαίνισης και καλλωπισμού.              Περισσότερα...

Ἀρ. πρωτ.: 708 Ἐν Ἀχαρναῖς: 10-23/10/2021 Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,     Τὴν προσεχὴ Πέμπτη 28 Ὀκτωβρίου συμπληρώνονται 81 ἔτη ἀπὸ τὸ ἡρωικὸ «ΟΧΙ» τοῦ Πρωθυπουργοῦ τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννη Μεταξᾶ κατὰ τῆς παράδοσης τῆς Ἑλλάδας στὴ φασιστικὴ Ἰταλία.     Μὲ τὸ ἠχηρὸ του «ΟΧΙ» ξεκίνησε ὁ ἑλληνο-ιταλικὸς πόλεμος ποὺ ἔμελλε νὰ προσθέσει στὴν τρισχιλιόχρονη ἱστορία μας ἄλλο ἕνα ἔνδοξο ἔπος, ποὺ ἀνέδειξε σὲ ὁλο τὸν κόσμο τὴν ἑλληνικὴ γενναιότητα.     Μὲ ἐπιβεβλημένη τὴν αἴσθηση τοῦ ἱεροῦ χρέους ἀπέναντι στοὺς Ἕλληνες καὶ τὶς Ἑλληνίδες, ἐπωνύμους καὶ ἀνωνύμους, ποὺ θυσίασαν ἑαυτοὺς γιὰ νὰ ἀπολαμβάνουμε ἑμεῖς σήμερα τὸ μέγιστο δῶρο τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο, τὴν ἐλευθερία, τὸ πρωί τῆς Πέμπτης 28ης Ὀκτωβρίου θὰ τελεσθεῖ ἀπὸ τοὺς ἐφημερίους σας ἡ Θεία Λειτουργία ἐπὶ τῇ συνάξει τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ἐλευθερωτρίας. Ἐν συνεχείᾳ, θὰ ψαλλεῖ Δοξολογία εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν ἐν Τριάδι Θεὸ καὶ ἐπιμνημόσυνη δέηση ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν ἡρωϊκῶς ἀγωνισαμένων καὶ πεσόντων ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας. Τέλος δε, στὸ πλαίσιο τοῦ ἑορτασμοῦ τῆς ἐθνικῆς ἐπετείου θὰ ἀναγνωσθεῖ σχετικὴ πανηγυρικὴ ὁμιλία συγγραφείσα ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου σας.     Καλούμεθα ἄπαντες νὰ τιμήσουμε διὰ τῆς παρουσίας μας στὶς ἐνορίες τὴν μεγάλη αὐτὴ ἡμέρα τοῦ ἔθνους μας. Εἶναι τὸ ἐλάχιστο δεῖγμα εὐγνωμοσύνης στὰ αἴματα τῶν προγόνων μας. Μετ’ εὐχῶν, ὁ Ἐπίσκοπος σας, † ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος Περισσότερα...

   Με ευλάβεια προς το πρόσωπο της Υπερευλογημένης Θεομήτορος εορτάσθηκαν τα θαυμάσια Αυτής, ήτοι η εμφάνιση Της να σκεπάζει με το ωμοφόριο Της τον Ναό των Βλαχερνών και η θεραπεία του τυφλωθέντος Μοναχού στη Μονή Δοχειαρίου χάρη στην γοργή ακοή Της στις προσευχές των Πατέρων. Επίκεντρο της διπλής Θεομητορικής Εορτής αποτέλεσε ως είθισται η πανηγυρίζουσα Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοϋπηκόου Οινόης. Περισσότερα...

Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,    Οἱ βασικὲς ἀρετὲς τῆς ψυχῆς ποὺ καθιστοῦν τὸν ἄνθρωπο δοχεῖο τὴς Χάριτος τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ φρόνηση, ἡ σωφροσύνη, ἡ ἀνδρεία καὶ ἡ δικαιοσύνη. Τὶς ἀρετὲς αὐτὲς ἔφερε πάνω του ἐκεῖνος ποὺ πρὶν ἀπὸ 190 ἀκριβῶς χρόνια ἔπεσε θῦμα τῆς ἀνθρώπινης ἐμπάθειας. Πρόκειται γιὰ ἑναν ἀπὸ τοὺς Μεγαλύτερους Ἕλληνες, τὸν Κυβερνήτη μας, τὸν Άγιο τῆς πολιτικῆς, Ἰωάννη Καποδίστρια.     Μὲ βαθειὰ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καὶ καθήκοντος, ἀποφασίσαμε νὰ τελεσθεῖ Τρισάγιο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς του καῖ νὰ ἐκφωνηθεῖ ἡ παρούσα ὁμιλία σὲ ὅλες τῆς ἐνορίες τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας. Ἰδίως στὴν ἐπέτειο τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἐθνική μας παλιγγενεσία, αὐτὴ ἡ πράξη εἶναι τὸ λιγότερο ποὺ θὰ μπορούσαμε νὰ κάνουμε γιὰ ἐκεῖνον. Μπορεῖ νὰ μὴν συμμετεῖχε στο πεδίο τῆς μάχης τοῦ ἐπαναστατικοῦ ἀγώνα, ἀλλὰ ἡ Ἐπανάσταση, ποὺ φέτος τιμοῦμε ἰδιαιτέρως, κατέστη δυνατὴ χάρη στὶς διπλωματικὲς μάχες ποὺ ἔδωσε στὴν Εὐρώπη, ὅπου ἀγωνίσθηκε μὲ ἀξιοθαύμαστη αὐτοθυσία. Ἀν δὲν ἦταν ἐκεῖνος, ἴσως ἀκόμη νὰ κινδυνεύαμε νὰ κάνουμε τὸν Σταυρό μας.   Ἐπειδὴ εἶναι ἀνθρωπίνως ἀδύνατον κάποιος νὰ σκιαγραφήσει ἐπαρκῶς τὸν πλοῦτο τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ ἔργου του, θὰ ἀρκεσθῶ μόνο σὲ ὁρισμένα σημεῖα.    Ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας τῶν ἀριστοκρατῶν Ἀντωνίου καὶ Ἀδαμαντίας γεννήθηκε στὴν Κέρκυρα τὸ 1776 καὶ ἦταν τὸ ἕκτο ἀπὸ τὰ δέκα παιδιὰ τῆς οἰκογένειας. Οἱ γονεῖς του, εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεοι, φρόντισαν νὰ διδάξουν στὸν Ἰωάννη καὶ στὰ ὑπόλοιπα τέκνα τους τὴν εὐλάβεια πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὴν ἔμπρακτη ἀγάπη πρὸς τὸν συνάνθρωπο. Ἡ ὀρθόδοξη αὐτὴ ἀνατροφή του, σὲ συνδυασμὸ μὲ ἕνα θαῦμα ποὺ ἔζησε στὰ 16 του, ἔπαιξαν καθοριστικὸ ρόλο γιὰ ὅλη τὴν μετέπειτα πορεία του.     Στὴν Ἰταλία σπούδασε Ἰατρικὴ καὶ Νομικὴ, ἐνῶ ἀμέσως μετὰ ἐπέστρεψε στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα του καὶ ἔκανε βίωμα τὸ παράδειγμα τῶν Ἁγίων Ἀναργύρων. Παρέδωσε τὸν ἑαυτὸ του στὴν ὑπηρεσία τῶν ἀσθενῶν. Ὄχι μόνο ἄσκησε δωρεὰν τὸ ἐπάγγελμα του, ἀλλά ἐπίσης ἔβαζε χρήματα κάτω ἀπὸ τὸ μαξιλάρι τῶν ἀσθενῶν γιὰ νὰ ἀγοράσουν τὰ φάρμακα τους, ἀνταποκρινόμενος στὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου: «μὴ γνώτω ἡ ἀριστερά σου τί ποιεῖ ἡ δεξιά σου». Δὲν μποροῦσε νὰ κάνει φανερὰ ἐλεημοσύνη, διότι ὅπως ὁ ἵδιος εἶπε κάποτε στὸν πατέρα του: «ὁ Θεὸς δὲν ἀναπαύεται στὴν ματαιοδοξία».    Ἡ πολιτικὴ σταδιοδρομία του ἄρχισε τὸν Ἀπρίλιο τοῦ 1801, ὄταν ὡς ἐπίτροπος τοῦ κράτους τῶν Ἑπτανήσων κλήθηκε νὰ ἀποκαταστήσει τὴν τάξη στὴν Κεφαλλονιά. Ἡ πρώτη του ἀποστολὴ στέφθηκε μὲ ἐπιτυχία καὶ ἔδειξε σὲ ὅλους ὅτι ὁ Ἰωάννης εἶναι ἕνας πολλὰ ὑποσχόμενος νέος. Λίγα χρόνια ἀργότερα, τέλη του 1806, ὅταν ὁ Ἀλὴ Πασάς θὰ εἰσέβαλλε στὴν Λευκάδα, ὁ Ἰωάννης στάλθηκε γιὰ νὰ ὀργανώσει τὴν ἄμυνα τοῦ νησιοῦ. Γιὰ τὸν σκοπὸ αὺτὸ κάλεσε πολλοὺς ὀπλαρχηγοὺς ἀπὸ τὴν τουρκοκρατούμενη Ἑλλάδα, ὀργάνωσε τὸν στρατό, καὶ παράλληλα ἐφάρμοσε τὴν κατασκευὴ ὀχυρωματικῶν ἔργων. Στὰ ἔργα αὐτὰ δούλεψε σκληρὰ καὶ ὁ ἴδιος, σκάβοντας στὰ χαρακώματα. Τὸ ἀποτέλεσμα τῆς δράσης τοῦ τριαντάχρονου πολιτικοῦ ἦταν διπλό∙ ἀφενός ὁ Ἀλὴ Πασὰς δὲν τόλμησε νὰ εἰσβάλει στὸ νησί, ἀφετέρου, οἱ ὀπλαρχηγοὶ ἀντάμωσαν καὶ ἑνώθηκαν ὑπὸ τὸ σύνθημα «Ἐλευθερία ἤ Θάνατος». Μετὰ τὴν ἀποχώρηση τοῦ Ἀλὴ Πασὰ, ὁ Ἰωάννης εἶπε μὲ ταπείνωση στοὺς συνέλληνες του: «ἡ πατρίς θὰ μᾶς χρειαστεῖ ὅλους γιὰ ἕναν πολὺ σοβαρώτερο σκοπό». Οὐσιαστικὰ, ὁ Καποδίστριας εἶχε θέσει τὶς βάσεις γιὰ τὴν ἐπιτυχημένη ἐπανάσταση ποὺ θὰ ἀκολουθοῦσε 14 χρόνια ἀργότερα, το 1821.    Ἡ πολιτικὴ δράση τοῦ Ἰωάννη δὲν διέφυγε τῆς προσοχῆς τοῦ Τσάρου Ἀλεξάνδρου τοῦ Α΄, ὁ ὁποῖος τὸν κάλεσε νὰ ἐργαστεῖ ὡς διπλωμάτης στὸ τμήμα τῶν ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τῆς Ρωσίας. Ἡ διορατικότητα καὶ ἡ συνέπεια του ὤθησαν τὸν Τσάρο νὰ ἀναθέσει στὸν Καποδίστρια τὴν ὀργάνωση τοῦ διαμελισμένου κράτους τῆς Ἐλβετίας, τὸ ὁποῖο ἔπραξε μὲ ἀπόλυτη ἐπιτυχία. Ὡς ἀποτέλεσμα; Ἡ Ἐλβετία μέχρι σήμερα εἶναι ἕνα ἀπὸ τὰ πλουσιώτερα καὶ πιὸ καλὰ ὀργανωμένα  κράτη στὸν κόσμο, τὸ ὁποῖο ἐξακολουθεῖ νὰ τιμᾶ τὸν ἄνδρα ποὺ συνέβαλε καθοριστικὰ στὴν ἀνεξαρτησία της καὶ στὴ διαμόρφωση τοῦ συντάγματος τοῦ νέου τότε κράτους.     Μετὰ τὴν ἤττα τοῦ Ναπολέοντα, πραγματοποιήθηκε τὸ συνέδριο τῆς Βιέννης τὰ ἔτη 1814-1815. Ἐκεὶ ὁ Καποδίστριας, ὡς σύμβουλος τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσίας ἐπέδειξε τόση σύνεση, εὐφυία καὶ τόλμη, ὥστε νὰ διορισθεῖ ἀπὸ τὸν Τσάρο ἀντιπρόσωπος τῆς Ρωσίας στὴν ἐπιτροπὴ τῶν πέντε, ἡ ὁποία οὐσιαστικὰ ἀποφάσιζε τὶς τύχες τῆς Εὐρώπης. Ὁ Ἕλληνας Καποδίστριας κράτησε στὰ χέρια του τὸ μέλλον τῆς Εὐρώπης!     Ὡστόσο, παρὰ τὸ μεγάλο ἀξίωμα, παρέμεινε ταπεινός καὶ δίκαιος. Ἀπό τὴν νέα θέση του ἔσωσε τὰ γερμανικὰ κρατίδια ἀπὸ τὸν διαμοιρασμό τους στὶς Μεγάλες Δυνάμεις, συμβάλλοντας στὴν δημιουργία τῆς Γερμανικῆς Συμπολιτείας. Ἐπίσης, ἴδρυσε τὴν Φιλόμουσο Ἐταιρεία, ἕνα φιλελληνικό κίνημα μὲ σκοπὸ νὰ φωτίσει τὴν κοινὴ γνώμη γιὰ τὰ δεινὰ ποὺ ὑπέφεραν οἱ Ἕλληνες ἀπὸ τὸν Ὁθωμανὸ Τύραννο καὶ νὰ προσφέρει τὰ μέγιστα στὴν παιδεία τῶν Ἑλληνοπαίδων μέσα ἀπό ὑποτροφίες γιὰ σπουδές στὰ πανεπιστήμια τῆς Εὐρώπης. Νὰ σημειωθεῖ στὸ σημεῖο αὐτὸ ὅτι ἕνα ἀπὸ τὰ παιδιὰ ποὺ σπούδασε μὲ χρήματα του Καποδίστρια στὸ Παρίσι, ἴδρυσε λίγα χρόνια ἀργότερα ἐφημερίδα μὲ σκοπὸ τὴν ἀνατροπὴ του.    Στὸ Συνέδριο τοῦ Παρισιοῦ ὁ Ἕλληνας διπλωμάτης ἔσωσε τὸ κράτος τῆς Γαλλίας ἀπὸ τὸν διαμοιρασμό στὶς Μεγάλες Δυνάμεις, ἐνῶ στὴν ἐπιθυμία τοῦ Γάλλου Βασιλιᾶ νὰ δίνει πάγιο μισθὸ στὸν Ἰωάννη μέχρι τὸν θάνατο του, ὁ ἀφιλάργυρος Ἰωάννης ἀρνήθηκε καὶ τὸν παρακάλεσε νὰ στέλνει κάθε χρόνο δύο ἀντίτυπα ἀπό τὰ ἐκδιδόμενα βιβλία τῆς Γαλλίας στὴν βιβλιοθήκη τῆς Κέρκυρας γιὰ νὰ μορφώνονται οἱ νέοι. Κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ Συνεδρίου ὁ Τσάρος διόρισε τὸν Ἰωάννη ὑπουργό ἐξωτερικῶν τῆς Ρωσίας. Ἡ πρώτη ἐπιτυχία ποὺ σημείωσε ἀπὸ τὴν νέα του θέση ἦταν ἡ τοποθέτηση τοῦ κράτους τῶν Ἰονίων Νήσων ὑπό τὴν προστασία τῆς Ἀγγλίας.    Τὸ 1821 ἐξαιτίας τεσσάρων ἐξεγέρσεων ποὺ εἴχαν ἐκδηλωθεῖ σὲ διάφορες χῶρες τῆς Εὐρώπης, οἱ Μεγάλες Δυνάμεις συνεδρίασαν γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσουν τὸ φλέγον ζήτημα ποὺ ἀπειλοῦσε τὴν ἀκεραιότητα τους. Παράλληλα, ὅμως, ὁ Ἀλέξανδρος Ὑψηλάντης κήρυξε τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση στὴν Μολδοβλαχία. Τὸ γεγονός συντάραξε τὶς Μεγάλες Δυνάμεις μὲ τὸν Καγκελάριο τῆς Αὐστρίας καὶ ὁρκισμένο μισέλληνα Μέττερνιχ νὰ ὑποστηρίζει ὅτι πρέπει νὰ καταπνιγεῖ ἐπειγόντως ἡ ἐπανάσταση τῶν Ἑλλήνων, ἔλκοντας με τὸ μέρος του τὸν Τσάρο Ἀλέξανδρο. Μετὰ τὴ σφαγὴ Ἑλλήνων τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Καποδίστριας κατορθώνει, τελικὰ, νὰ σώσει τὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση.    Ἕνα χρόνο ἀργότερα, παραιτεῖται ἀπὸ τὴν θέση τοῦ ὑπουργοῦ καὶ καταφεύγει στὴ Λωζάννη, ὅπου διαμένει σὲ μία εὐτελέστατη κατοικία δύο δωματίων ζώντας ὡς κοσμοκαλόγερος. Ἀπὸ τὴ Λωζάννη ξεκίνησε δυναμικὸ ἀγώνα νὰ συγκινήσει τοὺς Εὐρωπαίους διανοούμενους γιὰ τὸ Ἑλληνικό ζήτημα. Ἔγινε ζητιάνος σὲ αὐτούς γιὰ νὰ ἐνισχύσουν τὸν ἀγώνα. Εἶχε ὅμως κάθε δικαίωμα νὰ τὸ κάνει, διότι πρῶτος αὐτὸς διέθεσε ὅλη του τὴν περιουσία γιὰ τὴν ἐλευθερία τῆς πατρίδος.    Ἡ Ἐθνοσυνέλευση τῆς Τροιζήνας τὸν Μάρτιο τοῦ 1827 κλήθηκε νὰ ἐκλέξει Κυβερνήτη τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους. Ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ ἔλαβε τὸν λόγο καὶ εἴπε: «θὰ καλέσουμε τὸν σπουδαιότερο Ἕλληνα ποὺ ὑπάρχει, τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια». Ὅλοι ἀνεξαιρέτως, ἀκόμη καὶ ὅσοι ζήλευαν τὸν Ἰωάννη, παραδέχθηκαν ὅτι αὐτὴ ἦταν ἡ καλύτερη ἐπιλογή.    Ὁ Ἰωάννης ἔρχεται στὴν Ἑλλάδα γιὰ νὰ ἀναλάβει τὴν δυσκολώτερη ἀποστολὴ τῆς ζωῆς του, τὴν ὀργάνωση τοῦ ἀνύπαρκτου Ἑλληνικοῦ Κράτους. Στὴν ἐπίσημη δοξολογία γιὰ τὴν ἀνάληψη τῆς νέας θέσης του, ἀρνεῖται νὰ καθίσει στὸν στολισμένο θρόνο, προτιμώντας νὰ παρακολουθήσει σεμνὰ καὶ προσευχητικὰ τὴν τελετή.  Σχετικὰ μὲ τὸν μισθὸ του, τὰ λόγια του εἶναι ἀπόλυτα:  «ἐφ´ ὅσον τὰ ἰδιαίτερα εἰσοδήματά μου ἀρκοῦν διὰ νὰ ζήσω, ὰρνοῦμαι νὰ ἐγγίσω μέχρι καὶ τοῦ ὀβολού τὰ δημόσια χρήματα, ἐνῶ εὑρισκόμεθα εἰς τὸ μέσον ἐρειπίων καὶ ἀνθρώπων βυθισμένων εἰς ἐσχάτην πενίαν».     Δὲν λάμβανε μισθό ὁ Κυβερνήτης τῆς Ἑλλάδος. Ἔδωσε τὰ πάντα γιὰ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἤθελε τὸ ἴδιο νὰ κάνουν καὶ οἱ ἄλλοι πολιτικοί, γεγονός ὅμως ποὺ τοῦ ἐπιφύλασσε τὴν μεγαλύτερη ἀπογοήτευση. Οἱ ἐκλεκτοὶ συνεργάτες του ἤταν ὅλοι ἄμισθοι. Ὄταν ἀντιλαμβανόταν ὅτι κάποιος εἶχε ἰδιοτέλεια, τὸν ἀπομάκρυνε ἀπὸ θέσεις εὐθύνης, διότι θεωροῦσε ἀνήθικο νὰ παίζει κανεὶς μὲ τὸν πόνο τοῦ λαοῦ. Εἶχε γράψει ἄλλωστε ὅτι «ἡ φωνὴ τοῦ λαοῦ μου ἔσκιζε τὴν καρδιά μου».    Εἶναι ἀσύλληπτο τὸ πλῆθος τῶν ἀγαθοεργιῶν ποὺ μέσα σὲ τρισήμισυ χρόνια ἐπέδειξε ὁ Κυβερνήτης στὴν Μητέρα Ἑλλάδα. Σὰν νὰ γνώριζε ὅτι θὰ φύγει καὶ ἔπρεπε νὰ δράσει βιαστικά γιὰ νὰ θεμελιώσει τὸ νέο κράτος...    Ὁ Καποδίστριας ἔχτισε δημοτικὰ σχολεῖα καὶ σχολεῖα γιὰ δασκάλους, ἴδρυσε τὴν στρατιωτικὴ σχολὴ Εὐελπίδων γιὰ νὰ διασφαλίσει τὴν ἀσφάλεια τῆς πατρίδας, ἴδρυσε γεωργικὴ σχολὴ στὴν Τίρυνθα, ἴδρυσε ὀρφανοτροφεῖο, ἐργάσθηκε γιὰ τὴν  αὔξηση τῶν ὁρίων τῆς Ἑλλάδας, ἔκοψε δικό του νόμισμα καὶ ἔκανε πολλὰ ἀκόμη ποὺ ὁ χρόνος δὲν ἐπιτρέπει νὰ ἀναλυθοῦν.     Ἡ ἀνιδιοτέλεια του καὶ ἡ συγκέντρωση τῶν ἐξουσιῶν στὰ χέρια του γιὰ λίγα χρόνια, μὰ πάνω ἀπ' ὅλα ἡ ἐπιθυμία του νὰ ἀναστήσει ἕνα κράτος δικαίου κίνησαν θύελλα ἀντιδράσεων ἀπὸ ἄνδρες ἐμπαθεῖς, οἱ ὁποῖοι ἀδυνατούσαν νὰ κοιτάξουν πιὸ μακριὰ ἀπὸ τὴν ἰδιοτέλεια τους. Ἐκείνοι ἤθελαν τὴν ἐξουσία γιὰ νὰ ἰκανοποιήσουν τὴν ματαιοδοξία τους. Ὁ Καποδίστριας ὅμως, δὲν ἦταν τέτοιος. Βρισκόμενος στὸ ἀπόγειο τῆς ἀνθρώπινης δόξας ὡς ὑπουργός τοῦ Τσάρου, τοῦ προσφέρθηκαν πλούτη, χλιδή καὶ ὁτιδήποτε ἄλλο θὰ ἐπιθυμοῦσε ἡ πλειοψηφία τῶν ἀριστοκρατῶν τῆς ἐποχῆς του, γιὰ νὰ τὸν ἐλκύσουν στὸ σαθρό τρόπο ζωῆς τους. Ἐκεῖνος, ὅμως, προτίμησε νᾶ παραμείνει ἔντιμος καὶ νὰ ἐργάζεται ἀπὸ τὴν περίοπτη θέση του γιὰ τὰ δίκαια τοῦ ὑπόδουλου Γένους μας. Ἕνας Ὀρθόδοξος Χριστιανὸς δροῦσε στὶς αὐλὲς τῆς Εὐρώπης δίχως νᾶ ντρέπεται γιὰ τὴν ταυτότητα του, γιὰ τὸν τόπο του, γιὰ τὴν πίστη του. Ἀντίθετα, ἀπὸ αὺτὰ ἀντλοῦσε τὴν δύναμη νὰ παραμένει ἀγνός καὶ ἀκέραιος. Ὁποιαδήποτε ὁμιλία γιὰ τὸν Μεγάλο Ἕλληνα δὲν μπορεῖ νὰ μὴν περιλαμβάνει τὴν ὁμολογία τοῦ θανάσιμου ἐχθροῦ του, τοῦ Μέττερνιχ ὅτι: «Ὁ μόνος ἀντίπαλος ποὺ δύσκολα ἠττᾶται εἶναι ὁ ἀπόλυτα ἔντιμος ἄνθρωπος, καὶ ἕνας τέτοιος ἄνθρωπος είναι ο Καποδίστριας»!     Ἦρθε σὲ ἐπαφὴ μὲ ὅλες τὶς ἰδεολογίες ποὺ δέσποζαν στὴν Εὐρώπη. Ἐκεῖνος, ὅμως, προτίμησε νὰ ζεῖ ὡς κοσμοκαλόγερος, σύμφωνα με τὸν ὀρθόδοξο τρόπο ζωῆς, διότι μόνο αὐτὸς ὁδηγεῖ στὴν αἰωνιότητα. Στὸ ἀπόγειο τῆς ἀνθρώπινης δόξας ἐκεῖνος σκεφτόταν τὸν θάνατο. Ἦταν συμφιλιωμένος μὲ αὐτόν.    Κυριακὴ 20 Σεπτεμβρίου 1831. Ὁ Αὐγουστίνος Καποδίστριας ἐμποδίζει τὸν ἀδερφό του νὰ πάει στὴν Ἐκκλησία, διότι οἱ πάντες γνώριζαν ὅτι τὸν Κυβερνήτη θὰ τὸν σκοτώσουν. Ἐκεῖνος πείθεται. Τὴν ἐπόμενη Κυριακὴ, ὡστόσο, 27 Σεπτεμβρίου 1831, δὲν μπορεῖ νὰ ἀπουσιάσει ξανά. Φεύγει γιὰ τὴν Ἐκκλησία πρὶν χαράξει, «ὡς πρόβατον ἐπὶ σφαγήν». Δὲν ἔκανε προεκλογικὸ ἀγώνα. Πῆγε στὴν Ἐκκλησία μὲ σκοπὸ να διαβάσει -ὅπως συνήθιζε- τὸν Ἐξάψαλμο καὶ νὰ κοινωνήσει. Δὲν πρόλαβε ὅμως. Στὸν δρόμο συναντᾶ τοὺς μέλλοντες φονεῖς του. Τοὺς χαιρετᾶ. Ἐκείνοι γρήγορα κατευθύνονται πρὸς τὴν Ἐκκλησία. Ἔξω ἀπὸ τὴ θύρα διαπράττουν τὸ μοιραῖο. Ὁ Κυβερνήτης ποὺ ἀγαπήθηκε ἀπὸ τὸν λαὸ ὅσο κανείς ἄλλος, «τὸ εὐγενέστερο πλάσμα τῆς Γῆς, δὲν ὑπάρχει πιά» (Ρωξάνδρα). «Ὁ κακοῦργος ὅστις ἐδολοφόνησε τὸν Καποδίστρια, ἐδολοφόνησε τὴν πατρίδα του» (Ἐϋνάρδος).   «Φθόνος γὰρ οὐ προτιμᾶ τὸ συμφέρον»... πόσο διαφορετικὴ θὰ ἦταν ἡ πατρίδα μας καὶ ὅλη ἡ Εὐρώπη ἄν ὁ φθόνος δὲν ὀδηγοῦσε στὸν φόνο. Ἀγαπητοὶ ἀδελφοί,    Κάθε κοινωνία, καὶ ἰδιαίτερα ἡ σημερινὴ ἑλληνικὴ κοινωνία χρειάζεται στὸ τιμόνι της ἕναν ἀληθινό Κυβερνήτη μὲ πίστη στὸν Θεό. Δίχως συμπλέγματα κατωτερότητας. Μὲ φιλοπατρία. Μὲ παρρησία. Μὲ ἐντιμότητα ἡ ὁποῖα τὸν καθιστὰ ἰσχυρό. Μὲ δικαιοσύνη. Μὲ ἀγάπη γιὰ τὸν ἄνθρωπο. Μὲ ἀνιδιοτέλεια. Μὲ σωφροσύνη. Μὲ διορατικότητα. Μὲ μνήμη θανάτου. Μὲ θυσιαστικὸ πνεῦμα. Μὲ ἐπιμονή στὸ στόχο. Μὲ εὐθύνη ἀπέναντι στὸ καθήκον. Μὲ ταπείνωση. Κάθε κοινωνία χρειάζεται ἕναν Καποδίστρια. Κὶ ἄν τὸν ἀποκτήσει, πρέπει νὰ τὸν φυλάξει καλά, καὶ νὰ τὸν ἀφήσει νὰ ἐργαστεῖ ὅπως ἐκεῖνος ξέρει γιὰ τὸ κοινὸ καλό. Ἡ Ἐλβετία, τουλάχιστον, αὐτὸ ἔκανε.    Μέσα στὴν ἐπιτακτικὴ ἀνάγκη γιὰ ἕναν ἄξιο Κυβερνήτη, δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε ὅτι «κατὰ τὸν λαὸ καὶ οἱ ἄρχοντες». Δὲν πρέπει νὰ τὰ περιμένουμε ὅλα ἀπὸ ἕναν Καποδίστρια. Πρώτοι ἑμεῖς ὀφείλουμε νὰ μιμηθοῦμε τὴν ἁγία βιοτή του καὶ ἄν τὸ καταφέρουμε, ὁ Θεὸς θὰ ἀναστήσει γιὰ τὴν πατρίδα μας πολλοὺς Καποδίστριες.    Εἴθε ἡ μνήμη του νὰ εἶναι αἰωνία καὶ ἀπὸ ἐκεὶ ποὺ ἀναπαύεται, πλάι στοὺς Ἁγίους, νὰ πρεσβεύει γιὰ τὸ ἔθνος ποὺ ἀγάπησε καὶ γιὰ τὸ ὁποῖο ἔχυσε τὸ αἶμα του. † ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος     Περισσότερα...

Ἀρ. πρωτ.: 706 Ἐν Ἀχαρναῖς: 24/9-7/10/2021 Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοὶ καὶ πατέρες,    Χαίρετε!    Τὴν ἐρχομένη Κυριακὴ 27 Σεπτεμβρίου κλείνουν 190 χρόνια ἀπὸ τὸν θάνατο τοῦ πρώτου Κυβερνήτου τῆς Ἑλλάδας καὶ Ἁγίου τῆς Πολιτικῆς Ἰωάννου Καποδίστρια, τοῦ ἀνδρὸς ποὺ κατέστησε ἐπιτυχημένο τὸν δίκαιο ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας τοῦ Γένους ἐπαναστατικὸ ἀγώνα.    Μὲ βαθειὰ αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καὶ καθήκοντος, ἰδιαίτερα τὴν φετινὴ χρονιὰ, ἡ ὁποία εἶναι ἀφιερωμένη στὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821, ἡ  Ἱερὰ Μητρόπολη μας θὰ τιμήσει κατὰ τὸ μέτρο τοῦ δυνατοῦ τὸν Μεγάλο Ἕλληνα.     Καλεῖσθε ὅλοι οἱ Ἱερεῖς μέ τό πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας τῆς Κυριακῆς 27 Σεπτεμβρίου (ἐκ.ἡμ)  νὰ τελέσετε Τρισάγιο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς μακαρίας ψυχῆς του, καθῶς ἐπίσης νὰ ἀναγνώσετε στὸ ἐκκλησίασμα τὴν συγγραφείσα ὑπὸ τοῦ Ἐπισκόπου σας σχετικὴ ὁμιλία. Μὲ εὐχὲς,  ὁ Ἐπίσκοπος σας, † ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας Χρυσόστομος     Περισσότερα...

  Το απόγευμα της Κυριακής μετά την ύψωση του Σταυρού στην παρακείμενη αίθουσα του Ιερού Ναού Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Ασπροπύργου ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος τέλεσε τον Αγιασμό για την έναρξη των μαθημάτων της σχολής βυζαντινής μουσικής της Μητροπόλεως μας, με την συμμετοχή του π. Ματθαίου Μαβίδη και την παρουσία κληρικών, του μουσικοδιδασκάλου και χοράρχου, κ. Ιωάννου Κιαχόπουλου και πολλών σπουδαστών.    Στην προσφώνηση του προς τους μαθητές της βασικότερης εκ των ιερών τεχνών της Εκκλησίας μας, της εκκλησιαστικής μουσικής, ο Σεβασμιώτατος εξήγησε την σημασία της παρουσίας των Ιεροψαλτών για την τέλεση της Θείας Λειτουργίας και απηύθηνε προς αυτούς νουθεσίες για την πρόοδο τους στην πορεία της μουσικής. Συγκεκριμένα, είπε ότι η Θεία Λειτουργία αποτελεί πηγή ευλογίας για έναν ευρύτερο χώρο πέραν του Ναού. Απαραίτητη προϋπόθεση για την τέλεση της Λειτουργίας αποτελεί η ύπαρξη κάποιου Χριστιανού για να αναλάβει την ανάγνωση και την απόδοση των ύμνων που δεσπόζουν στην ακολουθία. Διαφορετικά, δεν μπορεί να τελεσθεί η Θεία Λειτουργία, με αποτέλεσμα να μην διαχέεται η ευλογία. Η ευλογία στερείται ακόμη περισσότερο όταν υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν εκ Θεού το χάρισμα της υμνωδίας και εντούτοις λόγω ντροπής ή αδιαφορίας, αρνούνται να αξιοποιήσουν το τάλαντο τους προς διακονίαν της Εκκλησίας. Η σχολή της βυζαντινής μουσικής αυτό τον στόχο έχει∙ να βοηθήσει τους ευλαβείς Χριστιανούς να γνωρίσουν το τάλαντο τους και στη συνέχεια να το ξεδιπλώσουν προς δόξαν Θεού, αποκτώντας στενότερη σχέση με την εκκλησιαστική ζωή. Αυτή η αφιλοκερδής προσφορά είναι μία μεγάλη ευκαιρία που οι έχοντες το τάλαντο έχουν καθήκον να αρπάξουν. Όταν δε κάποιος αποφασίζει να ασχοληθεί συστηματικά με την μελέτη της βυζαντινής μουσικής, οφείλει να επιδείξει την ανάλογη συνέπεια, προκειμένου να εμπεδώνει τα μαθήματα και να προοδεύει συνεχώς. Η πρόοδος αυτή πρέπει να είναι, ωστόσο, συνυφασμένη με την ταπείνωση, διότι διαφορετικά αποτυγχάνει του σκοπού της που είναι η υμνολογία του Τριαδικού Θεού. Οι ψάλτες οφείλουν να θυμούνται διαρκώς ότι η καλή τους απόδοση οφείλεται κατά βάσιν στην δωρεά του Θεού, καθώς επίσης ότι τα μέλη που αποδίδουν είναι γραμμένα από χέρια αγιασμένα που δεν είχαν σκοπό τον εντυπωσιασμό, αλλά την ώθηση των ακροατών πιστών σε προσευχή. Περισσότερα...

  Η Κυριακή μετά την ύψωση του Τιμίου Σταυρού είναι αφιερωμένη από την Εκκλησία μας στο θαυμαστό γεγονός της Γ’ εμφανίσεως Αυτού που συνέβη την νύχτα της 13ης προς 14η Σεπτεμβρίου 1925 (εκ. ημ), όταν οι τηρηταί της παράδοσης, οι ακολουθούντες το παλαιό ημερολόγιο, τελούσαν αγρυπνία για την ύψωση του Σταυρού στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στον Υμηττό. Ο φωτεινός Σταυρός που φάνηκε έως το Φάληρο αποτέλεσε την εκ Θεού βεβαίωση ότι το παλαιό ημερολόγιο είναι η δισχιλιετής πορεία της Εκκλησίας. Για τον λόγο αυτό, το θαύμα θεωρήθηκε πολύ σημαντικό στους κόλπους της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, με αποτέλεσμα περίπου έξι δεκαετίες αργότερα να θεσπισθεί ο επίσημος εορτασμός του.    Κατόπιν αποφάσεως της συνεδρίας της Ιεράς Συνόδου στις 316- 9- 2021, ο φετινός εορτασμός της Γ’ εμφανίσεως του Σταυρού πραγματοποιήθηκε στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Περιστερίου. Στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γερόντιος, ενώ στην τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξήρχε ο Μακαριώτατος Προκαθήμενος της Εκκλησίας μας, Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Καλλίνικος, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτών Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γεροντίου και του Ποιμενάρχου μας, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου.   Κατά τη διάρκεια του κοινωνικού πανηγυρική ομιλία (βλ.εδώ) εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, αναφερθείς στο πνεύμα των ημερών που ακολούθησαν την αλλαγή, στον αγώνα των Ορθοδόξων Χριστιανών να κρατήσουν την ορθόδοξη πατερική πορεία καθώς και σε αυτό το θαύμα της Γ' εμφανίσεως του Σταυρού.    Εν κατακλείδι του κατανυκτικού εορτασμού, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος μας ευχαρίστησε τους Αρχιερείς και τους λοιπούς κληρικούς για την παρουσία τους, τους καλλίφωνους Ιεροψάλτες του Ναού και τον πιστό λαό του Θεού. Ιδιαιτέρως δε, ευχαρίστησε τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη μας κ. Χρυσόστομο, ο οποίος αποδέχθηκε την προτροπή της Ιερά Συνόδου να είναι ο ομιλητής της φετινής εορτής. Περισσότερα...

   Στον Ιερό Ναό Αγίας Τριάδος Ασπροπύργου λειτούργησε σήμερα, Κυριακή προ της Υψώσεως του Σταυρού ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας κ. Χρυσόστομος.    Προ της απολύσεως τελέσθηκε ο Αγιασμός επί τη ενάρξει της νέας κατηχητικής περιόδου 2021-2022.    Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής προ της Υψώσεως, όπου ο Κύριος παραβάλλει την λύτρωση των ανθρώπων από τον πόλεμο των πειρασμών με την λύτρωση των Ισραηλιτών από τα φαρμακερά φίδια. Συγκεκριμένα, λόγω της αμαρτίας του ισραηλιτικού λαού, ο Κύριος επέτρεψε να εμφανισθούν φαρμακερά φίδια, τα οποία είχαν την δυνατότητα να προξενήσουν ακαριαίο θάνατο σε όσους δάγκωναν. Παράλληλα, έδωσε εντολή στον Προφήτη Μωϋσή να κατασκευάσει ένα χάλκινο φίδι και να το υψώσει σε σχήμα Σταυρού, υποσχόμενος ότι όσοι θα είχαν προσηλωμένους τους οφθαλμούς στο φίδι δεν θα πληγώνονταν από το δηλητήριο των φαρμακερών φιδιών. Κατά αναλογία, στην καθημερινότητά μας δεχόμαστε πολλούς πειρασμούς, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να προξενήσουν τον θάνατο της ψυχής μας. Ο Κύριος, ωστόσο, ο οποίος έλαβε σάρκα για να σώσει τον άνθρωπο από την αμαρτία, μας παρέχει την λύτρωση. Η λύτρωση πηγάζει μέσα από τον Σταυρό, στον οποίο ο Χριστός υψώθηκε όπως το φίδι από τον Μωϋσή. Όσοι επιθυμούν να σωθούν από τους καθημερινούς πειρασμούς, οι οποίοι είναι πιο φοβεροί από τα φαμαρκερα φίδια -διότι θανατώνουν όχι το φθαρτό σώμα, αλλά την άφθαρτη ψυχή- οφείλουν να ατενίζουν συνεχώς Εκείνον, τον Σταυρωθέντα Χριστό. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Μόνο Εκείνον. Και τι βλέπει εκείνος που αντικρίζει τον Σταυρωμένο; Βλέπει πως για να μπορεί να είναι μαζί του και τώρα και πάντα, οφείλει να υπομένει, να αγαπά, να συγχωρεί. Η ζήλεια, το ψέμα, η αδικία, ο δόλος και όλα τα συναφή δεν είναι παρά φαρμακερά φίδια. Ο Χριστιανός δεν έχει σχέση με αυτά. Στην απειλή τους, ατενίζει πάντοτε Εκείνον που μαστιγώθηκε, υβρίσθηκε, εμπτύσθηκε, οδηγήθηκε στον Σταυρό• Εκείνον που σε κάθε περίπτωση δεν έπαψε να συγχωρεί. Έχουμε, λοιπόν, από τον Θεό το δικαίωμα της επιλογής: ή ατενίζουμε Εκείνον και Τον έχουμε στη ζωή μας, ή επιτρέπουμε στα φαρμακερά φίδια να μας κατατρώγουν και να μας οδηγούν τελικά στον αιώνιο θάνατο. Περισσότερα...

     «Τῆς παγκοσμίου χαρᾶς τὰ προοίμια», η γέννηση του Αγιώτερου Προσώπου της ιστορίας, της Παναχράντου Μαρίας, τιμήθηκε με λαμπρότητα και σκόρπισε χαρά στο φιλέορτο ποίμνιο της Εκκλησίας. Η στείρα εβλάστησε καρπό, και η ανθρωπότητα σκίρτησε για την ανατολή της ελπίδας.       Η πρώτη Θεομητορική εορτή του ενιαυτού εορτάσθηκε εξαιρέτως στην Χίο και στα Μέγαρα.       Την παραμονή της εορτής τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός στο εορτάζον παρεκκλήσιο του γενεθλίου της Θεοτόκου της Ιεράς Μονής Αγίων Πατέρων Χίου χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου, με αθρόα συμμετοχή πολλών ευλαβών προσκυνητών, Φίλων της Μονής. Στην ομιλία του ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στο γεγονός της γεννήσεως της Παναγίας μας ως αρχή της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους το οποίο μέχρι τότε βίωνε την κατάρα του προπατορικού αμαρτήματος.  Και αυτό, διότι εξ Αυτής έμελλε να τεχθεί ο δεύτερος Αδάμ, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αλλάζοντας την πορεία της ανθρωπότητας και οδηγώντας την από τον Άδη στον Ουρανό.       Παράλληλα, τελέσθηκε ο Μέγας Εσπερινός στο περίλαμπρο Καθολικό της Ιεράς Μονής Παναχράντου Μεγάρων, από Ιερείς και Διακόνους.         Ανήμερα της εορτής, στην αυτή Ιερά Μονή τελέσθηκε ο Όρθρος χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου και ακολούθως η Δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου.       Ευλαβείς τινές πιστοί προσεκόμισαν στη Μονή επ’ ευκαιρία της πανηγύρεως λειψανοθήκη με αποτμήματα Λειψάνων Αγίων καθώς και την εικόνα της Παναγίας του Καζάν χρονολογούμενη από τον 17 αιώνα και περιέχουσα 19 αποτμήματα Αγίων Λειψάνων.     Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος Δημητριάδος αναφερθείς στην σωτηριολογική σημασία της εορτής.        Μετά την Θεία Λειτουργία, τελέσθηκε τρισάγιο στον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο της Εκκλησίας μας, τον και Ιδρυτή της Μονής, κυρό Χρυσόστομο ο οποίος προ 11 χρόνων είχε κηδευθεί κατά την ημέρα αυτή.      Ακολούθως, πραγματοποιήθηκε λιτανεία εντός του προαυλίου χώρου της Μονής χάριν ευλογίας.       Ο Πρωτοσύγκελος της Μητροπόλεως μας, π. Μιχαήλ, εκ μέρους της Ιεράς Αδελφότητος εξέφρασε ευχαριστίες προς εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης και όργανα της τάξης.        Με το πέρας της πανηγύρεως, η Ιερά Αδελφότητα υπό τον Οσιωτάτη Καθηγούμενη Μαριάμ Μοναχή, παρέθεσε τράπεζα στου πιστούς.     Περισσότερα...

      Σήμερα, 20/9/2021, διεξήχθη η Δίκη στο μονομελές πρωτοδικείο Χίου η αφορώσα τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη π. Αθανάσιο, Ηγούμενο της Ιεράς Μονής των Αγίων Πατέρων Χίου, έπειτα από καταγγελία περί δήθεν ακαταλληλότητας του τελευταίου ως Ηγουμένου, αναφερθέντος μάλιστα ως ουδόλως έχοντος την Ιερωσύνη, καθώς και περί διακωλύσεως της αρμονικής λειτουργίας της Μονής. Την μήνυση κατέθεσαν οι τρεις από τους έξι ορισμένους από την Μητρόπολη Χίου, Ψαρών και Οινουσσών της κρατούσης εκκλησίας, ως "επιτρόπους" της Μονής των Αγίων Πατέρων Ζωρζής Σκέλλας, Κωνσταντίνος Παραδείσης και Κωνσταντίνος Κουτσοδόντης (ο οποίος απεσύρθει από την όλη διαδικασία).    Το Δικαστήριο, τελικά αθώωσε τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη, ο οποίος είχε την συμπαράσταση πλήθους ευλαβών Χιωτών.    Συνήγορος υπεράσπισης του Γέροντος Αθανασίου διετέλεσε ο εντιμώτατος κ. Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος, ενώ ως Μάρτυρες υπέρ του Γέροντος παρέστησαν οι αξιότιμοι κ. Κατσάλας Παναγιώτης, κ. Κοσσένας Ιωάννης, κ. Κωνσταντουλάκης Νικόλαος, ενώ καταλυτική ήταν η μαρτυρία υπεράσπισης του ελλογιμωτάτου επικοινωνιολόγου και δημοσιογράφου κ. Σωτηρίου Τζούμα, του οποίου οι γνώσεις κατέστησαν καταλυτικές για την θετική έκβαση της υπόθεσης. Επίσης ενυπογράφως κατέθεσαν υπέρ του Γέροντος η Καθηγουμένη του Ιερού Παρθενώνος Αγ. Κωνσταντίνου Χίου Οσιωτάτη Γερόντισσα Παρασκευή, καθώς και ο Βουλευτής Ανδρέας Μιχαηλίδης.    Στην δίκη παρέστησαν, επίσης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, Αττικής και Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος, ο και Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Γ.Ο.Χ. Χίου, Σάμου και Λέσβου, ο οποίος κατέθεσε εγγράφως την μαρτυρία του περί της νομίμου διαδοχής του Γέροντος Αθανασίου, ως και περί της καθολικής αποδοχής του από τον ευσεβή λαό της Χίου (βλ. εδώ). Επίσης, παρέστησαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Φώτιος, ως και ο Πρωτοσύγκελος της Ιεράς Μητροπόλεως μας, Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδης.    Εκτός του Δικαστηρίου παρευρέθησαν δεκάδες Φίλων της Μονής των Αγίων Πατέρων, διαμαρτυρόμενοι για την αδικία εις βάρους του ακάματου Διακόνου της παροικούσης εν Χίω Εκκλησίας. Αξίζει, μάλιστα να σημειωθεί ότι ο π. Αθανάσιος μόλις προ τεσσάρων ημερών ανακοίνωσε στο ποίμνιο ότι πρόκειται να δικαστεί. Έκτοτε, ορισμένοι λαϊκοί, αυτοβούλως ξεκίνησαν να συλλέγουν υπογραφές υπέρ του Γέροντος, οι οποίες υπερέβησαν τις χίλιες πεντακόσιες και κατατέθηκαν στο Δικαστήριο.    Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Χρυσόστομος και το γραφείο τύπου της Ιεράς Μητροπόλεως, ευχαριστούν δημοσίως τα όργανα της Δικαιοσύνης, διότι απροσωπολήπτως έκριναν και εργάσθηκαν ώστε να κυριαρχήσει το δίκαιο, εις το οποίο αναπαύεται ο νοητός Ήλιος της Δικαιοσύνης, Ιησούς Χριστός.    Επίσης, θα ήθελαν να δηλώσουν την δυσαρέσκεια τους για το γεγονός ότι εν μέσω τόσο δύσκολων περιστάσεων που απαιτούν την ομόνοια και την ομοψυχία, ρασοφόροι κληρικοί σπεύδουν να προκαλέσουν έριδες και ταραχές. Αυτοί δε, οι οποίοι κατηγόρησαν και κατηγορούν τον Γέροντα Αθανάσιο ως εμπόδιο στην ομαλή λειτουργία της Μονής, οι ίδιοι ταράζουν την ησυχαστική ζωή των Πατέρων, και κωλύουν το ταπεινό, αλλά δίκαιο αγώνα της Μονής.       Περισσότερα...

   Η μνήμη του καλού εκείνου ποιμένος, ο οποίος «ἔθυσε τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ὑπὲρ τῶν προβάτων» για να διασφαλιστεί η κληρονομιά των Αγίων Πατέρων στον τόπο μας, τιμήθηκε με ευλάβεια στο πλησίον του τάφου του παρεκκλήσιο των Αγιορειτών Πατέρων της Ιεράς Μονής Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πάρνηθος. Ο λόγος για τον στυλοβάτη της Εκκλησίας των Γ.Ο.Χ. Ελλάδος, τον «Άγιο Πρόεδρο» -όπως τον αποκαλούσαν οι αγωνιστές της ευσεβείας- Μητροπολίτη πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο (+1955). Περισσότερα...

       Στον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας Χαλκίδος, όπου επί τέσσερις δεκαετίες διακόνησε με αυτοθυσία ο π. Τιμόθεος, τελέσθηκε ο Όρθρος και η δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ. Χρυσοστόμου με τη συμμετοχή του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Γαρδικίου κ. Κλήμεντος και κληρικών.      Ακολούθως, τελέσθηκε το τεσσαρακονθήμερο Ιερό Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως της ψυχής του μακαριστού Αρχιμανδρίτου π. Τιμοθέου, ενώπιον πολλών πιστών οι οποίοι αγάπησαν ειλικρινά τον πνευματικό τους πατέρα και ένδακρεις προσηύχοντο να οδηγηθεί η μακαρία ψυχή του εις χείρας του Ζώντος Θεού.    Ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε μήνυμα του μη δυνηθέντος να παραστεί, οικείου Ιεράρχου, Σεβασμιωτάτου Ευρίπου και Ευβοίας κ. Ιουστίνου, στο οποίο έγινε αναφορά στην προσωπικότητα του π. Τιμοθέου, και παράκληση στο ποίμνιο να διαφυλάξει τα πολύτιμα διδάγματα του. Ο δε Πανοσιώτατος Ιερομόναχος π. Καλλίνικος ανέγνωσε ένα σύντομο βιογραφικό της οικογένειας του π. Τιμοθέου κατ' επιθυμία της αδελφής του.    Εν κατακλείδι, η φιλόξενη επιτροπή του Ναού παρέθεσαν γεύμα για τους κληρικούς υπέρ συγχωρήσεως του αγαπημένου τους πνευματικού πατρός Τιμοθέου.   Περισσότερα...

Ἀρ. πρωτ.: 703 Ἐν Ἀχαρναῖς: 31/8/2021    Ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,    Χαίρετε πάντοτε, νῦν καὶ ἀεί!    Ὅπως κάθε χρόνο, ἔτσι καὶ φέτος μὲ τὴν Χάρη τοῦ Κυρίου μὰς θὰ ξεκινήσουν τὰ μαθήματα βυζαντινῆς μουσικῆς.     Ἡ Ἱερὰ μας Μητρόπολη προτρέπει κάθε φιλόμουσο Χριστιανό νὰ προσεγγίσει τὸ ἔργο αὐτό, ποὺ ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν πραγματοποιεῖται μὲ σκοπὸ τὴν ἐπάνδρωση τῶν ἱερῶν ἀναλογίων.    Εἶναι γνωστὸ ὅτι τὰ τελευταία ἔτη ἡ ἔλλειψη Ἱεροψαλτῶν ἔχει δημιουργήσει κενὰ σὲ ἀναλόγια Ἱερῶν Ναῶν, μὲ δυσχερὲς ἀποτέλεσμα τὴν ἀδυναμία πραγματοποίησης τῆς Θείας Λειτουργίας τὶς ἐργάσιμες ἡμέρες.    Προτρέπουμε, λοιπόν, τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα τῆς Μητροπόλεως μας νὰ εὐαισθητοποιηθεῖ στὸ θέμα τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς, γνωρίζοντας ὅτι ὅταν τελεῖται ἡ Θεία Λειτουργία, ἁγιάζεται ὅχι μόνο ὁ Ναός, ἀλλὰ καὶ ἡ εὐρύτερη περιοχὴ, συμπεριλαμβανομένων ἐνός ἑκάστου τῶν ἀνθρώπων. Ὅταν, ὅμως, δὲν γίνεται ἡ Θεία Λειτουργία, δὲν ὑπάρχει ὁ Ἁγιασμός.    Οἱ ἐγγραφὲς θὰ ξεκινήσουν ἀπὸ τὶς 15 Σεμπτεμβρίου καὶ θὰ ὁλοκληρωθοῦν στὶς 30 τοῦ αὐτοῦ μηνός. Ὁ δὲ Ἁγιασμὸς θὰ πραγματοποιηθεῖ τὴν Κυριακὴ 3 Ὁκτωβρίου στὶς 18.30 μ. μ. στὴν αἴθουσα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Ἀσπροπύργου.    Ὁ ἐφημέριος κάθε Ναοῦ δύναται νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν π. Ματθαῖο Μαβίδη καὶ τὸν μουσικοδιδάσκαλο καὶ χοράρχη τῆς χορωδίας τῆς Μητροπόλεως μας, κ. Ἰωάννη Κιαχόπουλο, πρὸς ἐξυπηρέτησιν τῶν ἐνδιαφερομένων. Μὲ εὐχές, ὁ Ἐπίσκοπος σας, † ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσόστομος   Περισσότερα...