Στον περικαλλέστατο Ιερό Ναό Αγίου Σπυρίδωνος Σαλαμίνος βρέθηκε ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας, κ. Χρυσόστομος, όπου και χοροστάτησε στην Ακολουθία του Μεγάλου Εσπερινού, κατόπιν ευγενικής παραχωρήσεως του οικείου Ιεράρχου, Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πειραιώς και Σαλαμίνος κ. Γεροντίου, ο οποίος και συγχοροστάτησε.
Στο κήρυγμά του ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ανέφερε ότι η ομολογία του Αγίου Σπυρίδωνος υπήρξε ένα από τα ορόσημα της Α' Οικουμενικής Συνόδου στην αντιμετώπιση του αιρεσιάρχου Αρείου. Σήμερα, η μνήμη του Αγίου αποτελεί πάλι ένα ομολογιακό ορόσημο για όλους εμάς, τους Γνησίους Ορθοδόξους, που τιμάμε τις παραδόσεις, διότι μετά τον διχασμό του ελληνικού ποιμνίου κατά το 1924, η πληθώρα των Ελλήνων γιορτάζει όλως αντικανονικώς Χριστούγεννα. Ευχήθηκε, όπως ο Άγιος επενέβη τόσες φορές θαυματουργικά κατά το παρελθόν για τη διάσωση των Ελλήνων, έτσι και τώρα αυτούς που επιθυμούν να ζουν ευσεβώς, να τους φωτίσει τις ψυχές να επιστρέψουν στην παράδοση, να εκλείψει ο διχασμός και να επέλθει η ομοψυχία.
Το πρωί της κυριωνύμου ημέρας της εορτής του Αγίου Σπυρίδωνος του Θαυματουργού, ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας προεξήρχε της Θείας Ευχαριστίας στον ιστορικό Ιερό Ναό των Ερυθρών (Κριεκούκι, Αττικής), ναό που φέρει ζωντανή τη μνήμη και τα σημάδια του διωγμού που υπέστησαν οι Ορθόδοξοι κατά τα έτη 1950-52, επειδή ακριβώς εόρταζαν την μνήμη του Αγίου σύμφωνα με το Ορθόδοξο εορτολόγιο και όχι όποτε επίτασσε η Δύση και η εκάστοτε πολιτική εξουσία.
Στο λόγο που εκφώνησε ο Ποιμενάρχης μας τόνισε πως το προσκλητήριο που έστειλε ο Κύριος για το δείπνο του -όπως ακούσαμε στο Ευαγγέλιο- ήταν γενικό και προς όλους. Πολλοί κλήθηκαν, κάποιοι ανταποκρίθηκαν, λίγοι όμως ήταν οι εκλεκτοί συνδαιτυμόνες. Άξιος αυτής της κλήσεως ήταν και ο εορταζόμενος Άγιος Σπυρίδωνας, ο οποίος χωρίς να είναι κάτοχος πανεπιστημιακών περγαμηνών, έγινε σκεύος εκλογής δια του οποίου μίλησε ο Θεός στην εν Νικαία Ά Οικουμενική Σύνοδο, διατρανώνοντας το ορθό δόγμα. Εκείνος, τον οποίον είδαν να έχει συλλειτουργούς του αγγέλους, ήταν ολοθύμως στον Θεό παραδομένος και δεν τον ένοιαζε τι θα πει ο ένας κι ο άλλος, παρά μόνον να αρέσει στο Χριστό. Σήμερα, όσοι από εμάς δεχθούμε την πρόσκληση από τον οικοδεσπότη Χριστό, τότε πρέπει να άρουμε το Σταυρό της ομολογίας και να μην συσχηματιζόμαστε με τις επιταγές του κόσμου, έχοντας υπόδειγμα τον ασυμβίβαστο Άγιο Σπυρίδωνα.
